ผับประจำของแก๊งตัวแสบ
วันนี้นอกจากฉันจะเกเรไม่ไปเรียนแล้ว เพราะเรื่องของเรื่องเพิ่งเปิดเรียนช่วงแรกยังไม่มีการเรียนการสอน บวกกับเฮิร์ตเรื่องไอ้ปั้นด้วย จึงลากไอ้ปัณณ์มากินเหล้าโดยให้มันเฝ้าฉัน เพราะฉันจะเมาในหัวราน้ำ
“ไอ้ริน...ไอ้เหี้ยเบาหน่อย มึงมีเรียนตอนไหนพรุ่งนี้”
“เรียนเย็น...พรุ่งนี้มีแลปเย็น”
“แต่ก็เบาหน่อยหรือเปล่าไอ้เหี้ย อกหักแดกซะคิดว่าไม่มีพรุ่งนี้เลย ที่หล่อรวย ไอ้นั่นใหญ่ ๆ กว่าไอ้ปั้นก็เยอะแยะไอ้ห่าทำไมต้องเป็นมัน” ไอ้ปัณณ์ดูจะหัวเสียมาก ๆ เพราะฉันกระดกเอากระดกเอา แดกเหล้าเหมือนพร้อมจะตาย
“กูเสียใจ” ฉันว่าเสียงเศร้า แล้วเพลงแม่งก็เปิดเศร้าอีก กะเอาให้ตายเลยหรือไงวะ
“กูรักมัน...กูรักมัน” ฉันพร่ำเพ้อไปอีก
“เออ...กูรู้” ไอ้ปัณณ์ว่า
“แต่มันไม่รู้”
“ก็กูไม่อยากเสียมันไปมึงเข้าใจไหมปัณณ์” ฉันหาเหตุผลให้กับความขี้ขลาดของตัวเอง ใช่ฉันไม่กล้าอะไ
