มินิคูเปอร์คันเล็กถอยจอดในรั้วบ้านหลังน้อย ร่างบางหอบสัมภาระที่จัดเตรียมกว่าหลายอาทิตย์เต็มสองไม้สองมือ ด้าน ชายหนุ่มซึ่งดับเครื่องยนต์ในเวลาไล่เลี่ยกันรีบจ้ำอ้าวมาช่วยเธอ ด้วยความฉับไว
“ขอบคุณนะคะ”
นีนรตาระบายยิ้มสว่างสดใส นายแพทย์หนุ่มรู้จากมารดาว่าเธอมีแพลนจะย้ายชีวิตกลับมาอยู่ที่เมืองกรุง เพราะสะดวกต่อการ รับงานมากกว่า เขาจึงขันอาสาเป็นกองกำลังเสริมช่วยขนย้ายสัมภาระสำหรับการเดินทางครั้งนี้
“หูย บ้านสวยมากเลยครับ”
“ชอบไหมครับ”
“ชอบครับ ชอบที่สุด” ต้นตินน์ยกมือปิดปากทั้งยังเดินสำรวจบริเวณรอบข้างด้วยท่าทางตื่นเต้น พอนีนรตาบอกลูกชายว่าจะพาเขาย้ายโรงเรียนเด็กตัวน้อยดีใจออกหน้าออกตา พักหลังมานี้ เมื่อประสบปัญหาเพื่อนบุลลีลูกเธอซึมลงจนเห็นความเปลี่ยนแปลงได้ชัด จากการไปพบปะผู้คนต่าง ๆ คือความสุขของเขากลายเป็น หม่นเศร้าจนน่าสงสาร นั่นจึงเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่หญิงสาวตัดสินใจพาต้
