ปะป๊าที่แปลว่าผัวไม่ใช่พ่อ

ปะป๊ามาเเล้ว

“เฮ้อ~~” เสียงถอนหายใจยาวเหยียดจากร่างที่นอนพลิกไปพลิกมาอยู่บนเตียงกว้าง

ร่างสมส่วนที่สวมชุดนอนสายเดี่ยวตัวบาง เธอนอนพลิกกายไปมา เพราะอาการนอนไม่หลับอีกเช่นเคย เธออุตส่าห์อาบน้ำจนเนื้อตัวเต็มไปด้วยกลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่ใครบางคนชอบเป็นที่สุด แต่เขาก็ยังมาไม่ถึงสักที

“เมื่อไหร่จะมาถึงนะ”

พรึ่บ หญิงสาวดีดตัวขึ้นนั่งเพราะฝืนข่มตาหลับไม่ไหว พอลุกขึ้นมาภาพตรงหน้าก็สะท้อนใบหน้าสวยแต่ทว่าหัวกลับกระเซอะกระเซิงดูไม่ดีเอาเสียเลย

เจ้าของใบหน้าสวยสดคนนี้ก็คือ ‘คะนิ้ง’ เด็กสาววัยยี่สิบสาม เธอเป็นนักศึกษาและกำลังจะเรียนจบแล้ว เธอเป็นคนสวยตั้งแต่เด็กแถมนิสัยก็น่ารัก และมักจะขี้อ้อน ทำให้ใครต่อใครเห็นเป็นต้องหลงหัวปักหัวปำ อย่างตาแก่สี่สิบแบบคนที่เธอเฝ้ารออยู่ตอนนี้ก็เช่นกัน

แกร๊ก~ และแล้วเวลาแห่งการรอคอยของเธอก็ได้สิ้นสุดลง เสียงประตูที่เปิดออกก็นับว่าเป็นเสียงสวรรค์แล้ว แต่ทว่าเสียงที่ดังตามมายิ่งกว่าเสียงสวรรค์ชั้นที่เจ็ดแปดเก้าสิบซะอีก เธอดีใจจนรีบวิ่งเข้าไปกอดอีกฝ่ายแน่นอย่างคนคิดถึง คิดถึงมาก…

“หนูคิดถึงปะป๊าที่สุดเลย”

คะนิ้งแนบหน้าเข้ากับอกแกร่งที่เธอชื่นชอบ เพราะเวลาที่อยู่ในอ้อมกอดเขาเธอมักจะรูู้สึกอบอุ่น และปลอดภัยอยู่เสมอ

“ปะป๊าก็คิดถึงหนูเหมือนกันค่ะ คิดถึงมากเลย”

คนที่แทนตัวเองว่า ‘ปะป๊า’ ในตอนนี้ไม่ใช่พ่อเธอ แต่เขาเป็นผู้ชายที่นอนร่วมเตียงเดียวกับเธอในฐานะ ‘ผัว’

เขาคือ ‘ภูผา’ ชายหนุ่มร่างบึกบึนใบหน้าหล่อคมตามแบบฉบับไทยแท้ จมูกโด่งเป็นสัน ผิวพรรณก็สะอาดสะอ้าน การแต่งกายของเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าเรียกได้ว่าเนี๊ยบทุกอณูรูขุมขน

หากมองครั้งแรกคงไม่มีใครคิดว่าเขาอายุเลขสี่แล้ว ปีนี้เขาอายุก็ปาไปสี่สิบสองแต่กลับเหมือนหนุ่มสามสิบ เพราะเขาค่อนข้างดูแลตัวเองเป็นอย่างดี

“ปะป๊านึกว่าหนูหลับไปแล้วซะอีก บอกว่าให้นอนก่อนไม่ใช่หรือครับ?”

เมื่อเห็นว่าร่างที่กอดเขาแน่นเริ่มคลายอ้อมแขน คนตัวโตกว่าก็เชยคางอีกฝ่ายขึ้นมาสบตา ก่อนจะเอ่ยถามด้วยเสียงอันน่าหลงใหล

“หนูนอนไม่หลับหรอกค่ะ หนูรอนอนพร้อมปะป๊าอยู่”

หญิงสาวเอ่ยเสียงหวานพลันส่งสายตาหยาดเยิ้มให้อีกฝ่าย เป็นลูกอ้อนไม้ตายที่เธอใช้ตกเขาให้ใจอ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟ

“หนูก็รู้ว่าถ้าป๊ามาแล้วหนูไม่ยอมหลับ คืนนี้หนูก็จะไม่ได้นอนเลย”

ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ความหมายของเขาเธอเองย่อมรู้ดี เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอและเขาจะทำเรื่องอย่างว่านั้น

“ยังไงปะป๊าก็ต้องให้หนูนอนอยู่แล้ว เพราะพรุ่งนี้หนูมีเรียนเช้า”

“หูย~~งั้นตอนเย็นล่ะ?”

ชายหนุ่มเอ่ยอย่างคนเสียดาย ต่อให้เขาคิดถึงร่างกายอันเร่าร้อนใต้ชุดนอนนี่มากแค่ไหน แต่หากสิ่งใดมีผลต่อการเรียนของเด็กน้อย เขาก็จะไม่ทำเด็ดขาด

“ตอนเย็นหนูก็อยู่กับปะป๊าเต็มที่ได้ วันนี้ปะป๊ามาถึงดึกเอง ก็คงได้แค่นอนกอดนะคะ” หญิงสาวแสร้งทำเป็นเอ่ยเสียงอ้อน ใบหน้าสวยเปลี่ยนเป็นแนบแขนแกร่งของอีกฝ่ายไว้

เธอคิดถึงและชอบการสัมผัสร่างกายของเขาจนติดเป็นนิสัย เเต่เพราะเขามีงานต้องทำ ส่วนเธอเองก็มีหน้าที่เรียนหนังสือ จึงต้องอดทนกับความห่างไกล แม้ในแต่ละครั้งเขาเองก็ไม่เคยไปนานเกินเดือน แต่เธอก็คิดถึงเขามากอยู่ดี

ปะป๊าของเธอบอกกับเธอว่า หากเธอเรียนจบเขาจะพาเธอไปอยู่ด้วยกัน และแต่งงานอย่างถูกต้อง เด็กสาวก็ดีใจวาดฝันถึงวันวิวาห์ชื่นมื่นกับชายที่รัก

เธอเป็นเด็กตัวคนเดียวตั้งแต่อายุสิบแปดปี เธอตัดสินใจหนีออกจากบ้านมา เพราะสาเหตุมาจากครอบครัวที่ไม่ใช่เซฟโซนสำหรับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง

ถูกทำร้าย…

ทุบตี…

ด่าทอสารพัด…

ชีวิตบัดซบขั้นสุด!

พ่อของเธอเสียชีวิตไปตั้งแต่ยังเด็กเธอจึงต้องอยู่กับผู้เป็นแม่ ที่มักจะด่าทอเธอทุกวันว่าเมื่อไรจะเอาร่างกายที่ท่านมอบให้ไปขายเอาเงินมาให้แกได้ใช้จ่ายสักที

แม่ของเธอไปแย่งสามีคนอื่นมา เธอทำใจรับกับการกระทำของผู้เป็นแม่ไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังอดทนอยู่ต่อได้ แต่สิ่งที่ทำให้เธอเปลี่ยนความคิด และเปลี่ยนชีวิตตัวเธอเองก็คือ เธอเกือบถูกพ่อเลี้ยงข่มขืน

โชคดีที่เอาตัวรอดมาได้ แต่แทนที่ผู้เป็นแม่จะช่วยเหลือเธอกลับไม่พอใจเธอเสียอย่างนั้น ต่อว่าเธอว่าเป็นฝ่ายยั่วพ่อเลี้ยงบ้ากามนั่นเอง มันทำให้เธอเจ็บปวดและผิดหวังจนกระทั่งหนีออกจากบ้านมาในคืนนั้น โชคดีเหลือเกิน… โชคดีที่มาเจอเขา

“งั้นดีเลย รอบนี้ปะป๊ามีเวลาอยู่กับหนูตั้งสองอาทิตย์แน่ะ”

ชายหนุ่มเอ่ยพลันลูบเรือนผมนุ่มอย่างเบามือ ท่าทีอบอุ่นและทะนุถนอมอีกฝ่าย เป็นสิ่งที่เธอได้รับจากเขาเป็นคนแรกในชีวิต เธอจึงรักปะป๊าของเธอมาก รักแบบที่ไม่สามารถให้ใครอื่นใดบนโลกใบนี้ได้เลย เขาให้ชีวิตใหม่ ให้ทุกอย่างที่เธอโหยหามาตลอด

“จริงเหรอคะ? หนูดีใจที่สุดเลย งั้นปะป๊าไปอาบน้ำก่อนดีกว่านะคะ เดี๋ยวหนูนวดให้นะ ป๊าทำงานมาคงเหนื่อยแย่เลย”

เธอไม่เพียงเอ่ยเพื่อเอาใจเขาเท่านั้น เธอรู้ว่าเขานั้นเหนื่อยมากแค่ไหนที่ต้องทำงานอยูู่คนเดียว เขาให้เงินเธอใช้จ่ายมากมาย จนเธอเองมีเงินเก็บจำนวนหนึ่ง

ค่าใช้จ่ายทุกอย่างเขาเป็นคนดูแลทั้งหมด บ้านที่อยู่ตอนนี้เขาก็ลงทุนซื้อให้เธอเพื่อเป็นของขวัญ เธออยากได้อะไรเขาก็หามาให้ทั้งนั้น ทั้งเอาใจและตามใจเธอแบบสุด ๆ เรียกว่าเป็นเเด๊ดดี๊ที่เฝ้าฝันเลยก็ว่าได้

“ไม่ต้องนวดให้ป๊าหรอกครับ มันดึกมากแล้วต้องพักผ่อนเข้าใจไหม ป๊าขอแค่นอนกอดก็พอแล้ว”

เจ้าของเสียงทุ้มเอ่ยอย่างใจเย็น เขามักจะให้ความสำคัญกับเธอเป็นพิเศษ แม้ว่าตนนั้นจะทำงานมาหนักมากแค่ไหนก็ตาม เขาก็จะพยายามใจเย็น และใจดีมากที่สุด เขาอยากให้เธอเป็นผู้หญิงที่ถูกรักและถนอมยกเว้นเวลาอยู่บนเตียง เรื่องนั้นเขาขอยกเว้นไว้ เพราะความชอบส่วนตัวทั้งเธอและเขาเอง

“งั้นก็ได้ค่ะ งั้นหนูนอนรอนะคะ ป๊ารีบไปอาบน้ำเถอะค่ะ”

คนตัวเล็กพยักหน้าพร้อมกับเอ่ยเสียงหวาน ก่อนที่เจ้าหล่อนจะวิ่งขึ้นไปรอเขาบนเตียง ท่าทีน่ารักน่าเอ็นดูทำให้คนแก่ใจกระชุ่มกระชวยได้จริง ๆ เขาอมยิ้มให้กับหญิงสาวที่กุมหัวใจเขามาเป็นเวลาสองปีแล้ว

คนอะไรก็ไม่รู้ แค่ยิ้มก็เสียวแล้ว…