ชายหนุ่มคิดในใจ ก่อนจะเดินจากไปด้วยรอยยิ้ม เขายังมีงานต้องทำอีกมากมาย และการเรียกประชุมลูกน้องเป็นเรื่องแรกที่เขาต้องทำ
“ผู้กองครับ ทายากันด้วยนะครับ มองกันตาเยิ้มเชียว” ดาบไก่เอ่ยแซว เพราะเขาเป็นคนหาหยูกยาและเครื่องมือให้กันต์ก่อนหน้านี้เพื่อช่วยสาวน้อยปาหนัน
“ทายาไม่ให้มองหน้าแล้วมองอะไรล่ะดาบ”
“คิกๆ ไม่ใช่ดาบเสียหน่อย มองแต่ก้นผู้หญิง”
“จ่าปู ผมเป็นผู้ชายก็ต้องมองก้นผู้หญิงสิ ไม่ก็มองนม”
“หยาบคาย เดี๋ยวเอาปืนกรอกปากเลย”
“สองคนนี้พอได้แล้ว ผมล่ะเซ็งจริงๆ เลย อย่าเอาเรื่องในครอบครัวมาคุยในเวลางานสิ” กันต์รีบเอ่ยเสียงขรึม
“ผู้กอง ไม่ใช่เสียหน่อย” จ่าปูหน้าแดง เพราะเธอกับดาบไก่ไม่ได้เป็นอะไรกันเสียหน่อย จ่าคนสวยสะบัดหน้าใส่ ดาบหนุ่มมองอย่างหมายมาด เดี๋ยวเถอะ ให้เสร็จภารกิจก่อน จะจัดการปราบพยศเสียให้เข็ด...
“หมอนั่นเป็นลูกน้องของเสี่ยขาว ทำตัวกร่าง หาเรื่องคนอื่นไปทั่ว” ภาคินพูดเสียง
