เมื่อกลับมาถึงบ้านเพียงแพรก็นั่งกอดอกฟังพี่ชายบ่นอย่างเบื่อหน่าย…
“ฉันจะลดเงินอาทิตย์นี้ของแก”
แต่พอได้ยินประโยคเด็ดของพี่ชายทำให้เพียงแพรแทบเต้น
“พี่วัต!” หญิงสาวเรียกพี่ชายเสียงดัง
“อย่ามาขึ้นเสียงกับฉัน วันนี้แกผลาญเงินไปเท่าไหร่ เคยคิดที่จะช่วยกันทำให้มันงอกเงยขึ้นมาบ้างไหม”
“แพรยังเรียนไม่จบนี่ จะให้ทำงานหาเงินยังไงกัน ทีคนอื่นเอาเงินไปผลาญ พี่ไม่เห็นเคยบ่น”
เธอรู้ว่ามารดาเลี้ยงใช้จ่ายสุขสบายเพียงใดเมื่ออยู่ในบ้าน
“พูดกับแกเหมือนเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา สมองกลวงหรือไง อย่ามาพูดเรื่องคนอื่น ฉันพูดกับแกอยู่”
เพียงแพรโมโหจัด
“พูดแทงใจดำแกใช่ไหม งานการในบ้านแกเคยช่วยทำบ้างหรือเปล่า ที่ฉันพูดไม่ได้หมายความให้แกไปทำงานหาเงินซะหน่อย”
“บ้านเรามีคนใช้ออกจะมากมาย ทำไมแพรต้องทำด้วย”
“หึ! แม้แต่กางเกงในของตัวเอง แกก็ไม่เคยซักเอง”
เพียงแพรเรียกพี่ชายเสียงดัง
“คนใช้มีเอาไว้ใช้ก็จริง แ
