เราสามคน

จุดเริ่มต้น สตาร์ท

นาฬิกาปลุกที่ดังขึ้น ทำให้คนที่ต้องไปทำงาน ลุกขึ้นมาอย่างอัตโนมัติ แล้วก็ห่มผ้าให้คนข้างๆ ก่อนจะจูบหน้าผากหลานสาว แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อเตรียมตัวไปทำงาน

ระยะทางจากที่นี่ ไปที่ทำงานไกลขึ้นทำให้เธอต้องลุกแต่เช้ากว่าเดิมและหวังว่า วันแรกของการทำงานจะไม่สาย

เสียงกุกกักในห้องนอน ทำให้คนที่นอนข้างนอกลุกขึ้นแล้วเปิดไฟ ก่อนจะเข้าไปทำธุระส่วนตัว แล้วเดินออกมา เตรียมอาหารเช้าให้เธอ

เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงผ้าสีดำ ที่เป็นชุดของพนักงานประจำวันนี้ ถูกสวมลงบนตัวก่อนจะเริ่มแต่งหน้า และมัดรวบผม แล้วก็หยิบกระเป๋าผ้าของตัวเองติดมือมา แล้วปิดไฟในห้องน้ำ ด้วยความเงียบที่สุด

แสงไฟข้างนอก ทำให้คนที่เป็นผู้อาศัย ตกใจ

"ขอโทษค่ะ ที่ทำให้คุณตื่น " เธอรู้สึกผิดเพราะมันยังเช้ามาก

"ผมตื่นเช้า " เค้าบอกกับเธอ แล้วชูแก้วกาแฟ

"มีเวลาสักสิบนาทีไหมครับ "

เธอพยักหน้า แล้วนั่งลง

กาแฟร้อนวางตรงหน้า พร้อมกับแซนวิช ที่น่ากินมาก อยู่ในจาน

"ผมทำให้อัญญ่า ก็เลย มีเผื่อคุณ "

อังค์วรามองผักที่สดฉ่ำกับไข่สีเหลืองน่ากิน แล้วก็อ้าปากคำใหญ่ กัดเข้าปากไปในคำเดียว สัมผัสที่ได้ คือความกรอบ นุ่มและ ฉ่ำ

นิติเทพรู้สึกว่า เธอกินน่าอร่อย ดวงตากลมโต ที่เป็นประกาย เป็นเสน่ห์ของเธอ

"วันนี้ฉันเลิกงานห้าโมงครึ่ง น่าจะออกจากออฟฟิศก่อนหกโมงเย็น คุณดูแล อัญญ่า ทั้งวัน คงจะเหนื่อยมาก ฉันจะรีบกลับค่ะ "

ชายหนุ่มพยักหน้า แล้วมองซอสที่ติดอยู่มุมปาก กระดาษทิชชู เนื้อนุ่ม ถูกยื่นให้

"ขอบคุณค่ะ คุณเทพ "

ตอนนี้ไม่รู้ว่าคนตรงหน้า กี่ขวบ แต่ความรู้สึกของเค้า อังค์วรา โตกว่า อัญญ่า ไม่เท่าไหร่เลย

"ไปนะคะ ขอบคุณสำหรับแซนวิชค่ะ แล้วก็กาแฟ " เธอยกดื่มทีเดียว เพราะไม่ได้ร้อนมากขนาดนั้น เค้ากะเวลาแล้วว่า มันจะอุ่นพอดี กับเวลาที่เร่งรีบของเธอ

ประตูหน้าห้องปิดแล้ว คนในห้องจับหัวใจตัวเอง ตอนนี้ ความรู้สึกเหมือนกับว่า กำลังส่งแฟนไปทำงาน

รถเก๋งคันเล็กขับออกมาจากคอนโดในช่วงเช้ารถแน่นถนนไปหมดแล้ว ชีวิตดีดี ที่ใช้เวลาการเดินทางไปทำงานนานนับชั่วโมง กำลังจะเริ่มต้นขึ้น รถที่ล้างใหม่เอี่ยม และน้ำมันเต็มถังที่เค้าจ่ายให้เธอ มันทำให้เธอ ยิ้มออกมา

"ขอบคุณค่ะ คุณลุง " อังค์วราบอกเสียงร่าเริง ตอนนี้ เธอต้องโฟกัสที่งาน แล้วก้ต้องตามงาน หลังจากที่ลาไปหลายวัน

"สวัสดีค่ะ " อังค์วรา ตอกบัตรแล้วดูเวลาที่บัตร เธอต้องออกจากบ้าน ของเค้าเวลานี้ ทุกวัน หรืออาจจะต้องเช้ากว่านี้ ถ้าต้องไปส่งเค้ากับอัญญ่า ที่โรงพยาบาล

ชายหนุ่มน่าตาดี เดินตรงเข้ามาหาเธอ มองใบหน้าสวยหวาน แล้วยิ้มออกมา

"อัง กลับมาแล้วหรอ "

เธอลางานไปหลายวัน ไม่มีข้อความอะไรจากเค้าเลย นั่นก็หมายความว่า เราได้เลิกกันอย่างสมบูรณ์แล้วสินะ

"กลับมาแล้ว " เธอเก็บกระเป๋า คล้องบัตรพนักงาน แล้วยิ้มทักทาย เพื่อนร่วมงาน ที่กำลัง ทยอยกันเข้ามา

"ตกลงเรื่องหลาน อังค์ เอายังไง " ไววิทย์ ถามเธอด้วยความอยากรู้ เค้ารู้ว่า พี่ชายเธอเป็นหมอ และการเสียชีวิตแบบนั้น น่าจะได้รับเงินทดแทน

"ก็เอาหลานมาเลี้ยง อย่างที่บอก ตอนนี้อังค์ มีลูกสาวแล้ว สองขวบกว่า " เธอบอกกับเค้า แล้วมองดุปฏิกิริยา ของคนที่เคยรัก

"อังค์ เลี้ยงเด็กไม่ง่ายนะ "

"รู้ ไม่ง่ายหรอก แต่อังจะเลี้ยงอัญญ่าให้ดีที่สุด วิทย์ไม่ต้องห่วงหรอก รับรองว่า อังกับวิทย์ เราเลิกกันเด็ดขาด ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก "เธอย้ำกับเค้าอีกที เพื่อความเข้าใจที่ตรงกัน

"อังค์จะทำงาน เชิญวิทย์ที่โต๊ะ " เธอบอกกับเค้า แล้วเปิดเอกสาร ที่วางอยู่บนโต๊ะ เพื่อนร่วมงาน ช่วยทำงานแทนเธอ หลายอย่าง เอกสารปิดการขายและการส่งมอบรถ ที่วางอยู่ ทำให้เธอ ยิ้มออกมา อย่างน้อย เธอก็ยังมีคอมมิชชั่น เอาไปจ่ายใช้หนี้ ค่าเฟอร์นิเจอร์

"เดี๋ยวรอคอมออก อังค์จะเลี้ยงของแพงๆนะคะ พี่ๆ " อังค์วรา วางแก้วกาแฟ หลายแก้ว และขนมอีหลายอย่าง บนโต๊ะภายในห้องแคนทีนในช่วงบ่าย ที่ไม่มีลูกค้า เข้ามาใช้บริการ

"นี่ไงคะ นางฟ้าของอังค์ " อังค์วรา เปิดรูปหลานสาวให้ดู แล้วก็เลื่อนไปเรื่อยๆ มีบางรูปที่ติดลุงของอัญญ่า มาด้วย

"อุ้ยๆคนนี้ใครคะ น้องอังค์ " รุ่นพี่ถามแล้วขยายรูปให้ชัดขึ้น มองเห็นเสี้ยวด้านข้าง ของลุงอัญญ่า ชัดเจน

"คุณเทพค่ะ เค้าเป็นพี่ชายของพี่สะใภ้อังค์ "

เธอบอกเสียงเรียบ แล้วมองรูปเค้าที่อยู่กับอัญญ่า

"โสดไหมเอ่ย " คนอยากรุ้ ถามด้วยความสงสัย

"ยังไม่ได้แต่งงาน แต่น่าจะมีแฟน และบางที อาจจะไม่ได้ชอบผู้หญิง เพราะคุณเทพ เค้าเนี้ยบมาก สะอาด เรียบร้อย ทำอาหารเก่ง แบบคลีนสุด " เธอบอกกับรุ่นพี่ ตามที่คิด แล้วก็วิ่งออกไป รับลูกค้า ที่กำลังเดินเข้ามา

ใช่แหละ อย่างคุณเทพ คงไม่ได้ชอบผู้หญิงแน่ๆ

"อร่อยไหมคะ อัญญ่า " ชายหนุ่มถามหลานสาว ที่กำลังทานข้าวต้มหมู เป็นมื้อเช้า

"อร่อยค่ะ " เด็กหญิงตอบแล้วค่อยๆตักอาหาร ใส่ปากอย่างเรียบร้อย

ดูสิ ขนาดหลานยังกินไม่เลอะ เหมือนคนโตเลย นิติเทพ นึกถึงเมื่อเช้าแล้วก้อมยิ้ม

"วันนี้ เตียงนอนของอัญญ่าจะมาแล้ว ดีใจไหมคะ "

เค้าหยิบอุปกรณ์เครื่องนอนที่ซื้อมาออกมาจากถุง คนเล็กเลือกคิตตี้ ส่วนคนโต เลือกเจ้าหญิง แล้วแบบนี้ จะไม่ให้คิดว่า เลี้ยงหลานสองคน ได้ยังไง

"พรุ่งนี้ อัญญ่า ไปทำงานกับลุงนะคะ " พรุ่งนี้เค้าต้องเริ่มกลับไปทำงานแล้ว และเป็นวันแรก ที่จะต้องพาอัญญ่าไปที่ทำงาน

"ได้ค่ะ อัญญ่าไปกับลุง " เด็กหญิง ว่าง่าย จนลุงรู้สึกสงสาร จับใจ ตอนนี้ แดดดี๊กับหม่ามี๊ ไปอยู่ที่ไกลแสนไกล ลุงจะดูแลอัญญ่าให้ดีที่สุด

"อัญญ่าทานข้าวให้หมดนะคะ แล้วลุงจะเปิดเจ้าหญิงเอลซ่าให้ "

"ค่ะ " เด็กหญิงยิ้มหวาน แล้วตักอาหารเข้าปาก ชายหนุ่มดูข้อความในโทรศัพท์ ที่เธอส่งเข้ามาแล้วก็ยิ้ม

@ฉันจะรีบกลับนะคะลุงเทพ@

@อยากได้อะไรไหมคะ@

@ที่บ้านขาดอะไรหรือเปล่า@

@ถ้าต้องการอะไรไลน์มานะคะ@

นิติเทพส่งรูปหลานสาว ที่กำลังทานข้าวต้มกลับไปให้เธอ แล้วก็นึกขึ้นได้ว่า เค้าบอกเธอว่าทำแซนวิชให้ อัญญ่า

@ขอบคุณค่ะลุงเทพ ใจดีที่สุดเลย@

นิติเทพยิ้ม ใช่ เค้ากำลังยิ้มกับโทรศัพท์ บ้าจริง