เสียงกุกกักและแสงแดดที่สาดส่องทำให้เหมือนแพรพลิกตัว ลำคอของเธอเหมือนแห้งผากอย่างไรชอบกลอยู่ พยายามที่จะลุกแต่ทว่ากลับเวียนหัวราวกับโลกกำลังหมุนกลับด้าน อาการแปลกๆ ในหัวที่แยกไม่ออกระหว่างปวดหัวกับมึนหัวเพราะรู้สึกทั้งสองอย่างพอกัน
หญิงสาวพยายามลืมตามอง เห็นบางอย่างเป็นเงาตะคุ่มในความพร่าเลือน คิดว่าน่าจะเป็นศรัณย์ เขากลับมาเมื่อไหร่ไม่รู้เพราะเธอเผลอหลับ รู้สึกตัวอีกทีก็เช้าเสียแล้ว แต่แค่ครู่หนึ่งเธอก็รีบลุกขึ้นมามองซ้ายมองขวาอย่างระแวงว่าจะมีคนอื่นอย่างที่เขาบอกว่าจะพากลับมาแทนที่เธอหรือเปล่า
“ตื่นแล้ว มาคุยกันหน่อยไหม”
เขาเดินมายืนข้างเตียง สองมือกำลังสวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน ปลายนิ้วเรียวสวยของเขากำลังติดกระดุม และเธอมองกล้ามเนื้อแน่นๆ ตึงมือใต้เสื้อเพลินตา หญิงสาวเงยหน้าไปจ้องสายตาดุๆ ของเขา
“เหมือนจะไม่สบายเลยค่ะ”
ตอนแรกศรัณย์เลิกคิ้วแต่เสียงแหบๆ ของเธอทำให้คนที่กำลังจะดุเธอเลือก
