อัญชันพันกายด้วยผ้าขนหนูสีชมพู ขมวดปมจนแน่นหนา ก่อนจะหมุนลูกบิดประตู และก้าวออกไปจากห้องน้ำ แต่แล้วก็ต้องชะงักงันราวกับเห็นปีศาจร้าย
“พี่... พี่ชาย...”
กลีบปากอิ่มแย้มเผยอ ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นเคียร์สนอนเอกเขนกอยู่บนเตียงสีหวานตรงหน้าซึ่งมันเป็นเตียงนอนของหล่อนนั่นเอง
“ทำหน้าราวกับเห็นผีอย่างนั้นแหละ”
เขาหัวเราะหึหึ และลุกขึ้นนั่ง มองหล่อนด้วยสายตาวาววับตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าเปลือยเปล่า แววตาเต็มไปด้วยความพึงพอใจจนซ่อนไม่มิด
“พี่... พี่ชายเข้า... เข้ามาได้ยังไงคะ”
“อ้าว ฉันก็เปิดประตูแล้วก็เดินเข้ามาน่ะสิ” เขายิ้มยียวนใส่ดวงตาของหล่อน ก่อนจะกวักมือเรียก “มานั่งนี่มา”
หล่อนส่ายหน้าดิก “ไม่... ไม่ค่ะ พี่ชายออกไปนะคะ” สองเท้าก้าวถอยหลังตั้งท่าจะกลับไปตั้งหลักในห้องน้ำ แต่เขาหยุดหล่อนเอาไว้ด้วยคำพูดดุดันเสียก่อน
“ถ้าหนีเข้าไปในห้องน้ำ เราคงได้อาบน้ำด้วยกัน”
“พี่ช
