“ไหนว่าไปสัมภาษณ์งานของบริษัทฟีนิกซ์ไม่ใช่เหรอลูเธอร์ ทำไมกลับมาเร็วนักล่ะ?”
ท่านประธานเครือบริษัทไลฟ์ลีออน กรุ๊ป คนปัจจุบันมาหาลูกชายเพิ่งขับรถสวนกันมาพร้อมกัน แบรดลีย์เลือกถอดเสื้อสูทเข้มด้านนอกออกเพราะมันอึดอัด ครั้นตามตัวทายาทคนเดียวเข้ามาช่วยบริหารงานแทนก็ส่ายหัวทุกครั้ง จนขี้เกียจพูดเรื่องซ้ำซาก
ในฐานะพ่อควรให้สิทธิ์อิสระแก่ลูก เดี๋ยวถูกลูกตอกกลับว่ากักขังหน่วงเหนี่ยว บีบบังคับเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองลงคอ ยิ่งลูเธอร์โต ทั้งนิสัยและหน้าตาได้ส่วนผสมจากเขามากกว่าภรรยาเกือบเก้าสิบเปอร์เซ็นต์
“ไปสัมภาษณ์หรือไปเป็นตัวตลกให้เขาหลอกใช้กันแน่ครับพ่อ”
“อ้าว ทำไมล่ะ?”
“ไม่มีอะไรครับ ผมแค่คิดถึงแม่อุ่นใจ อยากกลับมากอดแม่”
ข้ออ้างที่รู้เลยว่าโกหกบิดา ลูเธอร์เบี่ยงประเด็นเฉไฉเรื่องอื่น อย่าพูดถึงชื่อเฟรย่า ผู้หญิงคนนั้นเลย แค่นี้เขายิ่งปวดหัวมากพอต้องเห็นหน้าเธอในที่ทำงาน และต้องตกเป็น
