ตอนที่7.ชู้[ความลับแตก]ตอนสำคัญมาก
1081 Words
ด้วยความสงสัย เตโชขับรถกลับเข้าไปไว้ที่เดิม จากนั้นก็ใช้เท้าเดินไปยังห้องริมสุดท้ายตามขนมที่หายเข้าไปเมื่อตะกี้
แกร๊ก
"พี่เตโช!" ขนมตกใจ "พะ พี่มาทำอะไร"
"คำถามนี้ฉันต้องเป็นคนพูดมากกว่า เธอมาทำห่าอะไรในสถานที่แบบนี้?"
"หนูมารับเจมส์ค่ะ"
"มารับหรือมาเอากัน"
"เลิกมองโลกในแง่ร้ายสักทีได้ไหมคะ พอดีหนูโทรศัพท์มาหาเจมส์แต่เพื่อนรับสายบอกว่าตอนนี้เมามากอยู่ที่นี่ให้มาแบกกลับ"
สายตาเจ้าเล่ห์มองไปยังบนเตียง เห็นชายหนุ่มสูงผอมนอนแผ่ราบ สุดท้ายกลายเป็นเขาที่ต้องหิ้วปีกแบบร่างเพื่อส่งกลับที่พัก
หอพักราคาถูก
ฟุบ
เตโชโยนร่างเจมส์ลงบนเตียงฟูกของขนม คงเพราะชอบออกกำลังกายจึงแข็งแรงมาก ดูไม่หอบเหนื่อยเท่าไหร่ น้ำเสียงเข้มพูด "แฟนเธอคออ่อนขนาดนี้เลยหรือไง เหอะ"
"หนูจะไปรู้ได้ยังไงคะ แต่ยังไงก็ขอขอบคุณมากที่พี่ช่วยมาส่งเจมส์กับหนู"
"อยู่ด้วยกันแล้วเหรอ?"
"เปล่าค่ะ แค่อยู่หอพักเดียวกันแต่ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน"
"เป็นแฟนกันทำไมไม่อยู่ด้วยกันล่ะ..หรือว่าเธอเองไม่ได้รักมันขนาดนั้น หืมมม"
สายตาเจ้าชู้จ้องมองก่อนจะเดินตรงดิ่งเพื่อบีบให้ตัวเล็กก้าวถอยหลัง กระทั่งไร้ทางหลีกหนีติดตู้เสื้อผ้าบางใหญ่ที่อยู่ติดผนัง
"คนเป็นแฟนกันไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ควรเว้นระยะห่างให้มีอิสระ อีกอย่าง..หนูเชื่อใจแฟนของหนูค่ะ"
"เธอนี่มันโลกสวยจังเลยนะ"
"ใครจะเหมือนพี่ คงเอาผู้หญิงไปทั่ว"
"ฉันไม่ผิด ก็คนมันโสด"
"ขี้เกียจทะเลาะด้วย พี่กลับไปได้แล้ว"
ขนมผลักแผลงอกแกร่งให้หลีกทาง ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าชุบน้ำใส่กะละมังเล็กบิดหมาด แล้วนำมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้เจมส์ที่นอนเมาไร้สติ เตโชจ้องมองพลางพูดเรียบ "ฉันเองก็ง่วงเหมือนกัน ไม่อยากขับรถแล้ว คืนนี้จะนอนที่นี่"
"อะไรนะคะ?!"
"หูมีปัญหาหรือไง ฉันบอกว่าจะนอนที่นี่"
"ได้ยินแล้วแต่ไม่เข้าใจ ทีตอนขับรถไปม่านรูดยังไปเองได้เลย ทำไมตอนนี้กลับไม่ได้"
"ก็ตอนนี้มันดึกแล้วไงขี้เกียจ"
แม้ขนมจะบอกกล่าวปฏิเสธแต่อีกฝ่ายยังคงดื้อด้าน อีกทั้งโยนหมอนและผ้าห่มลงเบื้องล่าง สั่งให้เธอนอนพื้น ส่วนตัวเองนอนบนเตียง
"พี่เป็นผู้ชายประสาอะไร ให้ผู้หญิงนอนข้างล่าง ส่วนตัวเองนอนบนเตียงเนี่ยนะ" ขนมบ่น
"ฉันมันลูกผู้ดีไม่ชินกับการนอนพื้นแข็งๆ"
"ก็แค่กลับไปนอนที่บ้านตัวเองซะก็จบ"
"ไม่ทันแก่ก็บ่นเก่งเลยนะ หึ"
"ตามใจค่ะ เบื่อคนพูดไม่รู้เรื่อง"
เตโชนอนคว่ำทำท่าทางสบายใจเย้ยหยัน ขนมเก็บกะละมังกับผ้าชุบน้ำไปไว้ตรงซิงค์น้ำระเบียงก่อนจะปิดสวิตช์ไฟ เหลือเพียงโคมไฟดวงเล็กข้างเตียง
คร๊อฟฟี่ Zzzzz
เสียงกรนผสมผสาน คงเป็นเจมส์ที่เมาแอ๋ ขนมยกมือขึ้นมาปิดหู นอนในท่าตะแคง จนสุดท้ายก็ผล็อยหลับไป
เวลาตีหนึ่ง
'อืออออ~'
กำลังหลับอย่างเคลิ้มฝัน ขนมรู้สึกเหมือนมีบางอย่างบีบอัด เมื่อหรี่ตามองปรากฏว่าเป็นเพื่อนพี่ชาย ไม่รู้ว่าลงจากเตียงมานอนที่พื้นด้วยตั้งแต่เมื่อไหร่
"พี่เตโช" ขนมเรียกเสียงแผ่ว
"ขอนอนด้วยสิ"
"บนเตียงก็ว่าง! ไหนบอกว่าเป็นผู้ดีนอนพื้นแข็งไม่ได้ไงคะ"
"ก็ฉันหนาว ห้องเธอกำแพงบางอับชื้น"
"แล้ว...กะ กอดทำไม" ทั้งคู่คุยกันอย่างกระซิบกระซาบ กลัวว่าเจมส์ซึ่งนอนหลับอยู่จะตื่นขึ้น เตโชหันหน้าประกบตัวเล็กพร้อมใช้มือสวมกอดเอวบางไว้แน่น พูดตอบโต้ "ฉันแม่งโคตรเหมือนชู้เธอเลยว่าไหม"
"พูดจาอะไรเลอะเทอะ"
"แต่ไม่เป็นไร ฉันไม่ถือ..ยังไงฉันก็ได้เธอก่อน ถึงจะไม่ได้เป็นแฟน แต่เป็นแรกที่ได้เอาเธอ"
"พี่เตโช!"
"ชอบตอนเธอทำหน้าดุ อยากมุดลงหว่างขาแล้วเลียให้ดิ้นพล่านจัง"
คำพูดจากลามกทำตัวเล็กวูบวาบ แต่ไม่อยากต่อล้อต่อเถียง ทำได้เพียงยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกที่แนบกระชั้นชิดกับอีกฝ่าย ทั้งที่ไม่ชอบในการกระทำนี้ แต่ทว่า..ใจดวงน้อยกับเต้นสั่นแปลกๆ ไม่นะ ไม่ควรเป็นแบบนี้
วันศุกร์
คลับGGG
ศุกร์หรรษา เตโชมาตามนัดเพื่อนอีกกลุ่มเพื่อสังสรรค์ตามปกติ ช่วงนี้งานที่บริษัทปล่อยให้เลขาจัดการตามความสามารถ และไม่ได้มีงานชิ้นใหญ่หรืองานด่วนอะไรจึงมีเวลาว่าง ขณะที่ออกมายืนสูบบุหรี่อยู่นอกร้านเหลือบเห็นใครบางคนยืนพูดคุยกันอยู่ริมข้าง
จุ๊บ
ชายหญิงคู่หนึ่งเหมือนมีความสัมพันธ์ที่ดีงามยืนพูดคุยแถมจูบปากอย่างไม่อายสายตาผู้คน
แต่นั่น..กลายเป็นจุดสนใจของเตโชทันที
เคว้ง!
'ว้ายยยยย!'
เสียงผู้หญิงกรีดร้องเมื่อชายหนุ่มที่กำลังจูบถูกถีบกระเด็นจนล้มไปชนกับที่เขี่ยบุหรี่ เตโชกำหมัดจ้องหน้าอีกฝ่ายในทันที "มึงทำเหี้ยอะไรไอ้เจมส์!!"
"เฮ้ยยย..พี่" ปรากฏว่าเป็นเจมส์
"กูถามว่ามึงทำเหี้ยอะไร! มึงนอกใจขนมเหรอ"
"มันไม่ใช่อย่างนั้นนะพี่ อักกก"
"มึงมีแฟนอยู่แล้วแต่มาจูบกับคนอื่น ไม่ใช่อย่างที่กูเข้าใจแล้วมันคืออะไรวะไอ้สัด"
ตุบ!
หมัดแกร่งของเตโชหวดเข้าใส่กรามของเจมส์จนเลือดไหลทะลักมุมปาก สาวสวยที่ยืนอยู่ด้วยตกใจหนักแต่ก็ยังไม่ทิ้งความสงสัยจึงเอ่ยถาม
"นี่พี่เจมส์แฟนอยู่แล้วเหรอ..มาหลอกนิทำไม"
"นิ..ฟังพี่อธิบายก่อนนะ"
"ไอ้คนเจ้าชู้ ฮึกกก~ไอ้คนเลว"
"อย่าเพิ่งไปน้องนิ!!"
สาวเจ้าพูดทั้งน้ำตาวิ่งออกไปหายไปในความมืดทันที เจมส์เริ่มโมโหกับสถานการณ์นี้รีบหยัดกายจากพื้นลุกขึ้นมายืนเช็ดเลือดที่ไหลเลอะก่อนตะโกนใส่หน้าเตโช "ผมไม่ได้เป็นแฟนกับขนม เราไม่เคยเป็นแฟนกัน!!"
"มึงพูดว่าอะไรนะ...?"
- Writer
