REAGAN FAYE RODRIGUEZ
“Kinakausap ba kita?!”
“Bakit hindi mo kasi ako tanungin?” natatawang tugon n’ya.
“Malabo nga kasi ‘yang mga mata mo! Umalis ka na nga rito at panira ka ng araw!”
“I am working here too, habang buhay pa ako, araw-araw kitang tatawaging bansot!”
“Araw-araw din kitang tatawaging payatot!”
“Reagan, hindi na ba hiningi ng nanay mo ang binigay ko sa iyo?” Natahimik kaming dalawa nang nag-salita na ang demonyito.
“Hindi na po, boss.”
“Good, now, get back to work.”
“Yes, boss! Ano ang ipaglilingkod ko sa ‘yo ngayon?!” masiglang sigaw ko sabay humakbang palapit sa kan’ya.
“Dean, makakaalis ka na.” Saglit ko munang nilingon ang payatot at nilabas-labas ko ang dila ko para asarin s’ya. Pinakita n’ya naman sa ‘kin ang kamao n’ya at umaaktong kukutusan ako.
“
