“พี่เฉิน นางหายไปไหนแล้ว”
ชายในชุดดำอีกคนเข้ามาประชิดตัว พลางสอบถามคนที่ตนเรียกขานว่าพี่เฉินที่กำลังชะโงกหน้ามองไปยังเบื้องล่างของผาน้ำตก มีเพียงกระแสน้ำเชี่ยวกรากเท่านั้นที่อยู่ในสายตาของผู้มาใหม่ คนถูกสอบถามนิ่งไปอึดใจ กวาดสายตามองบริเวณดังกล่าวถ้วนทั่ว แล้วจึงหันมาให้คำตอบ
“นางตกลงไปในน้ำตก กระแสน้ำเชี่ยวกรากเช่นนั้น อย่างไรก็คงมิรอด งานของเราถือว่าสำเร็จลุล่วง แล้วคนของเรามีใครได้รับบาดเจ็บหรือไม่”
“ตายไปสาม ที่เหลือบาดเจ็บเล็กน้อย”
“แล้วคนของรองเสนาบดีกรมพิธีการเล่า”
“หามีผู้ใดรอดชีวิตไม่”
“ดี หึๆ”
คนที่ถูกเรียกขานว่าพี่เฉินหัวเราะเสียงเหี้ยม ภายใต้ใบหน้าที่ถูกปกปิดเอาไว้กำลังเผยรอยยิ้มชวนน่าขนลุก ก่อนจะขยับปากออกคำสั่ง
“เจ้าไปตามทุกคนมาพบข้าที่นี่ เราจะได้แบ่งเงินแล้วแยกย้ายกัน”
หลังจากคนร้ายต่างแยกย้าย เซี่ยเถิงเกาที่แสร้งทำเป็นแกล้งตายก็ค่อยๆ ขยับตัวอย่างยากลำบาก โช
