อรนภัสทานน้ำเสร็จก็เดินเข้าห้อง หญิงสาวสะดุ้งเมื่อเดินกลับเข้ามาในห้องแล้วเห็นสามีกำลังนั่งพิงหัวเตียงมองเธอด้วยสายตานิ่งๆ ดูเคร่งเครียด “พี่วัตยังไม่ง่วงเหรอคะ” เธอเอ่ยถามก่อนเดินไปทรุดนั่งลงบนเตียงใกล้ๆ เขา
“พี่เตือนแล้วไงว่าไม่ให้ไปสนิทสนมกับเขมจิรา”
เขาไม่ตอบคำถามแต่พูดกับเธอเสียงดุ
“อรขอเหตุผลค่ะ” เธอถามเขาอย่างจริงจัง
“นี่โดนยัยแม่มดนั่นเป่าหูอะไรมาอีกล่ะ”
ภวัตเริ่มอารมณ์เสียเมื่อเห็นภรรยาคาดคั้น
“เอ๊ะ! อรไม่ใช่คนหูเบาซะหน่อยนะคะ”
“มันก็ไม่แน่ ยัยแม่มดนั่นร้ายกาจจะตาย”
“อรไม่เห็นว่าคุณเขมจะร้ายตรงไหนเลย พี่วัตชอบมองคนอื่นในแง่ร้าย”
อรนภัสสะบัดเสียงใส่สามี เธอดึงผ้าห่มมาคลุมร่างและหันหลังให้เขา
“อร” เสียงหนักๆ ของสามีทำให้อรนภัสนอนตัวแข็งทื่อ
“อรง่วงแล้วค่ะพี่วัต” เธอเอ่ยบอกเมื่อเขาวางมือบนไหล่มน
“พี่ยังไม่ให้นอน ถ้าเรายังพูดกันไม่รู้เรื่อง”
ภวัตดึงไหล่บอบบางให้หันมา
