“คุณหลวงเอาผ้าแพรพรรณมาฝากมากมาย เพราะเห็นว่าลูกชอบตัดเย็บเสื้อผ้า”
“ขอบพระคุณเจ้าค่ะ” ดอกรักยกมือไหว้ มองผ้าแพรพรรณเนื้อดีแล้วยิ้มออกมา ไม่นานบ่าวไพร่ก็ยกน้ำและขนมมารับรองแขก หลวงอัฐมองขนมตรงหน้าแล้วอดนึกถึงขนมที่หล่อนทำให้รับประทานในครั้งก่อน ๆ เสียไม่ได้
“คุณหลวงรับประทานขนมช่อม่วงฝีมือแม่ดอกรักเสียหน่อยสิ” คุณหญิงเพ็ญเอ่ยกับแขกคนประจำของเรือน
“ขอรับ” เขาตักมาชิมแล้วต้องเอ่ยชม
“อร่อยมากขอรับ ฝีมือการทำขนมของแม่ดอกรักมิเป็นสองรองใครเลยนะขอรับ”
“แม่ดอกรักไปเรียนวิชาการบ้านการเรือนจากในรั้วในวังมา ไม่ว่าขนมกระไรก็ทำได้หมด”
“วันนี้อยู่รับข้าวเย็นก่อนนะคุณหลวง จะได้คุยกันด้วย” บิดาของดอกรักเห็นว่าหลวงอัฐผู้นี้เป็นผู้รากมากดี มีฐานะที่มั่นคงเป็นปึกแผ่น อีกทั้งยังเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูล ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือมีการศึกษาที่ดีจบจากเมืองนอกเมืองนา มีสัมมาคารวะ เข้าตามตรอกออกตามประตู แสด
