17 อย่าเรื่องมากผ้าแพร

1567 Words

“จนกว่าเธอจะเลิกพูดว่าฉันไม่มีสิทธิ์นั่นแหละ” เขานี่มันร้ายจริงๆ เอะอะหาเรื่องโกรธ หาเรื่องหงุดหงิดเธอตลอด “อย่านะก็นายไม่มีสิทธิ์จริงๆหนิ อีกอย่างฉันไม่ชอบคนมั่วแบบนาย ถ้าไม่สงสารฉันก็สงสารแฟนนายบ้างเถอะ” เธอพยายามดีดดิ้นจนสุดแรง แต่ก็หาได้หลุดจากเงื้อมมือเขา เธอดิ้นจนเหนื่อยหอบ แต่เขาก็ยังถอดเสื้อผ้าเธอออกจนหมด และยังจับข้อแขนเล็กทั้งสองข้างเอาไว้อีก พร้อมกับจมูกคมที่เริ้มซุกไซ้ไปตามที่ต่างๆ บนเรือนร่างอันขาวโพลนยั่วยวนของเธอ ที่มันน่ากัดน่าดูดไปซะทุกที่ “อื้อ ออกไปนะปกป้องอย่าทำแบบนี้เลยนะ ฉันขอร้อง” เสียงขอร้องที่แสนจะแผ่วเบา เขาไม่ได้สนใจฟังมันซักนิด ดูดเลียเล้าโลมเธออย่างเอาแต่ใจ นี่คงเป็นครั้งแรกที่เขาอ่อนโยนกับเธอก็ว่าได้ “อยากให้ฉันหยุดจริงๆเหรอ แต่ตรงนี้เธอแฉะหมดแล้วนะ” เขาเงยหน้าจากเต้าอวบ และถามเธอที่เอาแต่หลับพริ้ม จนเธอได้สติจึงรู้ว่ามือเขากำลังจับที่ของสงวนเธออยู่ ต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD