คอนโดของพริ้มพลอย
รถยนต์ทั้งสองคันจอดเรียงกันที่ลานจอด พริ้มพลอยเปิดประตูลงจากรถพร้อมกระเป๋าสะพายข้าง แต่เพียงเธอจะเดินเข้าตึก ปริ้นซ์ก็ก้าวฉับๆ มาหา แล้วแย่งกระเป๋าจากบ่าเธอไปเฉยๆ
“เฮ้ย! นายจะทำอะไร คืนมานะ!”
คนตัวเล็กโวยวายให้เขา
“หิว”
เขาพูดแค่นั้น ก่อนเดินนำไปโดยไม่หันกลับมามอง คนที่ยืนงงเป็นไก่ตาแตก
“อะไรนายเขาอีกเนี่ย”
พริ้มพลอยได้แต่พึมพำกับตัวเอง แล้วจำใจเดินตามขึ้นลิฟต์ไปอย่างเซ็งๆ จนมาถึงห้องของเธอ
“วางของไว้ตรงนั้นแหละ ฉันจะอาบน้ำ”
เธอบอกเขา แล้วเดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า เตรียมจะอาบน้ำ
แต่ยังไม่ทันหยิบเสื้อผ้า ก็ได้ยินเสียงเขาดังขึ้นจากด้านหลัง
“เร็วๆนะ ฉันหิวไส้จะขาดแล้ว”
“ถ้าหิวมากนายก็ไปหาของกินเองสิ ห้องครัวอยู่นู่น”
เธอชี้นิ้วไปทางเคาน์เตอร์ครัว โดยไม่ได้หันมามองเขา
“ไม่เอาอะ รอเธออาบน้ำเสร็จแล้วค่อยมาทำ”
เขาพูดอย่างสบายๆยังไงก็ได้
“ฮะ”
พริ้มพลอยหันขวับกลับ
