ตอนที่2.ไม่ไว้ใจ [ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร]
804 Words
แกร๊ก
"ทำไมเปิดประตูช้าจัง"
"กะ ก็หนูเพิ่งออกจากห้องน้ำมาค่ะ"
"เห็นไอ้เอสไหม? ถามใครก็ไม่มีใครเห็นมัน" เมื่อมองซ้ายขวาภายในห้องก็ดูปกติ จะผิดแปลกก็แค่น้องสาวตัวดีที่ยืนไม่นิ่ง
"ชมพูจะรู้ได้ยังคะ พี่เตโชสั่งว่า ถ้าไม่จำเป็นห้ามลงไปด้านล่าง ตอนที่เพื่อนพี่มาดื่มเหล้ากัน"
"อืมมม รู้ก็ดี เราวัยกำลังโต"
"แต่หนูอายุสิบแปดปีบริบูรณ์แล้วนะคะ"
"แล้วไง..พี่ไม่สน ถ้าชมพูจะมีแฟน ก็จะต้องมาให้พี่ตรวจสอบให้รู้ถึงสันดานมันก่อน"
เคว้ง!
จู่ๆ หัวใจสาวน้อยก็หล่นวูบ เมื่อในห้องน้ำเกิดเสียงครึกโครมดังสลั่น พี่ชายรีบหันขวับส่งคำถาม "ใครอยู่ในห้องน้ำ..."
"มะ ไม่มีใครนะคะ"
"อย่าโกหกพี่!"
"หนูเปล่าโกหก พี่เตโช จะไปไหนคะ"
สาวน้อยตะโกนไล่หลัง แต่พี่ชายทำท่าทางขึงขังเดินจ้ำอ้าวไปยังห้องน้ำฝั่งขวา มือจับลูกบิดแง้มเปิดประตูออกอย่างช้าๆ สายตาก็มองสลับใบหน้าน้องสาวที่ดูหวาดหวั่นยืนแทบไม่นิ่ง
แกร๊ก
ว่างเปล่า..ไม่มีใคร
ชมพูถอนหายใจอย่างโล่ง ก่อนจะรีบปั้นหน้ายิ้มสดใส รีบดึงแขนพี่ชายออกมาให้ห่าง จากนั้นก็ซัดตัวนั่งบนเตียงหนานุ่มคลุมด้วยผ้าห่มสีชมพูหวาน
"หนูบอกแล้วไงคะว่าไม่มีใคร"
"แล้วทำไมต้องทำท่าตกใจขนาดนั้นด้วย"
"ก็มันเสียงดังนี่คะ ว่าแต่..ทำไมพี่ไม่โทรหาพี่เอส"
"มันทิ้งโทรศัพท์เอาไว้ที่โต๊ะ ไอ้บ้าเอสมันไปไหนวะ"
แม้พี่ชายจะหัวเสียแต่อย่างน้อยก็มั่นใจ ว่าเพื่อนสนิทไม่ได้มายุ่งวุ่นวายกับน้องสาวตัวเอง
หลังจากเตโชเปิดประตูเดินออกไป ตู้เสื้อผ้าสีขาวก็แง้มเปิดออก ปรากฏว่าเอสหลบซ่อนอยู่อย่างเงียบเชียบ เขาก้าวออกมายกมือทาบ'อกด้วยใจสั่น
จุ๊บ
แต่ยังทะเล้นฝากรอยจูบบนแก้มสาวน้อย
นอกรั้วบ้าน
"เฮ้ยยย! ไอ้เอส มึงหายไปไหน กูตามหาตั้งนาน" เตโชเห็นกลุ่มควันลอยจึงเดินเข้ามาดู
"กูก็เดินอยู่แถวนี้แหละ ออกมาดูดบุหรี่ สูดอากาศ"
"นึกว่าแอบย่องเข้าห้องน้องกู"
"มึงไม่ไว้ใจกูสักนิดหรือไงฮะ"
"สารรูปเลยนะ"
"สารภาพ!"
"เอ่อ กูไม่ใช่แค่ไม่ไว้ใจมึง แต่กูไม่ไว้ใจชมพูด้วย สายตาที่มองมึงตั้งแต่แรกพบเจอมันดูแบบ..ลึกซึ้ง ไม่ได้ติดที่ว่ามึงเลวอย่างเดียว แต่กูไม่อยากเสียเพื่อน"
เอส เข้าใจความหมายดี แต่ความเสี้ยนไม่ปรานีใคร
เป็นอีกครั้งที่รอดไปได้ แม้จะหายใจไม่ทั่วท้องก็ตาม
หลายสัปดาห์ผ่านไป
ห้างสรรพสินค้า
"เข้ามหาวิทยาลัยเจอเพื่อนใหม่ก็อย่าลืมฉันนะ" ขนม สาวสวยเพื่อนสนิทของชมพูพูด "อย่าไปสนิทกับใครเกินหน้าเกินตาเด็ดขาด! โอเคปะ"
"อย่างเราจะสนิทกับใครได้ ฮ่าๆ"
"นั่นสินะ ทั้งซื่อทั้งบื้อแบบเธอเนี่ย ใครจะอยากคุยด้วยนอกจากฉัน เฮ้อออ ร้อนจัง อยากกินชามุก"
"เดี๋ยวเราไปซื้อให้ เอาแบบหวานน้อยใช่ไหม"
เพราะเป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่ประถมวัย ทั้งคู่จึงรู้จักนิสัยใจคอกันดี
ขนมเป็นผู้หญิงร่าเริงกล้าพูด บางครั้งก็พูดแรงจนกลายเป็นไม่รักษาน้ำใจ
แต่ก็คอยช่วยเหลืออยู่เคียงข้างชมพูมาตลอด
"อะ" ชมพูยื่นแก้วชานมไข่มุกให้
"เมื่อกี้ฉันเห็น..."
"เห็นอะไรเหรอ"
"เหมือนจะเห็นพี่เอสเพื่อนพี่เตโช เดินมากับผู้หญิง ควงแขนกันด้วยนะ จะว่าไป พี่เอสก็ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าอยู่แล้ว ช่างมันเถอะ"
สองสาวเดินเลือกซื้อของสำหรับเตรียมตัวจะเข้ามหาวิทยาลัย ขณะที่เดินไปได้สักพักขนมก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ สายตาชมพูเหลือบมองเห็นผู้ชายคุ้นหน้า
ตึก ตึก ตึก
"พี่เอส" ชมพูตัดสินใจเดินมาทัก "มาเที่ยวหรือคะ"
"ชมพูมาได้ไงเนี่ยยย!"
"หนูมาซื้อของกับขนมค่ะ ทำไมพี่เอสต้องเสียงดัง"
"ปะ เปล่าพี่แค่..." ยังไม่ทันได้ตอบคำถาม สาวสวยที่เดินควงแขนดันเดินออกมาจากร้านกาแฟ
"ใครคะพี่เอส" น้ำเสียงแหลมถามพลางมองชมพู
"นี่น้องชมพู น้องสาวของไอ้เตโช"
"อ๋อออ พี่เตโช เพื่อนพี่เอสใช่ไหมคะ"
"อืมมม ใช่ครับ"
"น่ารักจังเลย ยินดีที่ได้ที่รู้จักนะคะ"
สาวสวยวัยมหาลัยกล่าวทักทาย แต่มือเรียวยังคงคล้องแขนของชายหนุ่มสุดหล่ออย่างเอสเอาไว้
ชมพูรวบรวมสติเอ่ยถาม "พี่เอสคะ ผู้หญิงคนนี้...เป็นใครหรือคะ?"
- Writer
