สุดท้ายฉันก็โดนพี่ดินอุ้มกลับมาที่รถ เขาอุ้มฉันโดยไม่สนใจสายตาคนอื่นที่มองมาเลย
ภายในรถ
"หิวไหม ?"
"ไม่!"
"กอบัว คุณไม่น่ารักกับผมเหมือนเมื่อก่อนเลยนะ"
ฉันเงียบเเล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่น มันก็เป็นเพราะตัวเขาเองนั่นแหละที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ ถ้าเขาไม่หลอกฉันไม่ไปมีอะไรกับคนอื่น ฉันจะเป็นแบบนี้งั้นเหรอ ฉันเองก็คนธรรมดา เจ็บได้ร้องไห้เป็นนะ
"กอบัว คุณอย่าหันหน้าหนีผมแบบนี้"
"...."
"ผมขอโทษแล้วไง"
"...." ฉันเงียบไม่พูดอะไร ไม่แม้แต่จะหันไปหาเขา
พี่ดินพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะสตาร์ทรถแล้วก็ขับออกจากปั้ม
บรรยากาศภายในรถเงียบสนิทมีแต่ความอึดอัด ฉันไม่เข้าใจการกระทำของพี่ดินเลย ต่อหน้าเขาเหมือนจะดีกับฉันแต่ลับหลังกลับหลอกฉันได้อย่างเลือดเย็น
ไม่รู้เลยว่าตอนนี้ฉันกับพี่ดินเราอยู่ในสถานะอะไร แต่สำหรับฉัน ฉันคิดว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว ต้องอยู่ในฐานะนางบำเรอของเขาเหมือนเดิม สถานะน
