“โธ่... คุณหนูเจ้าขา บ่าวฟังคุณหนูแล้วปวดหัวเหลือเกินเจ้าค่ะ” แพงทำหน้ายุ่งเมื่อได้ยินเจ้านายสาวพูดจาวกวนเช่นนั้น
“พี่ดอกรักจะออกเรือน พี่แพงเตรียมตัวเอาไว้นะ เราจะเดินทางตามคุณอาทั้งสองไปพระนคร ไปงานแต่งพี่ดอกรักกัน”
“เมื่อไหร่หรือเจ้าคะ”
“ก็อีกหลายวันนะ อาจเพราะต้องรอฤกษ์ยามกระมัง”
“คุณหนูชอบเปลี่ยนเรื่องอยู่เรื่อย” แพงเอ่ยขึ้นเมื่อเจ้านายสาวเปลี่ยนหัวข้อสนทนาอย่างรวดเร็ว
“เปลี่ยนเรื่องที่ไหน นี่คือเรื่องจริงล้วน ๆ รีบเก็บดอกแคเข้าเร็ว ๆ เดี๋ยวจะทำอาหารมื้อกลางวันไม่ทัน” ดอกแก้วรีบเร่งบ่าวคนสนิท นั่นทำให้แพงต้องเร่งมือเก็บดอกแคให้เสร็จทันใจเจ้านายสาว
“อุ๊ย!” ดอกแก้วอุทานเมื่อมีมือของใครคนหนึ่งยื่นมาเด็ดดอกแคดอกเดียวกันกับหล่อน หล่อนหันขวับไปมองก็เจอเข้ากับคนหน้านิ่งที่ยืนอยู่ข้างๆ พอหันมองบ่าวรับใช้คนสนิทก็ไม่เห็นแม้แต่เงา นั่นทำให้ดอกแก้วถึงกับหน้างอ
“พี่เกื้อจะกินแกงส้มดอกแค
