"พรุ่งนี้ฉันมารับไปมหาลัย" รัณย์บอกขณะนั่งอยู่ในรถซุปเปอร์คาร์สีแดงเพลิงของตนเอง หลังจากรับประทานอาหารค่ำกับครอบครัวของภิณเสร็จ
"ไหนลุงบอกจะเข้าไปบริษัทของลุงอาชิไง"
"ฉันเข้าไปตอนสิบโมงมีเวลามารับเธออยู่แล้ว"
"งั้นก็โอเค ลุงขับรถดีๆนะถึงแล้วไลน์บอกภิณด้วย ฝันดี ฝันถึงภิณคนเดียวนะ" ภิณยกมือขึ้นมาโบกมือลาก่อนจะก้าวเท้าถอยหลังไปหนึ่งก้าวเพื่อให้เขาปิดประตูรถ
"ถ้าอยากให้ฝันถึงเธอคนเดียวก็มาให้จุ๊บก่อน" รัณย์ยกมือขึ้นมาใช้นิ้วชี้แตะสัมผัสที่ริมฝีปากของตัวเอง
"ไม่เอา วันนี้จุ๊บเยอะแล้ว"
"เฮ้อ!" รัณย์ถอนหายใจออกมาหนักๆ เมื่อไม่ได้ดั่งใจ แต่แล้วจู่ๆ ก็ก้าวขายาวๆ ของเขาลงจากรถเข้าไปหาคนตัวเล็กแล้วจับประคองใบหน้าของเธอให้แหงนเงยขึ้นมารับจูบของเขา
โฮ่งๆ
"เฮ้ยๆ ไอ้หมาบ้านี่!!" คนตัวสูงละริมฝีปากออกจากคนตัวเล็ก ถอยหลังกรูเมื่อถูกสตีฟงับที่ขากางเกงของเขาแล้วดึงให้เขาถอยห่างจากภิณราวกับหวงเจ้าของ
