สองวันมาแล้วที่ริตาเฝ้าคอยดูแลภัควัตไม่ห่าง แม้จะมีคุณหญิงมาเฝ้าคอยดูแลช่วยในบางที แต่ผู้เป็นแม่ก็อ้างงาน มาบังหน้า เพื่อหาทางเลี่ยงให้สองคนได้อยู่ด้วยกันเสมอ ซึ่งริตาเองก็ไม่ได้คัดค้านอะไร เพราะตัวเธอเองก็อยากดูแลภัควัตอย่างเต็มที่เหมือนกัน
แต่คนที่เป็นเดือดเป็นร้อนมากที่สุด เห็นจะเป็นภัควัตที่นับวันยิ่งจะอึดอัดมากขึ้นทุกครั้ง และยิ่งมากขึ้นเมื่อได้ใกล้ชิดกับร่างอันหอมกรุ่นของริตาที่เขาเคยถวิลหาทุกคืน แม้ตอนนี้เขาจะมี ริตามาอยู่ใกล้ๆ คอยดูแล แต่เขากลับแตะเนื้อต้องตัวริตาไม่ได้แม้แต่ปลายก้อย เพราะตนเองแกล้งทำเป็นป่วยอยู่ และยิ่งหาทางออกไม่ได้ว่าจะบอกกับริตาอย่างไรว่าตนเองไม่ได้ป่วยจริง เขาไม่น่าเลยจริงๆ ไม่น่าที่จะอยากให้ริตาเอาใจจนขนาดที่ต้องมาทำเป็นมีแผลที่หัว พันเฝือกที่แขนให้วุ่นวาย น่าจะขอโทษแล้วขอริตาแต่งงานให้มันจบไป แต่จะคิดอีกแง่หนึ่งตามที่มารดาเขาว่าไว้
