ความรักในคืนหลอกลวง

ตอนที่6.ทดลองงาน[ม่านรูด 24 ชั่วโมง]ตอนสำคัญ

เตโชเริ่มส่งสายตากดดัน ก่อนจะรีบผละถอยเพื่อตั้งหลัก พยายามกักเก็บอารมณ์โกรธเคืองเกี่ยวกับอดีตเมื่อครั้งก่อนคราวหลัง

ขนมพ่นลมหายใจอย่างเหนื่อยพร้อมกับพูดอธิบาย "เราต่างกัน พี่เองก็รู้"

"ทำไม..ฉันเดินบนดินเธอลอยเป็นกระสืออยู่บนฟ้าเหรอ"

"ไม่ใช่อย่างนั้น! เฮ้อออ ช่างมันเถอะ พูดไปคนอย่างพี่ก็ไม่เข้าใจ เอาเป็นว่าอยากทำอะไรก็ทำเถอะค่ะ"

"ฉันจะบอกให้นะ ว่าถ้าร้านฉันก็ขายดีกว่า ยังไงไอ้บอลมันก็แบกรับเงินที่ขาดทุนไม่ไหวหรอก"

"พี่ไปจ้างดาราดังมาได้ยังไง คนนั้นคิวยาวแถมไม่รับละครอีกด้วย แบบว่าดังสุดๆ ไปเลย"

"ลืมไปหรือเปล่าว่าฉันเป็นเจ้าของบริษัทโฆษณาชื่อดังที่มีดาราเซเลปมาใช้บริการมากมาย แค่ร้องขอให้เขามาช่วยเป็นพรีเซนเตอร์เปิดร้านให้ก็ไม่ยากอะไร"

ดูเหมือนครั้งนี้เตโชเป็นต่อในทุกเรื่อง อีกทั้งความเฉลียวฉลาดในการบริหาร คงสืบทอดมาจากสายเลือดที่ผู้เป็นพ่อมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก ขนมได้แต่ยืนหมดอาลัยตายอยาก ก่อนจะเดินกลับร้านตัวเองแต่ก็ถูกกระชากเหนี่ยวรั้งข้อแขนเรียวเอาไว้ "โอ้ยยยย!" ขนมร้องลั่น

"สนใจจะเปลี่ยนมาทำงานที่ร้านฉันไหม"

"พูดบ้าอะไรของพี่"

"ฉันให้เงินเดือนสองเท่าหรืออยากได้มากกว่านั้น.."

"หนูไม่มาให้พี่แกล้งหรอกค่ะ ปล่อย!"

"ชอบความดื้อรั้นของเธอชะมัด อยากจับมาตีให้ก้นลายเป็นรอยแดงแล้วตะแคงเอาให้น้ำแตกคารู"

"คนลามก! ไอ้คนนิสัยไม่ดี"

"ช่วยไม่ได้ เธออยากดื้อกับฉันก่อนทำไมล่ะ"

ควับ

ร่างกายบอบบางถูกคนตัวสูงสวมกอด ทั้งคู่คงโต้เถียงกระชากลากฟัดเหวี่ยงกลางร้าน เตโชคงกวนโมโหขนมได้อย่างชำนาญ เป็นเหมือนไม้เบื่อไม้เมาคู่กัน

"มันเอาเธอสะใจเหมือนฉันเอาไหม" เตโชกระซิบ "แฟนของเธอมันใหญ่เท่าฉันหรือเปล่า"

"เลิกพูดอะไรแบบนี้สักทีจะได้ไหมคะ"

"ทำไมล่ะ..ตอนเธอเอากับมัน นึกถึงหน้าฉันบ้างไหม เวลาที่ฉันเอากับใครต่อใคร ฉันคิดถึงแต่หน้าเธอนะ"

"ทุเรศ! ปล่อยหนูเดี๋ยวนี้นะคะ"

"ปล่อยในไหม เธอชอบจะตายตอนฉันซอยยิกๆ"

ปึกกก!

ศอกแหลมกระแทกเข้าหน้าท้องจนชายหนุ่มงอตัวเนื่องจากความเจ็บแปลบ ขนมได้จังหวะรีบวิ่งออกจากร้านในทันทีพร้อมทั้งอารมณ์หงุดหงิดจนแทบจะบ้า แตกต่างกับเตโชที่ยิ้มหัวเราะเริงร่า ดูเหมือนจะชอบใจกับการกระทำแทะโลมของตัวเองเป็นที่สุด

เวลาสองทุ่มห้านาที

คลับบาร์

ไคโทรนัดแนะให้เตโชออกมาหาเพื่อเพื่อนดื่มเหล้าเคล้าสนทนา ช่วงนี้ทุกคนว่างจากงานจึงสามารถออกมาเที่ยวได้อย่างที่ใจต้องการ

"มึงคิดจะทำอะไรอยู่" ไคถาม "ไปเปิดร้านกาแฟแข่งกับบอลทำไม"

"กูไม่ได้แข่ง ก็แถวนั้นมันว่างให้เช่า กูเลยซื้อแม่ง"

"นี่กูไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม..พวกมึงสองคนมีลับลมคมในอะไรกัน ฮ่าๆ อย่างกับแย่งของเล่น"

"เอ่อ มึงไม่ต้องสนใจหรอกกู แค่สนุกเท่านั้น"

"มึงนี่เป็นพวกหัวรุนแรงชอบเอาชนะอยู่เรื่อย"

สองหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาแถมร่างกายประดับประดาไปด้วยของแบรนด์เนมราคาแพง มีหรือที่จะไม่ดึงดูดสายตา นั่งเพียงครู่..ก็มีสองสาวถือแก้วไวน์ตรงเข้ามาหาพร้อมชวนพูดเจรจาส่งสายตายั่วยวน

"อยากได้นางแบบไหมคะพี่เตโช เอลพอจะมีประสบการณ์" สาวสวยผมยาวประบ่าพูดพลางส่งสายตาจริตจะก้าน "อยากเป็นเด็กในสังกัดพี่จัง"

"ถ้าอยากเป็นนางแบบโฆษณาบริษัทพี่ มันก็ต้องมีการทดลองงาน ไหวเหรอครับ..พี่ทดลองหนักนะ"

"สามวันเจ็ดวันไม่ลุกจากเตียงยังได้เลยค่ะ ฮ่าๆ"

"ถ้าอย่างนั้นวันนี้พี่ขอมัดจำกันได้ไหมล่ะ"

"แน่นอนสิคะ เอลยินดีรับใช้ จะให้พี่ทดลองทุกส่วนร่างกายจนกว่าพี่จะพึงพอใจ"

เมื่อมีเหยื่อยั่วถึงที่ มีหรือเสืออย่างเขาจะปล่อยเอาไว้ หลังจากพูดคุยกันได้ไม่นานก็พากันแยกย้ายจับคู่เพื่อไป เริงสำราญส่วนตัว

บรื้นนนนน

ม่านรูด 24 ชั่วโมง

เนื่องจากทนอารมณ์กัดมันไม่ไหว เตโชขับรถหรูจึงเลี้ยวเข้าโรงแรมชั่วคราว ดีกว่าจะเข้าไปยังโรงแรมใหญ่ที่อยู่ห่างออกไปไกล

จากนั้นก็ทดลองงานบนเตียงอย่างเร่าร้อนกับสาวสวยผมบลอนด์สูงยาวนมใหญ่

เวลาห้าทุ่ม

เมื่อเสร็จธุระ เตโชก็ต้องกลับลำพังเพราะสาวสวยที่มาด้วยเมามาก จึงปล่อยให้นอนพักที่นี่โดยจ่ายค่าโรงแรมเอาไว้ ขณะที่กำลังถอยรถออกจากลานม่านกั้น ก็เหลือบมองด้านใน เห็นขนมยืนอยู่ตรงห้องสุดท้าย เปิดม่านกั้นเข้าไปภายใน "เด็กบ้านี่มาทำอะไรที่ม่านรูดวะ!"