ความลับในคืนรัก (เพื่อนพี่ชาย)

บ้านสองชั้นอยู่หลังซอย ในละแวกใกล้แทบจะไม่มีผู้คนพักอาศัย เจ้าของบ้านซึ่งเป็นภรรยากับสามีได้ย้ายไปทำงานต่างประเทศทิ้งลูกชายกับลูกสาวให้เรียนหนังสือในรั้วมหาวิทยาลัยเอกชนกลางเมือง เตโช พี่ชายคนโต หน้าตาหล่อเหลา ภายนอกดูเรียบร้อยแต่ก็เป็นหนุ่มร้อนรักไฟแรง ชมพู สาวน้อยตาคมผมยาว รูปร่างอวบอั๋น ไม่ผอมไม่อ้วนจนเกินไป สะโพกผาย หน้าอกอวบอิ่ม เห็นแล้วก็อดมันเขี้ยวไม่ได้ เป็นประจำที่พี่ชาย ซึ่งเรียนอยู่มหาวิทยาลัยคณะวิศวะปี3 จะพาเพื่อนฝูงมาสังสรรค์ที่บ้าน ซึ่งแต่ละคนก็มีนิสัยแตกต่างกันไป บอล ชายใฝ่เรียนไม่มุ่งรัก ไค เพลย์บอยจอมกะล่อน ส่วนคนที่ร้ายกาจที่สุดต้องยกให้ เอส หนุ่มหน้าตาดีสูงยาวผิวขาวร่ำรวยกว่าใคร แต่เพราะความแพรวพราวอีกทั้งเสน่หเกินต้าน จึงทำให้ผู้หญิงเข้าหาในชีวิตไม่เว้นว่าง ไม่มีใครไม่รู้จักหนุ่มแบดบอยคนนี้ "เสียดายวันนี้น้องฝนไม่ว่าง จะชวนมาคลอเคลีย" ไค กระดกเหล้าดื่มพูดกลางวงสนทนาก่อนที่บอลจะตอบโต้กลับ "จะชวนมาคลอเคลีย หรือจะชวนมาเลีย มึงเอาแน่ๆ นะไอ้สัด ฮ่าๆ" "ถือว่าเป็นเพื่อนที่รู้ใจ" "มึงพักเรื่องสตรีบ้างนะ จะเป็นเอดส์ตายก่อนเรียนจบ" "อีกนิดนึงกูว่ามึงไปบวชเถอะ! แสนดีเกิน" "กูเตือนด้วยความหวังดี" "ก่อนจะเตือนกู เตือนไอ้เอสก่อนดีไหม? ไอ้สัดนี่จ้องแต่จะเยดอย่างเดียวเลย ฮ่าๆ" ทุกคนพุ่งเป้าไปยังเอสที่นั่งดื่มวอดก้าเพียว ก่อนที่จะเบี่ยงสายตาจดจ้องสาวน้อยพี่กำลังยกจานผลไม้เข้ามาวางไว้ให้อย่างเรียบร้อย "ขอบคุณนะครับน้องชมพู" ไคยิ้มแป้น ต๊บ! "โอ้ยยยยย มึงฟาดตากูทำไมเนี่ยไอ้เตโช" ใครก็รู้ว่าเตโชห่วงน้องสาวมาก ก่อนจะพยักหน้าเชิงไล่ให้ชมพูออกห่างแล้วกลับขึ้นชั้น 2 ห้องนอนของตัวเอง "กฎเหล็กสามข้อของกูคืออะไร พวกมึงตอบพร้อมกันสิ" "ข้อแรก ห้ามยุ่งกับน้องสาวมึง ข้อสองห้ามยุ่งกับน้องสาวของมึง และ ข้อสาม ห้ามยุ่งกับน้องสาวมึงเด็ดขาด" ไคกับบอลพูดพร้อมเพรียงเหมือนนัดกันมา เตโชหันหน้าไปหาเอสที่เอาแต่ยิ้มขบขันไม่พูดตาม "มึงทำไมไม่พูดวะไอ้เอส?" "ไร้สาระ น้องมึงโตเป็นสาวแล้ว อีกหน่อยก็มีแฟน" "แต่มันยังไม่ถึงเวลาและยังไม่ใช่ตอนนี้ไง!" "เฮ้อออ เอาที่มึงสบายใจ" "โดยเฉพาะมึงนี่แหละที่กูไม่ไว้ใจ อย่านะเว้ย" แม้จะเป็นการพูดติดตลก แต่เตโชก็ยังคงจริงจังกับกฎเหล็กที่ห้ามเพื่อนยุ่งเกี่ยวกับน้องสาวตัวเองเกินงาม หลังจากโต้เถียงกันพอเป็นพิธีก็กลับมาดื่มด่ำบรรยากาศยกแก้วแอลกอฮอล์มึนเมาพร้อมเปิดเพลงคลอเบา แกร๊ก "พี่เอส?! ข..เข้ามาทำไมคะ" ชมพูที่กำลังนั่งกินแตงโมวางบนจานอย่างสวยงามตกใจเมื่อเพื่อนพี่ชายเปิดประตูพรวดเข้ามา "ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นครับ" "เดี๋ยวพี่เตโชก็ดุหรอกค่ะ" "มันไม่อยู่ออกไปซื้อเหล้าเพิ่ม ไอ้สองตัวนั่น ก็นั่งเถียงกันเรื่องไร้สาระ พี่ก็เลยแอบขึ้นมาหา" "มีอะไรหรือเปล่าคะ.." ชายหนุ่มปิดประตูอย่างเบา เดินตรงเข้ามา จ้องมองสาวน้อยในชุดนอนเดรสแขนสั้นสีฟ้าคราม ผมยาวปล่อยสลวยสวยงาม เสียงแผ่วกระซิบ "พี่คิดถึงครับ" "อย่าเล่นแบบนี้นะคะ" "พี่จริงจังนะไม่ได้ล้อเล่น" "หนูกลัวพี่ชายจะมาเห็น พี่เอสรีบออกไปเถอะค่ะ" "ชมพูไม่คิดถึงพี่บ้างหรือไงครับ พี่น้อยใจนะ" "มะ ไม่ใช่นะคะ แต่แบบนี้..มันเสี่ยงเกินไป" "รู้ว่าเสี่ยงแต่คงต้องขอลอง" เอสล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบเม็ดลูกอมขึ้นมา เขายังคงจดจ้องใบหน้าไร้เดียงสา "พี่เอาลูกอมมาฝาก" ทันทีชมพูก็แบมือเชิงจะรับไว้ แต่เขาก็แกะแล้วเอาใส่ปากตัวเองซะงั้น "ไหนบอกว่าเอามาฝากหนูไงคะ" "อ้าปากสิครับเดี๋ยวพี่ป้อน" "ปะ ป้อน..." มือหนาจับปลายคางสาวน้อยเงยขึ้น ก่อนจะโน้มตัวลงเนื่องจากความสูงที่ห่างกัน พุ่งจูบประกบปากส่งลูกอมผ่านเรียวลิ้นที่เกี่ยวเกี้ยวพัลวัน รสแอลกอฮอล์ปนรสชาติน้ำหวานผสมผสาน ตัวเล็กหลับตาปี๋สักพักเขาก็ผละออก มือยังคงลูบไล้คางเรียวเลื่อนสัมผัสริมฝีปากหยักสีชมพู ก๊อก! ก๊อก! "ชมพู เปิดประตูพี่หน่อย" "แย่แล้ว...พี่เตโช!!"