บทที่ 16
ผูกมัด
ซินอี๋นั่งมองภูผาที่เดินกลับออกมาจากห้องนอนหลังจากที่เข้าไปอาบน้ำก่อนหน้านี้ ด้วยแววตาเศร้าสร้อยราวกับมีอะไรบางอย่างที่อยากจะพูดออกมาแต่ไม่กล้า จนภูผาต้องเป็นฝ่ายเอ่ยถาม
"มีอะไร"
"หนูหิว" ซินอี๋เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"แล้วทำไมไม่โทรสั่ง"
"ก็หนูไม่รู้ว่าที่นี่ที่ไหนนี่คะ"
"งั้นก็ไปแต่งตัว จะพาไปกินข้างนอก"
"ไม่มีชุดเปลี่ยน" ซินอี๋บอก
"ปัญหาเยอะ" ภูผาพูดด้วยเสียงหงุดหงิด ก่อนจะเดินเข้าไปหยิบโทรศัพท์มือถือต่อสายหาใครบางคน รอไม่นานก็มีแม่บ้านนำชุดเดรสสีชมพูน่ารัก พร้อมกับชุดชั้นในมาให้เธอสวมใส่
@ร้านอาหาร
ซินอี๋มองเมนูอาหารด้วยสายตาแวววาว เพราะความหิวทำให้เมนูอาหารตรงหน้าดูน่าทานไปซะหมด จนเธอเลือกไม่ถูกว่าจะสั่งอะไรดี
"คุณสั่งอะไรเหรอคะ" ซินอี๋ละสายตาจากเมนูตรงหน้าเงยหน้าขึ้นไปถาม
"ทำไม"
"สั่งให้หนูหน่อยได้ไหมคะ หนูไม่รู้ว่าจะกินอะไรดี เมนูมันเยอะมากจนหนูเล
