บทที่11 คิดถึงแม่ของลูก

1794 Words

ชนัญชิดาเกือบซวนเซจนล้มลง ปรเมศอยู่ใกล้ชิดกับหญิงสาวรูปร่างอ้อนแอ้นมากทำตัวเป็นสุภาพบุรุษรับเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอดแกร่ง เธอจงใจทำตัวอ่อนแอตรงหน้าผู้ชายที่ตนหมายปอง “หนูใบชา หนูเป็นอะไรมากหรือเปล่าลูก” มาร์ตินเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงลูกสาว “หนูรู้สึกวิงเวียนหัวนิดหน่อยค่ะคุณพ่อ สงสัยเมื่อคืนตื่นเต้นจนนอนไม่ค่อยหลับ ขอบคุณคุณปรเมศมากนะคะที่ช่วยรับใบชาเอาไว้” ชนัญชิดาเกาะตัวอยู่ในอ้อมแขนแสนอบอุ่นไม่ยอมปล่อยหลุดมือง่ายๆ “คุณใบชาท่าทางจะไม่ค่อยสบาย เดี๋ยวผมพาคุณใบชาไปพักที่ห้องรับรองแขกนะครับ” ปรเมศทำพูดดีต่อลูกสาวหุ้นส่วนรายใหญ่เพื่อธุรกิจของตัวเองในอนาคตก็เท่านั้น แต่หญิงสาวคิดไปไกลกว่า “ใบชาไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ” ใช้น้ำเสียงอ่อนหวานนุ่มนวลก่อนออกจากร่างสูงใหญ่ เธอได้ยินข่าวว่าปรเมศค่อนข้างมีสาวๆ ติดพันจนได้รับฉายาเสือผู้หญิง เสือตัวผู้ไม่ทิ้งลายของมัน และเธอก็จะใช้มารยาหญิงเอาชนะใจเขาให้ได้ “ถ้าอย่างนั้นเรามาประชุมกันต่อดีกว่าครับ จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” ประธานมาริคทำหน้าที่ตัวเองต่อเพื่อตัดบทสถานการณ์เมื่อสักครู่มอดดับลง ระหว่างการประชุมเป็นไปอย่างราบรื่น ปรเมศรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกชนัญชิดาจับจ้องมองเป็นพิเศษ ชายหนุ่มเคยชินกับพวกผู้หญิงระดับดารา นางแบบเคยติดพันก่อนที่เขาจะเจอผู้หญิงคนนั้นเมื่อห้าปี ครั้งนี้กลับรู้สึกว่าสัญชาตญาณเสือผู้หญิงจะปลุกตื่นอีกครั้งเพราะผู้หญิงสาวสวย มีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้าม แม้กระทั่งเขาลืมแม่ของลูกชายเสียสนิทเป็นเวลาชั่วคราว หลังจากจบประชุมยาวนานและเป็นที่น่าพึงพอใจของผู้บริหาร มาร์ติน มิเกล บรูซ เอ่ยชวนพ่อลูกไปร่วมทานข้าวด้วยกันตอนเย็น ซึ่งมาริคต้องการพาบัวหอม ภรรยาสุดที่รักมาแนะนำตัวตอนเย็นในร้านอาหาร เพราะได้ยินว่าภรรยามาริคสวยหวาน จะมีอายุมากขึ้นตามวัยและเป็นแม่ลูกห้าก็ยังคงความสวยอยู่เสมอ อีกหลายชั่วโมงกว่าจะถึงตอนเย็น ปรเมศพาชนัญชิดาเข้ามาเยี่ยมชมห้องทำงานของตัวเอง หญิงสาวรู้ว่าอีกไม่นานเขาต้องขึ้นมาบริหารบริษัทแทนพ่อตัวเอง บริษัทใหญ่โตแห่งนี้จะหนีไปไหนจากเขารอด เธอพอรู้ว่าเขามีคู่หมั้นที่ผู้ใหญ่ทาบทามหลายปียังไม่ลงเอยแต่งงาน เธอยังพอมีหวังอ่อยว่าที่ประธานหนุ่ม บางทีเขาอาจเปลี่ยนใจถอนหมั้นจากคู่หมั้นคนนั้นก็ได้ “ห้องของคุณปรเมศกว้างขวางจังเลยนะคะ เอาไว้โอกาสหน้าคุณพาใบชาไปเยี่ยมชมบ้านใหญ่ของคุณสินะ ใบชาจะได้รู้จักคนในครอบครัวของคุณปรเมศ” ชนัญชิดาช้อนสายตาคู่สวยหันมาทางร่างสูงใหญ่กำลังเคร่งเครียดคิดเรื่องอะไรบางอย่าง เธอใช้โอกาสเข้าใกล้ชิดควงแขนแกร่งโดยเจ้าตัวตกใจกับการรุกประชิดตัวของลูกสาวมาร์ติน “คุณใบชา” “ใบชาอยากรู้จักคุณปรเมศให้มากกว่านี้ ตอนเย็นคุณช่วยพาใบชาไปเลือกชุดเดรสที่เหมาะสมกับการเป็นผู้หญิงของคุณแค่คืนเดียวหน่อยได้มั้ยคะ ใบชาเหงา ไม่มีเพื่อนไปด้วย” สาวสังคมไฮโซเพิ่งกลับจากเมืองนอก ไม่รู้จักเส้นทางของเมืองกรุงฯ นอกจากเสียว่าคนในพื้นที่พาไปและคนนั้นก็อยู่ข้างเธอ “ถ้าคุณใบชาต้องการให้ผมพาคุณไป ผมยินดีครับ” ไม่รู้ทำไมปรเมศถึงไม่ปฏิเสธคำเอ่ยชวนสาวสวยไฮโซ กายสาวแนบชิดตัวตนแกร่งมากขึ้น มีหรือเสือผู้หญิงจะไม่ต้องการผู้หญิงสาวสวย เอาใจใส่ผู้ชายอย่างเขาได้ “ขอบคุณมากนะคะคุณปรเมศ” ‘คืนนี้ใบชาจะทำให้คุณลืมคู่หมั้นของคุณให้ได้’ ลูกสาวนักธุรกิจระดับโลกคิดมาดหมายในใจ เสน่ห์สาวสวยแพรวพราว คืนนี้เขาจะต้องเป็นของเธอคนเดียว รถสปอร์ตคันหรูของรองประธานปรเมศพาลูกสาวหุ้นส่วนรายใหญ่มาร้านอาหารหรูช้ากว่าเวลาที่กำหนด เพราะสาวเจ้าค่อนข้างเรื่องมากกับเลือกชุดเดรสนานจนกว่าจะสวยถูกใจตัวเอง กินเวลาไปเกือบครึ่งชั่วโมง ภาพร่างสูงใหญ่สูทสีเข้มเดินควงคู่หญิงสาวในชุดเดรสสีดำสายเดี่ยวเซ็กซี่ช่วยขับผิวขาวเนียนละออดุจดั่งไข่มุกราคาแพงเข้ามาสู่ด้านในร้านอาหาร แน่นอนว่าตระกูลสกุลเรวัติเป็นตระกูลชื่อดังทางแวววงสังคม ไม่แปลกจะมีผู้คนหันมาสนใจว่าใครจะได้เป็นสะใภ้ใหญ่ของตระกูลสกุลเรวัติ ชนัญชิดาถือโอกาสใช้มือเรียวสวยควงแขนแกร่งของปรเมศด้วยสีหน้าแววตาเย่อหยิ่ง ภาคภูมิใจที่ตนเป็นผู้หญิงของทายาทคนโตนักธุรกิจตระกูลใหญ่ “มากันแล้วเหรอหนูใบชา คุณปรเมศ” มาร์ตินนั่งคุยสองสามีภรรยาที่มานั่งรอก่อนหน้านี้ มาริคพาบัวหอมเลื่อนยกสถานะกลายเป็นคุณหญิงของตระกูลเพื่อไม่ให้ใครดูถูกเหยียดยามภรรยาเขาได้ และเป็นแม่ของลูกชายสามกับลูกสาวสองคน ลูกๆ ทั้งห้าที่มีน้อยคนนักที่จะไม่รู้จัก “คุณแม่ พ่อไม่ได้บอกผมว่าจะพาคุณแม่ไปด้วย” ปรเมศลอบยิ้มกับความคลั่งรักของผู้เป็นพ่อที่ขาดแม่ตัวเองไม่ได้ ทุกครั้งที่ต้องออกไปงานก็ต้องพาภรรยาสอยติดห้อยด้วย “ทำไมพ่อต้องบอกลูกเมศด้วย ในเมื่อแม่ของลูกเป็นเมียของพ่อ จริงไหมที่รัก” ถึงแม้กาลเวลาผ่านไปนานกี่ปี แต่ความรักยังมีให้บัวหอมไม่ลดลงและไม่เจือจาง “พี่ริค พอได้แล้วค่ะ อายลูก” บัวหอมยิ้มระรื่นกับคำบอกรักกับเธอตรงๆ จากสามี เธอแต่งตัวเหมาะสมกับการเป็นภรรยาท่านประธานบริษัทใหญ่ เพราะเครื่องเพชรของนวลนภา แม่สามียกให้เธอเป็นเจ้าของทั้งหมดตามพินัยกรรมของท่าน ไม่แปลกที่เธอจะสวมใส่เครื่องเพชรออกงานกับสามีพ่วงลูกชายบ้างเป็นบางครั้ง “หนูใบชา นี่คุณหญิงบัวหอม ภรรยาของมาริคและเป็นแม่ของปรเมศ” มาร์ตินเป็นคนเอ่ยแนะนำให้สองสาวต่างวัยรู้จัก “สวัสดีค่ะ ชนัญชิดานะคะหรือจะเรียกว่าหนูใบชาก็ได้ค่ะคุณหญิง” ร่างเพรียวบอบบางทักทายแม่ของรองประธานหนุ่มด้วยกิริยาเรียบร้อยอ่อนหวาน อนาคตว่าที่สะใภ้ใหญ่จะไปไหนไกลถ้าไม่ใช่เป็นของเธอ “ลูกสาวของคุณมาร์ตินเรียบร้อยอ่อนหวานมากเลยนะคะ น่ารักเสียจริงเลยค่ะ” บัวหอมยิ้มหวานตอบรับลูกสาวหุ้นส่วนรายใหญ่ของสามี “ขอบคุณคุณหญิงบัวหอมมากนะครับที่ชมลูกสาวของผม” “แม่ของผมเป็นคนจิตใจดีนะครับ คุณใบชาเชิญนั่งครับ” ปรเมศเสแสร้งทำพูดดีด้วยเมื่ออยู่ต่อหน้าพ่อแม่ของตัวเอง ภายในใจร้อนรุ่มคิดถึงหน้าหวานๆ แม่ของลูกชายเขามากกว่า “ขอบคุณค่ะ” ชนัญชิดาคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาไม่ได้รังเกียจ มิหนำซ้ำยังสร้างความพึงพอใจ บางทีเขาอาจหลงความสวยงามของเธอ มาริคทำหน้าที่พูดคุยกับมาร์ตินเรื่องงานระหว่างทานอาหารเย็นร่วมกัน หลังจากเจรจาผ่านไปราบรื่น มาร์ตินมีงานต้องไปทำต่อ แต่ลูกสาวอิดออดอยากอยู่กับปรเมศตามประสาหนุ่มสาว บัวหอมรู้สึกเพลีย ง่วงนอนเพราะต้องไปจัดการเรื่องบางอย่างทำเอามาริคเป็นห่วงเมียมากจึงขอตัวกลับบ้านก่อน “คุณเมศ ชนแก้วไวน์ดื่มเป็นเพื่อนกับใบชาหน่อยสิค่ะ” พัฒนาความสัมพันธ์รวดเร็ว จากคุณปรเมศกลายเป็นเรียกคุณเมศแทน ซึ่งชายหนุ่มเป็นเรื่องปกติเพราะมีผู้หญิงคนอื่นเรียกเขาแบบนั้น “แต่ผมไม่ขอดื่มเยอะนะครับ เพราะช่วงนี้ผมต้องการพักผ่อน ทำงานเหนื่อยทุกวันจนไม่มีเวลาพัก” เขายังแปลกใจตัวเอง การมีผู้หญิงอย่างเพียงดาราและลูกชายเข้ามาในชีวิตโสดสนิททำเอาชีวิตบ้างาน กลับบ้านไม่ตรงเวลา ทำตัวเสือผู้หญิงออกไปเที่ยวหาความสุข หาที่ปลดปล่อยอารมณ์ตัวเองเหมือนหนุ่มโสดพร้อมน้องชาย เห็นผู้หญิงเป็นที่ระบายของผู้ชายอย่างเขาเพื่อแลกกับเงินกลับเปลี่ยนแปลงทั้งหมด แต่ใครจะคิดว่าเขากลายเป็นคุณพ่อป้ายแดงโดยไม่ทันตั้งตัว ช่วงนี้ตนกลับบ้านตรงเวลาเพื่อไปหาลูกชายและผู้หญิงหน้าหวานทำให้เขารู้สึกดีจนน่าตกใจ “ถ้างั้นใบชาช่วยให้คุณเมศระบายความเพลียจนรู้สึกดีได้นะคะ” ชนัญชิดายกแก้วไวน์ชนแก้วกับรองประธานหนุ่มที่ดื่มหลายแก้วเริ่มมึนเมาเต็มที่ “คุณใบชาจะทำให้ผมคลายเครียดด้วยวิธีไหนเหรอครับ” ปรเมศให้เกียรติลูกสาวหุ้นส่วนรายใหญ่ของบริษัท แต่การเอาใจใส่ของเขาทำเอาหญิงสาวตรงหน้าเข้าใจผิดคิดว่าเขาเองก็มีใจแก่เธอเช่นเดียวกัน “ก็แล้วแต่ที่คุณเมศจะยอมให้ใบชาทำหรือเปล่าล่ะคะ คืนนี้ใบชาไม่ปล่อยให้คุณเมศรอดไปได้เด็ดขาด ใบชาจะมอบความสุขแก่คุณเองค่ะ” ร่างอรชรอ้อนแอ้นจงใจยั่วอารมณ์ชายหนุ่มตรงหน้าด้วยการถือแก้วไวน์เดินเข้ามานั่งคล้องคอและนั่งบนตักแกร่งอย่างไม่สนว่าเจ้าของตักจะว่าอย่างไร ห้องอาหารเป็นห้องส่วนตัว แน่นอนว่าไม่มีใครเข้ามารบกวนลูกค้าพิเศษ ด้วยความมึนเมาทำเอาปรเมศไม่ผลักร่างระหงออกจากตัก กลิ่นกายหอมยั่วยวนทำเอาเขาหลงลืมผิดชอบชั่วดีชั่วขณะ (อดีต)เสือผู้หญิงไม่ทิ้งลายเสืออยู่วันยังค่ำ “ความสุข?” “ความสุขที่จะทำให้คุณเมศลืมผู้หญิงทุกคนที่เคยมีอะไรกันด้วย ใบชายอมเป็นผู้หญิงของคุณเมศด้วยความเต็มใจนะคะ” ใบหน้าหวานโน้มลงใกล้สันเหลี่ยมคมก่อนฉกจูบริมฝีปากหนาเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของเขาเพิ่มมากขึ้น จูบเร่าร้อนจากชนัญชิดาทำเอาคนมึนเมาหลงลืมแม่ของลูกไป เขาครองสติไม่เต็มร้อยเผลอตอบรับรสจูบของหญิงสาวร้อยเล่ห์มารยา อีกไม่นานเขาต้องเป็นของเธอโดยหลีกเลี่ยงไม่ได้ “อื้อ คุณเมศ จะทำให้ใบชาขาดใจตายหรือไง” “ฉันไม่ไหวแล้ว ใบชา”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more