“แต่เสี่ยสนใจหนูจริงๆนะ เสี่ยเลี้ยงได้สบายอยู่แล้ว คอนโด รถ กระเป๋า รองเท้า ของแบรนด์เนม แค่หนูต้องการบอกเสี่ยมาได้เลย”
เมธายังยื่นข้อเสนอไม่หยุด
“เสี่ยขา ขอหนูคิดดูก่อนนะคะ เจ้าของที่นี่ใจดีให้โอกาสหนู หนูเกรงใจเจ้านายค่ะ”
“ เรื่องนั้นไม่มีปัญหาอะไรเลย ถ้าหนูอยากไปเป็นเด็กเสี่ยจริง เดี๋ยวเสี่ยจัดการให้เรื่องแค่นี้ไม่มีปัญหา”
เสี่ยนี่หน้าอย่างมึน บ่ายเบี่ยงขนาดนี้ยังไม่ยอมอีก
“ แพรว่าอย่าพึ่งดีกว่าค่ะ อย่าทำให้แพรลำบากใจเลยนะคะเสี่ย”
“เสี่ยเมธาขา น้องยังใหม่อยู่ให้น้องได้มีเวลาคิดซักหน่อยนะคะ ”
จุ๊บแจงยังพยายามช่วยพูดอยู่ตลอดเวลา
@ปกป้อง
ก๊อกๆๆ
แอ้ด!!
“เอ้าไอ้นี่ ไหนมึงบอกกลับบ้าน”
ไดจิเงยหน้ามามองคนไม่มีมารยาท เคาะประตูก็จริง แต่เขายังไม่ทันอนุญาตเลย ปกป้องก็พรวดพลาดเปิดประตูเข้ามาแล้ว
“ ไปมาแล้วพึ่งกลับมา”
ปกป้องตอบไดจิอย่างหงุดหงิด เหมือนไปกินรังแตนที่ไหนมา เดิมทีว่าจะกลั
