“แล้วพี่วัตตัดใจได้ไหมคะ” เธอกลั้นใจถาม
“ตัดใจอะไรล่ะ พี่ไม่ได้รักชอบเค้า คงคิดว่าตัวเองสวย สวยแต่รูปแต่จูบไม่หอมน่ะสิ คนเราความสวยมันไม่ยั่งยืนคงทนเท่าความดี ต่อไปก็เหี่ยวแก่หนังยาน นมอะไรก็ยานหมด บางทีมีไขมันพุงกลมเหมือนลูกขนุนอีก”
“พี่วัตก็!” เธอทุบให้เมื่อเขาพูดโผงผางตรงไปตรงมาจนเธออาย
“พี่เป็นคนพูดตรงๆ ไม่ชอบอ้อมค้อม”
เขารวบมือบางมาดูดเบาๆ อารมณ์เสน่หาเริ่มคืบคลานเข้ามาทีละเล็กทีละน้อย
“แล้วอรล่ะคะ” อรนภัสผละออกจากอกสามีจ้องหน้าเขานิ่ง
“คิดว่าไงล่ะ ยัยเด็กก้นลาย”
ภวัตเย้าภรรยาที่ช่างซักถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“พี่วัตปากเสีย ก้นอรไม่ลายแล้วนะคะ”
อรนภัสสะบัดค้อนให้สามี แต่หันกลับมาจ้องหน้าคาดคั้นหวังเอาคำตอบ
“อย่าคาดคั้นน่า ยังไม่รู้อีกหรือไง”
ชายหนุ่มทำเสียงเหมือนรำคาญ
“บอกมานะพี่วัต หรือเห็นอรสวยเลยเอามาเป็นเมีย”
อรนภัสคาดคั้นทำปากยื่นอย่างแสนงอน
“เห็นว่าสวยนั่นแ
