“อืม... อยากทานขนมจีนแกงไตปลา น้ำยา แล้วถ้ามีแกงเขียวหวานอีกอย่างก็ดีนะ”
เขาจูงมือภรรยาไปที่รถ อรนภัสเดินไปส่งสามีด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“น่ากินจังค่ะ” อรนภัสตอบอย่างเห็นด้วย
“พี่เหรอ” เขาหันมาเย้า
“ไม่ใช่ค่ะ อรหมายถึงขนมจีนน้ำยา แกงไตปลาค่ะ อรอยากทานอยู่พอดี กลางวันนี้อรจะทำไว้รอนะคะ”
อรนภัสตีแขนสามีอย่างขัดเขิน พร้อมกับแก้ไขความเข้าใจของเขาใหม่ แม้จะรู้ว่าเขาแหย่เธอเล่นก็ตาม
“พี่จะกลับมากิน”
ภวัตบอกตาพราว คนถูกมองขวยเขินรู้สึกเหมือนจะโดนอีกฝ่ายกินเสียเอง ภวัตหยิกแก้มภรรยาอย่างเอ็นดู ไม่ค่อยอยากเข้าไร่สักเท่าไหร่ แต่อยากคลอเคลียอยู่กับร่างหอมๆ ของคนตรงหน้าเสียมากกว่า ก่อนจะนึกขึ้นได้จึงเอ่ยถามเรื่องที่ภรรยาเคยขอเอาไว้
“อรต้องการอะไรอีกไหม อุปกรณ์ที่จะใช้ทำงานน่ะ”
“ไม่แล้วละค่ะ พี่วัตลงทุนไปหลายตังค์แล้ว ขออรทดลองก่อนนะคะ ไม่รู้จะกินได้หรือเปล่า”
อรนภัสพูดติดตลกยิ้มขอบคุณสามี เ
