Chapter Seventy-five
"Okay ka lang?" tanong ni Top sa akin. Umupo ito sa tabi ko at ginagap ang kamay ko. Tumango naman ako. Nag-iisip lang.
"O-oo."
"Bakit feeling ko'y pine-pressure mo ang sarili mo, Inda? Hindi dapat gano'n."
"Hindi ko maiwasan, Top. Nakasalalay ang anak ko. Alam mo naman kung gaano ko kamahal si Coby. Hindi na lang sarili ko ang kailangan kong isipin. Si Coby ang priority. Si Coby na ang mas mahalaga."
"Alam kong nahihirapan ka. Pero kailangan mo pa ring gawin, Inda. Kasi para rin naman iyon kay Coby. Kailangan mong sabihin sa kanya ang totoo."
"Anong totoo, mama?" pareho kaming napalingon sa pinanggalingan ng boses. Pupungas-pungas si Coby. Halatang naalimpungatan lang.
"A-nak?" lumapit ang bata at kumandong sa Papa Top nito.
"Ako ang problema n'yo, mama? Kaya
