Chapter 37
REGINA'S POV
"Kaylan pa?! Kaylan mo balak sabihin saakin ang totoo ha?! Hanggang kaylan mo itatago sa'akin ang sakit mo ha?!" Dumaongdong ang malakas na sigaw niya at kasunod ng pag bagsak ng luha sa aking mga mata.
Ang sakit.
Sobrang hirap.
Kahit napaka sakit aking puso, pilit kong hinakbang ang mga paa ko palapit sakaniya.
"Akin na iyan" pilit kong inagaw sakaniya ang papeles, pero nilayo niya naman kaagad iyon sa'akin, na lalo pa akong mapa-iyak. "Akin na nga sabi!" Inipon ko ang lahat nang lakas ko para lamang maagaw iyon sakaniya, pero wala pa din.
"Sabihin mo muna sakin na mali ang naka sulat dito! Sabihin mo sa'akin na mali ang iniisip ko tungkol sayo!" Malakas niyang tinig at hinarap ko si Alexander na bakas ang galit at sakit sakaniyang mga mga mata.
"Akin nga
