เวลาต่อมา
“อ้วก!!—-อ้วก!!—อ้วก!!”
ในห้องน้ำหญิงด้านในผับ พริ้มพลอยอ้วกแทบไม่มีอะไรเหลือ สนุกสุดเหวี่ยงก็จริง แต่อ้วกแทบหมดแรง เหล้าแรงแบบนี้ไม่เคยดื่ม
“พอยัง อ้วกอีกไหม”
และก็เป็นเขานั่นแหละ ที่ต้องมายืนลูบหลังให้เธอ ที่อ่างล้างหน้าในห้องน้ำผู้หญิง เพราะเฟย์ก็เมามาก ไม่มีใครดูแลใครได้เลยนาทีนี้ เขาไม่สนแม้จะมีคนมองเป็นตัวประหลาด
“จะอ้วกอยู่เลยรอแป๊บ อ้วก!!—-อ้วก!!—-อ้วก!!—”
พูดยังไม่ทันขาดคำ พริ้มก็ก้มลงไปอ้วกอีก แขนเรียวกอดอ่างล้างหน้าไว้แน่นเพราะกลัวล้ม โลกมันหมุนไปหมดเลย
“แล้วดื่มอะไรเยอะแยะวะ ทำยังกะตัวเองเก่งตาย ถ้าฉันกับไอ้นนท์ไม่มาด้วยจะทำไงวะ”
เขาบ่นให้เธอพร้อมยืนลูบหลังให้เบาๆ มืออีกข้างจับปรอยผมที่มันล่วงล่งไปปรกหน้า
“อย่าบ่นดิ๊ คนยิ่งเมาๆอยู่ เดี๋ยวมันจะโมโห ”
เธอบ่นกลับทั้งที่ตาแทบลืมไม่ขึ้น แต่มันยังไม่หยุดอ้วก
“พอรึยัง จะได้พากลับ”
เขาถามเพราะเห็นเธอกอดอ่างแล
