"ไม่ได้เป็น แล้วที่ผ่านมาที่เธอนอนกับฉันทุกๆ คืนล่ะ อ้อ หรือว่าจะหมายถึงทะเบียนสมรส เอาสิ เรียกนายอำเภอมาจดให้ตอนนี้เลยจะได้รู้กัน"
"คุณไม่ต้องมาพูดเอาแต่ใจอย่างนั้นเลย ถึงจะมีทะเบียนสมรส มันก็ไม่ได้สำคัญ" ริตาเก็บคำว่าเท่าความรักไว้ในใจ เพราะถึงพูดออกไป คนอย่างภัควัตคงไม่เข้าใจ และถึงเขาเข้าใจเขาคงไม่มีให้คนอย่างเธอ
"โว้ย แล้วจะเอาอะไรอีกจะเอาดาวเอาเดือนรึไง"
"อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลยค่ะ ปวดหัวเปล่าๆ" ริตาตัดบทรำคาญ ไม่เห็นประโยชน์ที่จะพูดเรื่องนี้ เธออยากให้มันจบไปตั้งแต่วันที่เธอหนีไป แม้ว่าริตาตัดสินใจแล้วว่าจะกลับมา แต่ไม่ใช่ในฐานะเมียเขาเธอจะเป็นน้องสาวบุญธรรมของเขาต่อไป ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน แม้ว่าจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม มันก็คงดีกว่าอยู่ในฐานะคนที่แต่งงานกันแล้วไม่มีใจให้กันแล้วเธอก็คงจะเธอกลายเป็นภรรยา ที่นั่งมองสามีมีเมียน้อยด้วยความชอกช้ำแต่ทำอะไรไม่ได้
