“ฮึก ฮึก ฮึก เอามาอีกแก้วค่ะ ”
ร่างบางในชุดเกาะอกสีดำ ผิวขาวออร่ากำลังนั่งสะอื้นไห้เบาๆ เพราะผิดหวังจากผู้ชายที่เธอชอบเขามา3-4ปี แต่เขากลับบอกว่าคิดกับเธอแค่น้องสาว บอกได้เลยคำเดียวว่ามันจุกมาก สำหรับคนที่ไม่เคยมองใครอื่นเลยแบบเธอ
“พอแล้วพริ้ม ”
ปริ้นซ์รีบดึงแก้วในมือพริ้มพลอยออก มองหน้าเธออย่างไม่สบอารมณ์ ปกติเวลานี้เขาควรจะต้องนอนแล้วมั้ย แต่ต้องมานั่งเฝ้าคนเมาอยู่แบบนี้นานสองนาน
“เอามานะฉันจะดื่ม นายไม่เข้าใจหรอกนายมันคนไม่เคยมีความรัก พี่ชายนายมันใจร้าย ฮือ ฮือ ฮือ”
เธอร้องไห้ไม่หยุด เอาแต่เรียกหาปกป้องพี่ชายของเขา
“เฮ้อ!!”
ปริ้นซ์ถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย จะเอายังไงกับคนเมาดี
“ปริ้นซ์ นายว่าฉันสวยป๊ะ ”
ดื่มไปพักใหญ่ๆ คนเมาก็หันมาถามเขาด้วยน้ำเสียงยานคาง ในดวงตาคู้สวยหยาดเยิ้มด้วย ฤทธิ์แอลกอฮอล์
“อืม”
เขาตอบเธอไปตามความจริง ตั้งแต่วันแรกที่เจอจนถึงตอนนี้ เขาก็ยังมองว่า
