บทที่ 40
มิตรภาพ
หลังจากพักฟื้นที่โรงพยาบาล ซินอี๋กับลูกชายตัวน้อยก็กลับมาพักฟื้นที่บ้านต่อ โดยวันนี้เพื่อนๆ ของภูผานัดกันมารวมตัวที่บ้านของภูผาเพื่อเยี่ยมหลานชาย และพบปะพูดคุยกันหลังจากที่ไม่ได้พูดคุยมานานพอสมควร เพราะต่างฝ่ายต่างมีครอบครัวเป็นของตัวเอง ทำให้เวลาเจอกันมีน้อยลงไปตามวัย
"ระวังลูกมึงจะเดินไม่ได้นะ พ่อมันเล่นอุ้มยี่สิบสี่ชั่วโมงแบบนี้" ติณณภพที่เดิมอุ้มปอแก้วลูกสาวตัวน้อยเข้ามาภายในบ้านเป็นคนแรกเอ่ยทักทายเพื่อนรักที่ยืนอุ้มลูกชายตัวน้อยอยู่กลางบ้านด้วยน้ำเสียงล้อเลียน
"เสือก" ภูผาตอบแบบขอไปที ไม่ได้แสดงถ้อยคำต้อนรับใดๆ กับแขกเลยสักนิด
"หมาพ่อลูกอ่อนมันก็ดุอย่างนี้แหละ อย่าไปถือสาอะไรมันเลย" พยัคฆ์ที่มาใหม่ เดินเข้ามาตบลงบนบ่าติณณภพราวกับให้กำลังใจ ทว่าประโยคที่พูดออกมากลับทำให้คนที่ถูกพาดพิงรู้สึกไม่ชอบใจเท่าไหร่นัก
"ขอบคุณพวกมึงมากนะที่อุตส่าห์มาถึงบ้านกู แต่วันหลังไม่
