“ขอบใจจริงๆ นะ ข้าได้ยินมาว่าเจ้าได้ร่วมโต๊ะกับรองเสนาบดีกรมโยธาด้วยนี่ เขา...เป็นเช่นไรบ้าง” ดวงตาของจางซูจิ้งวูบไหวยามที่เอ่ยถึงหวงหลิ่งซาน หากแต่เหอลี่หมิงไม่ทันได้สังเกต จึงเอ่ยเชิงเย้าแหย่ “เสียดายที่เจ้าเกิดเจ็บป่วยขึ้นมากะทันหัน มิเช่นนั้นเจ้าคงได้ร่วมโต๊ะกับบุรุษที่มีใบหน้างดงามดุจเทพเซียน รูปร่างงามสง่า ข้าเสียดายแทนเจ้าจริงๆ” เหอลี่หมิงเผยรอยยิ้มกว้าง ก่อนจะเดินจากไปพร้อมดึงประตูปิดให้เรียบร้อย ทิ้งให้จางซูจิ้งได้แต่แสดงสีหน้าเคลือบแคลง อันที่จริงแล้วนางมิได้มีอาการเจ็บป่วยแต่อย่างใด เพราะได้ยินข่าวว่ารองเสนาบดีกรมโยธาจะแวะมาที่หอร้อยบุปผา นางจึงหาทางเลี่ยง เขาน่ะหรือจะเป็นบุรุษใบหน้างดงามดุจเทพเซียน รูปร่างงามสง่า จะเป็นไปได้เช่นไรกัน ซิงเอ๋อร์ เจ้าล้อข้าเล่นเสียแล้วกระมัง ระหว่างทางก่อนที่เหอลี่หมิงจะถึงห้องของตน พบแม่เล้าเหลยขยับยิ้มกว้างยามที่มองมา หญิงสาวจึงหยุดเท้าเ