8 เสี่ยเมธา

1598 Words

“ป๊ามีอะไรครับ” ผมเดินตามป๊ามาติดๆ ถ้าเป็นเรื่องงานป๊าจะจริงจังมาก “มันมีบริษัทเปิดตัวใหม่ ชื่อบริษัทเมธากรุ๊บ ตอนนี้เขากำลังตีตลาด แย่งลูกค้าของบริษัทเดิม เสนอราคาที่ถูกกว่าเกือบ20% ป๊าอยากให้แกรีบเข้ามาเรียนรู้งานที่บริษัท ไม่อย่างนั้นถ้าเจอตัดหน้าแบบนี้ บริษัทของเราอยู่ลำบากแน่” ป๊าอธิบายให้ฟังอย่างละเอียด “ แล้วเขาจะเสนอราคาที่ถูกกว่าเราได้ยังไงครับ ผมว่าเรื่องนี้มันแปลกๆ ” ผมไม่เชื่อหรอกว่างานเหมือนกัน จะสามารถเหมาถูกกว่ากันได้ถึง 20% เรื่องนี้อาจไม่ชอบมาพากล คงต้องตามสืบอย่างละเอียด “ ป๊าก็คิดแบบนั้นแหละ ถึงอยากให้แกเร่งเข้ามาดูแลงาน ลำพังตัวป๊าก็แก่แล้วอยากถ่ายทอดให้แกเรียนรู้ให้เร็วขึ้นอีกหน่อย ยังไงถ้าช่วยกันคิดและวางแผน บริษัทของเราก็อาจจะไม่ต้องเจอวิกฤตในเวลาแบบนี้” ดูป๊าหนักใจไม่น้อย เพราะนอกจากจะมีคู่แข่งหน้าใหม่มาแรงแล้ว เขายังตัดราคาเจ้าอื่นอีก ดูแล้วเรื่องนี่คงเป็นเรื่องใหญ่ “ ปีสี่แล้วก็ไม่มีอะไรครับป๊า เดี๋ยวผมจะเริ่มเข้ามาทำงานช่วยป๋าเลย แต่ก็คงจะยังไม่เต็มที่นัก เพราะยังต้องเรียนบ้าง ” พอได้ยินป๊าพูดแบบนี้ ผมก็ยิ่งอยากรีบเข้ามาช่วยดูแล เพราะไม่อยากให้ป๊าต้องเสียบริษัทที่สร้างมากับมือไป “ป๊าฝากความหวังไว้กับแกนะ แกคือผู้บริหารคนต่อไปของบริษัทเรา อย่าทำให้ป๊าผิดหวังเข้าใจรึเปล่า” ป๊าจับที่ไหล่ผมเบาๆ มองหน้าผมอย่างมีความหวัง “ครับป๊า” ผมรับปากป๊าอย่างเต็มใจ คงถึงเวลาที่ผมจะต้องจริงจังกับงานซักที “เสร๊จธุระแล้วผมกลับเลยนะครับ พรุ่งนี้ผมมีเรียน แต่จะพยายามเข้าบริษัทบ่อยๆ” ป๊าพยักหน้าให้ผม และผมก็เดินลงมาหาม๊า “เฮียหวัดดี ” และนี่ก็คือน้องชายผมชื่อปริ้นซ์ กำลังจะจบม.6แล้ว ขึ้นปี1ก็คงย้ายไปอยู่คอนโดกับผมนั่นแหละ “อืม ทำไมพึ่งกลับ” ดูจากลักษณะแล้วก็คงพึ่งกลับแหละ ชุดนักเรียนก็ยังไม่เปลี่ยนเลย “ ซ้อมกีฬาทุกวันแหละเฮีย เดือนหน้าก็ได้ไปแข่งที่ต่างโรงเรียนแล้ว ทำชื่อเสียงซักหน่อยก่อนจบ” น้องชายผมชอบเล่นกีฬามาก คงจะเหมือนผมนั่นแหละที่แต่ก่อนก็เป็นนักกีฬาของโรงเรียน แต่ตอนนี้ก็ยังเล่นบ้าง แต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไรนัก “แล้วนี่จะไม่นอนกับม๊าซักคืนเหรอลูก” ผมรีบนั่งลงข้างๆม๊า และก็กอดอ้อนม๊าอีกครั้ง “ พอดีพรุ่งนี้ผมมีเรียนครับ แต่สัญญานะว่าจะกลับมาหาหาม๊าบ่อยๆ เพราะต่อไปคงเข้ามาช่วยป๊าดูแลงานที่บริษัท” “จริงๆนะ ” มือเล็กของผู้เป็นแม่ จับประคองที่แก้มของปกป้องเอาไว้ “ค้าบ ผมไม่โกหกม๊าหรอก รักม๊านะครับ” จุ๊บ!! “ รีบกลับเถอะลูกเดี๋ยวจะดึกเอา ขับรถดีๆนะม๊าเป็นห่วง” รัศมีบอกลูกชายอย่างเป็นห่วง “เฮียกลับแล้วนะ/ค้าบ” ผมมุ่งหน้ากลับคอนโด เพราะพรุ่งนี้มีเรียนจริงๆไม่ได้โกหก แต่ก็คงต้องหาเวลาเข้ามาทำงาน เพราะรับปากป๊าเอาไว้แล้ว เมอร์เรนด้าคลับ “ เดี๋ยววันนี้จุ๊บแจงกับผ้าแพร เข้าไปดูแลแขกที่ห้องvvip7นะ ทำงานกันให้เต็มที่ แขกห้องนี้กระเป๋าหนักมาก ” ในขณะที่ผ้าแพรและคนอื่นๆ กำลังนั่งรอสแตนด์บายอยู่นั้น ผู้จัดการก็เดินเข้ามาบอกจุ๊บแจงกับผ้าแพร สองสาวโซนvipที่ดูโดดเด่นกว่าใคร “ ผู้จัดการขา มะเหมี่ยวขอไปแทนผ้าแพรได้ไหมคะ ผ้าแพรเพิ่งขึ้นมาเมื่อวานเองวันนี้จะได้ดูแลห้องvvipแล้ว เป็นแบบนี้มะเหมี่ยวก็น้อยใจแย่สิคะ” มะเหมี่ยวเด็กโซนvipเดิม ดูท่าจะไม่พอใจที่ผ้าแพรจะได้ดูแลแขกห้องvvip เพราะผ้าแพรเพิ่งย้ายขึ้นมาเพียงเมื่อวานนี้เอง “เอ่อ ผู้จัดการคะให้พี่มะเหมี่ยวไปก็ได้ค่ะ เดี๋ยวแพรขอดูแลโซนvipก็ได้” ใจจริงแล้วถึงจะอยากได้เงิน แต่ก็ไม่ได้อยากมีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน อันที่จริงให้คนเก่าไปก็ถูกแล้ว “ ผมไม่ได้เป็นคนเลือก แขกโน้นที่เป็นคนเลือก เราขัดใจแขกได้ด้วยเหรอ” พอผู้จัดการพูดแบบนั้น ต่างคนก็ต่างเงียบไปไม่ได้พูดอะไรอีก แต่ดูจากหน้าแล้วมะเหมี่ยวไม่พอใจผ้าแพเป็นอย่างมาก “ฮึ่ย!!” มะเหมี่ยวเดินสะบัดก้นกลับไปนั่งที่เดิม มองหน้าผ้าแพรอย่างไม่พอใจ “ อย่าไปสนใจเลยนะผ้าแพร ตอนที่พี่ขึ้นมาใหม่ก็เป็นแบบนี้แหละ เราไม่ต้องไปเก็บมาใส่ใจนะ” พอเดินออกมาจากห้องรับรอง จุ๊บแจงก็พูดให้กำลังใจผ้าแพร เหมือนกับว่าเรื่องนี้เธอก็เคยเจอมาก่อน “ ขอบคุณนะคะพี่จุ๊บแจง ความจริงแล้วแพรไม่ได้อยากผิดใจกับใคร แค่อยากมาทำงานหาเงินแค่นั้นเองค่ะ ” ผ้าแพรพูดกับจุ๊บแจงอย่างเป็นกังวล เพราะกลัวมีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน “ พี่จะบอกอะไรให้เราอย่างนะ อยู่วงการนี้ต้องเข้มแข็งเท่านั้นถึงจะรอด ถ้ามัวแต่อ่อนแอคนอื่นก็เอาเปรียบเราหมด จำคำพี่ไว้นะ” ผ้าแพรพยักหน้ารับ อย่างน้อยก็ยังมีรุ่นพี่ที่ให้คำแนะนำที่ดี “ค่ะพี่จุ๊บแจง” เธอไม่ได้อ่อนต่อโลกขนาดนั้น ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ผ่านมาเกือบหมดแล้ว แต่ในสถานการณ์บางอย่างที่ไม่เคยเจอ บางทีก็ตั้งรับไม่ทันเหมือนกัน “ เตรียมตัวนะยิ้มสวยๆเข้าไว้” พอเดินมาถึงห้องvvip7 จุ๊บแจงกับผ้าแพรก็เตรียมตัว เพราะด้านในคือแขกคนสำคัญ ที่จะต้องบริการให้ดีที่สุด ก๊อกๆๆ แอ้ด!! เริ่มตั้งแต่หน้าประตูทางเข้า ที่มีการ์ดยืนกันอยู่ถึงสี่ห้าคน คงจะเป็นคนใหญ่คนโตพอสมควร “ สวัสดีค่ะเสี่ย” เสียงหวานของจุ๊บแจง รีบไหว้เสี่ยที่นั่งอยู่ด้านในสามสี่คน “เอ่อ สวัสดีค่ะเสี่ย” แต่ผ้าแพรกลับดูกล้าๆกลัวกลัวอยู่ เสียงอาจจะไม่หวานเท่าจุ๊บแจง เพราะยังดูตื่นกลัวอยู่บ้าง “ ว้าวคนนี้ถูกใจเสี่ยเลย มานั่งข้างเสี่ยนี่มา” หนึ่งในแขกห้องvvip เรียกให้ผ้าแพรไปนั่งข้างๆ ผ้าแพรก็เดินไปนั่งอย่างว่าง่าย หลังจากนั้นเธอก็โดนรวบเอวเล็กเข้าไปกอดทันที จนเธอสะดุ้งโหยง เพราะมือหยาบยังบีบเบาๆที่เอวเล็กอีกด้วย พอจุ๊บแจงเห็นท่าทีของผ้าแพร เลยส่งสัญญาณให้อยู่เฉยไว้ก่อน “เอ่อ เสี่ยขาเสี่ยดื่มแบบไหนคะ เดี๋ยวจุ๊บแจงชงให้” เสียงหวานของจุ๊บแจงเจื้อยแจ้วเอาใจแขก “ หนูมาใหม่หรอ ทำไมเสี่ยไม่เคยเห็นหน้าเลย” เสี่ยคนที่กอดเอวผ้าแพร ถามเธอเพียงแผ่วเบา พร้อมสูดดมที่ไหล่เล็กของเธอเบาๆไปด้วย จนเธอนึกรังเกียจจนอยากจะร้องไห้ “ค่ะหนูพึ่งมาใหม่ ขอร้องเสี่ยอย่ารุกหนักนะคะ หนูกลัว” ผ้าแพรตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ทั้งกลัวทั้งรังเกียจจริง “ เสี่ยขาน้องยังใหม่อยู่ เสี่ยใจเย็นๆนะคะให้น้องได้ปรับตัวก่อน” และจุ๊บแจงก็ช่วยพูดอีกที “คุณเมธาใจเย็นๆสิครับ ดูสิเด็กตกใจหมดแล้ว” พอได้ยินชื่อของไอ้เสี่ยนี่ ผ้าแพรก็ใจกระตุกวูบ รีบมองหน้าเขาให้ชัดๆ “มีอะไรหืม มองหน้าเสี่ยแบบนี้ อยากได้อะไร” จุ๊บ!! และไอ้เสี่ยหื่นนี่ มันก็ยังพยายามจุ๊บที่ไหล่เล็กของเธออีกหลายที “เปล่าหรอกค่ะ แพรแค่จะถามเสี่ยว่า เสียจะดื่มแบบไหนคะแพรจะได้ชงให้ถูก” เมื่อความรู้สึกนึกคิดเริ่มกลับมา ผ้าแพรก็คิดได้ ว่าควรจะทำตัวยังไงให้มีประโยชน์มากที่สุด “ เสี่ยชอบกินเพียวๆ ไม่ต้องผสมอะไรมาเลย” ผ้าแพรจัดให้ เทเหล้าเพียวๆให้เสี่ยเมธาดื่ม “ แล้ววันนี้เสี่ยฉลองเนื่องในวันอะไรคะ” ผ้าแพรเริ่มชวนคุย เพราะเริ่มอยากรู้จักเสี่ยเมธามากขึ้น “ ก็เสี่ยประมูลงานได้นะน่ะสิ งานราคาเป็นพันล้าน จบงานนี้กำไรมหาศาลเลยนะรู้รึเปล่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า/ฮ่า ฮ่า” และพวกเสี่ยก็หัวเราะอย่างชอบใจ “โอโห!!สงสัยคืนนี้ หนูสองคนคงได้ทิปเยอะแน่ๆ” จุ๊บแจงพูดขึ้นอย่างเอาใจ ส่งยิ้มยั่วไอ้พวกเสี่ยแก่หื่นกามไปทั้งโต๊ะ “นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว แค่วันนี้หนูน่ารักกับเสี่ย อยากได้เท่าไร แค่บอกเสี่ยมา” เสี่ยหื่นบอกจุ๊บแจง พร้อมกอดเอวเล็กเอาไว้แน่น “วันนี้คุณยุทธกระเป๋าหนักอยู่แล้ว เพราะพึ่งเบิกค่างานงวดแรกมา หนูสองคนไม่ต้องกลัวนะ” และอีกคนในกลุ่มก็พูดขึ้น “หนูหละอยากได้เท่าไหร่ ยังเรียนอยู่รึเปล่า สนใจไปคอยดูแลเสี่ยที่คอนโดไหม” เสี่ยเมธาหันมาสนใจผ้าแพรบ้าง หลังจากที่ฟังคนอื่นเมาท์กันไปมาอยู่นาน “เรียนค่ะเสี่ย แต่หนูกลัวมีปัญหากับที่บ้านเสี่ย หนูคอยดูแลเสี่ยที่นี่จะสะดวกกว่าค่ะ แค่เสี่ยมาหาหนูที่นี่บ่อยๆก็พอ” ผ้าแพรพยายามบ่ายเบี่ยง เพราะดูแล้วเสี่ยเมธาดูจะพูดจริง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more