บทที่ 6 เรียบร้อยดี

1235 Words
บทที่ 6 เรียบร้อยดี ดอกไม้ของฉันถูกคุณโปรดดูดน้ำหวานจากเกสรซ้ำ ๆ และรุนแรง เขามูมมามจนน่ากลัว ฉันอยากจะดิ้นถีบเขาออกแต่ร่างกายกลับตอบสนองด้วยการขมิบร่องรักจนได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอ "หึหึ เสียวแล้วสิ" "อ๊าา~ คุณอย่าทำแรงนะฉันกลัว~" นอกจากไม่ตอบเขายังสอดนิ้วเข้าไป ฉันรู้สึกเจ็บจนเผลอเกร็งร่างกายใส่เขา "อ๊ะ!!" "ยิ่งเกร็งเธอก็จะยิ่งเจ็บ" "ก็ฉันกลัวนี่ แค่นิ้วยังเจ็บเลย!" "เธอดูถูกบอกว่าฉันอันเท่าหนอนตัวเขียวหน้าโง่นั่นไม่ใช่หรือไง จะมากลัวเจ็บอะไร" คุณโปรดเริ่มขยับข้อมือเข้าออกจนฉันร้องครวญครางสุดเสียง มันทรมานเหลือเกิน แต่ถึงมันจะเจ็บมันก็มีความรู้สึกบางอย่างแทรกซึมเข้ามา ฉันต้องสูดลมหายใจอ้าขาตัวเองและเผลอใช้สองมือจับขาตัวเองดันขึ้น "อื๊ม~ สวยมากเลย" ฉันฟังไม่ผิดใช่ไหมคุณโปรดเขาชมดอกไม้ของฉัน ฉันเห็นเขาแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองก่อนจะฝังใบหน้าลงมาใช้ทั้งลิ้นทั้งนิ้วละเลงอยู่ที่ดอกไม้ของฉัน เสียวจริง ๆ ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ไม่เคยรู้สึกว่าร่างกายตัวเองต้องการความช่วยเหลือขนาดนี้ "อ๊าา~ อ๊าาา~ เสียว~ อื๊ออ~" "หวานจังวะ" จ๊วบ~ จ๊วบ~ เสียงลามกดังเคล้าคลอไปกับเสียงครวญครางของฉัน คุณโปรดยิ้มมุมปากเมื่อเห็นฉันมีอาการตัวสั่นเป็นลูกนก ฉันเริ่มกลัวเจ้าท่อนเอ็นยักษ์ของเขาแล้วสิ มันกระตุกงึก ๆ ใส่ฉันมีน้ำสีใสหยดลงมาด้วย "คุณ! คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าจะทำแบบนี้~" "จะรอพ่อเธอมาตัดริบบิ้นหรือไง?" "อ๊ะ! เบ๊าาา~ กรี๊ดดด!!" ฉันหวีดร้องสุดเสียงเพราะคุณโปรดทำฉันเจ็บแสบมาก เขาแทงพรวดเข้าไปไม่ปรานีฉันเลย ดอกไม้ของฉันถูกฉีกกระชากจนเลือดสาด "ฮือออ เจ็บ~ โอ๊ยยยย ฉันเจ็บคุณโปรดเบา ๆ อ๊าาา~" ปึก! ปึก! ปึก! คุณโปรดทำแรงเกินไปแล้ว ฉันเจ็บมาก เขาไม่ผ่อนแรงเลยสักนิด ฉันต้องตายเพราะถูกของแข็งกระแทกจริง ๆ ใช่ไหม ในขณะที่ฉันนอนส่งเสียงร้องครวญครางประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามาทำให้ฉันรีบดึงผ้ามาปิดร่างกาย แต่คุณโปรดกลับดึงออกจนคุณปราณเห็นสองเต้าของฉันกระเพื่อมไปมา "ทำไมไม่รอก่อนจะรีบไปไหนวะ" ปึก! ปึก! ปึก! "อ่าา~ ปากดีไง อ๊ะ!" "พวกคุณจะทำอะไร ไม่เอานะฉันไม่อยากโดนรุมโทรม อ๊าาา~ อ๊าาา~" สองขาถูกจับยกไม่พอคุณปราณยังเข้ามาสมทบอีก เขาหยิบอุปกรณ์เสริมออกมาจากตู้เพื่อช่วยกระตุ้นอารมณ์ของฉัน น้ำสีใสถูกหยดลงตรงจุดรวมความเสียว ฉันรู้สึกว่ามันกระตุ้นอารมณ์ของฉันไม่พอ ยังทำให้น้ำในดอกไม้หลั่งไหลจนมีเสียงแจ๊ะ ๆ ดังทุกการเคลื่อนไหว "กลัวเหรอ?" คุณปราณกล้าถามฉันได้ไง ใครบ้างจะไม่กลัว อารมณ์ราคะในตัวฉันมันเริ่มปะทุขึ้นเรื่อย ๆ มือของฉันเริ่มไขว่คว้าหาที่ยึดเหนี่ยวจนกระทั่งเผลอเกี่ยวรั้งคุณปราณลงมาจูบ โดยที่เบื้องล่างยังถูกคุณโปรดขยับเอวเข้าออกอย่างถี่รั่ว "อื๊ออ~ อื๊อออ~" รสชาติของคุณปราณแตกต่างกับของคุณโปรดมาก เมื่อกี้เขาดื่มแอลกอฮอล์มันเลยทำให้ฉันได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากปากของเขา แต่คุณปราณเขาไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์มารสชาติจึงหวานปกติ มีกลิ่นมิ้นต์อ่อน ๆ ด้วย ดวงตาที่เขาจ้องมองฉันเหมือนคนอยากจะเว้าวอนขอร้องบางอย่างจากฉัน "อ๊าา~ อ๊าาา~" "พี่ผมขอบ้าง~ อ่าา~ ผมไม่ไหวแล้ว" คุณโปรดดึงเจ้าท่อนเอ็นของเขาออกไปจากตัวแล้วเปลี่ยนมาสลับที่กับคุณปราณ ฉันมองการกระทำของคุณปราณที่แสนจะอ่อนโยน เขาหยิบทิชชูมาซัดเลือดของฉันแล้วใช้ทิชชูเปียกเช็ดทำความสะอาดก่อนจะจับสองขาของฉันดันขึ้น "เจ็บไหม" "อื๊ออ~ เจ็บ~" ใช่ว่าเขาจะหยุดเสียเมื่อไหร่ คุณปราณสอดแท่งร้อนของเขาเข้ามาในตัวฉันแต่เขาไม่ได้มูมมามเหมือนคุณโปรด ฉันดิ้นพล่านเพราะถูกคุณโปรดงับเข้าที่ยอดถัน "อ๊าา~ คุณโปรด~" คุณปราณดึงเจ้าแท่งร้อนของตัวเองออกมาแล้วฝังใบหน้าลงไปใช้ปากบำเรอกามให้กับฉัน ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะเก่งกาจมีความสามารถทั้งพี่ทั้งน้อง ฉันกำลังถูกสองพี่น้องรุมบำเรอกามอยู่บนเตียง หนำซ้ำคุณปราณยังโชว์ลีลาที่แสนเร่าร้อน ไม่ดุเดือดไม่รุนแรงแต่กลับทำให้ฉันรู้สึกวาบหวามไปทั้งตัว มันมวลอยู่ในช่องท้องขนแขนขนขาลุกชัน คุณโปรดเข้ามานอนชิดร่างกายสวมกอดฉันช่วยบิ้วอารมณ์ด้วยการส่งมือลงไปขยี้ตรงติ่งรวมความเสียวจนน้ำสีใสพุ่งออกมาจากดอกไม้ "อ่าา~ ตอดเก่งจังเลยเพลง~" "อ๊าาา~ อื๊มม~ เสียว~ ฉันเสียว~" คุณปราณเห็นฉันเสร็จแล้วเขาก็เปลี่ยนให้พี่ชายตัวเองมาสลับที่กับเขา พวกเขาทั้งสองวนเวียนสลับจ้วงแทงฉันอยู่แบบนี้ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน รู้แค่ว่ายิ่งเขาทำฉันก็ยิ่งมีความต้องการมากขึ้น จากความกลัวมันกลายเป็นความต้องการที่ยากจะอธิบาย ฉันถูกจับขึ้นมานั่งบนตัวของคุณโปรดโดยที่ฉันหันหน้าไปอีกทาง เขาดึงรั้งฉันลงไปโดยที่แท่งร้อนของเขายังเสียบคาอยู่ คุณปราณรีบเข้ามาจ่อแท่งร้อนเข้าที่ดอกไม้ขณะที่มันยังคาของคุณโปรดอยู่ ฉันอยากจะดิ้นหนีแถมยังส่ายหน้าไม่ยอมให้เขาสอดแท่งร้อนอีกอันเข้ามา แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ยอม คุณโปรดจับฉันล็อกขาไว้เพื่อให้น้องชายได้ทำเรื่องลามกถนัดมือ "เจ็บ~ ทำไมใส่รูเดียวกันล่ะ อ๊าาา~" "อยากลองขยายดอกไม้ดูว่ามันจะบานได้แค่ไหน เพลงอย่าเกร็งฉันเข้าไม่ได้~ อ่าา~" "โอ๊ยยยย~ เจ็บ~" ไม่น่าเชื่อว่าดอกไม้ของฉันจะกลืนกินเจ้าท่อนเอ็นขนาดใหญ่ได้ถึงสองอัน ฉันมองภาพนั้นแล้วรู้สึกเสียวเข้าไปในท้องน้อย พวกเขาช่วยกันขยับเข้าออกช้า ๆ คงกลัวว่าดอกไม้ของฉันจะฉีกไปมากกว่านี้ "งืออ~ อ๊าาาา~" "ไอ้ปราณ~ กูเสียว~" "ผมก็เสียว~ แม่งจะแตกให้ได้เลย~ อ่าาา~" "อ๊าาาา~" ฉันหมดแรงที่จะสู้แล้ว ตอนนี้ร่างกายของฉันมันกระตุกฮวบปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างที่อัดอั้นออกมาไม่รู้ว่ามันเป็นฉี่หรือน้ำอะไร รู้แค่ว่าร่างกายของฉันมันถึงขีดสุด ฉันทิ้งตัวลงนอนพวกเขาจึงจับฉันนอนลงแล้วรีดน้ำรักของตัวเองออกมา "เอายาให้เพื่อนมึงกินด้วยเดี๋ยวท้องมาสับสนอีกว่าลูกใคร" ประโยคสุดท้ายที่ฉันได้ยินก่อนที่คุณปราณจะเข้ามาดูแลฉัน ส่วนพี่ชายของเขาเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ภาพทุกอย่างก็ดับวูบไป
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD