DAHAN-DAHAN akong naglakad palabas ng kuwarto. Kailangan kong puntahan si Brent ngayon dahil dalawang araw na akong hindi dumadalaw sa kanya. Sinadya kong hindi umalis dahil nakakahalata na sa akin si Joseph. Napansin kong hindi siya umaalis ng bahay at lagi lang siyang nakabantay sa akin.
Halos pigilan ko ang paghinga ko nang isarado ko ang pinto.
“Hays! Nakalabas na rin.”
Saka ko lang sinuot ang sapatos ko nang makalabas ako ng bahay. Ingat na ingat talaga akong ‘wag magising si Joseph dahil hindi ko alam ang sasabihin ko kapag nahuli niya ako.
“I’m sorry, pero hindi ko pa kayang sabihin sa ‘yo ito.”
Hindi ako gumamit ng sasakyan ko, sa halip ay nag-abang ako ng taxi palabas ng subdivision. Didiretso ako sa bahay ng pinsan ni Brent para gamitin ang sasakyan ni Brent na naka-park doo
