เขาทำเหมือนกับว่าปัญหาทุกอย่างเกิดจากหล่อน สายตาว่างเปล่านั้นบ่งบอกว่าเขาหมดรักหล่อนแล้วกระมัง ดอกรักรับรู้ได้ถึงความแตกต่างเวลาที่เขาอยู่กับดอกปีบ สายตาของเขามีแววสั่นระริก ตื่นเต้น ดีใจ มีความสุข ไม่เฉยชาเหมือนตอนอยู่กับหล่อน
หล่อนคงมาสุดทางเสียแล้วกับการใช้ชีวิตคู่ เพียงไม่กี่เดือนสามีก็หมดรักหล่อนเสียแล้ว
“พี่ไม่อยากฟังเรื่องไร้สาระอีก น้องควรรู้จักปรับตัวให้เข้ากับผู้อื่นเสียบ้าง ทำไมคนอื่นเขาอยู่กันได้มานมนาน ไม่เห็นมีปัญหาอันใด พอน้องมาอยู่ก็จะมีปัญหาอย่างนั้นรึ ลองตรองดูเถิดแม่ดอกรัก” พูดจบหลวงอัฐก็เดินจากไป ทิ้งให้ดอกรักแทบล้มทั้งยืน
“คุณหนูเจ้าขา คุณหนูของบ่าว ไม่เป็นอะไรนะเจ้าคะ” พิตรรีบเข้ามารับร่างของเจ้านายสาวเอาไว้
“ฉันทำอะไรผิดหรือแม่พิตร ทำไมคุณพี่ถึงได้เปลี่ยนไปเพียงนี้ หรือแท้ที่จริงแล้วคุณพี่ไม่ได้รักฉันจริงแต่แรก” ดอกรักร้องไห้ออกมา ความเสียใจของเจ้านายสาวพิตรรับ
