ตอนที่ 15 ยัยเด็กปีนเกลียว

1792 Words
@เวลา 15.30 นาที ของวันเดียวกัน เธอปล่อยให้หยาดน้ำรินรดเนื้อตัว หลังจากเขาปล่อยให้เธอชำระตัวเอง อีกฝ่ายที่อาบน้ำเร็วกว่าเธอก็ขอตัวออกไปข้างนอก ซึ่งมันก็ดีแล้วที่เขาปล่อยให้เธอเป็นอิสระสักทีหลังจากตักตวงจากเธอจนพอใจ "อา..." คนตัวเล็กเผลอครางออกมาเสียงแผ่ว เมื่อแตะปลายนิ้วลงบนกลีบกายที่รู้สึกตึง และปวดหน่วงนิดๆ จากการโดนใช้งานอย่างหนักเมื่อคืนเขาไม่ยั้งมือเลยด้วยซ้ำ ตื่นมาก็จัดเธออีกถึงสองครั้ง ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายไปอดอยากมาจากไหน ไม่ให้เธอปวดหน่วงได้ไง ของเขาไม่ใช่เล่นๆ เลยเหอะ เธอส่ายหน้าให้ตัวเองก่อนจะปิดน้ำ คว้าผ้าเช็ดตัวมาเช็ดเนื้อหนังจนหมาด แล้วหยิบเสื้อเกาะอกกับกระโปรงหนังสั้นตัวเดิมที่เขาอุตส่าห์เอามาวางให้เธอก่อนหน้านี้มาใส่ โชคดีที่เขาไม่ทำมันขาดไม่งั้นเธอคงแก้ผ้ากลับห้องตัวเองแน่ๆ เธอจัดแจงเสื้อผ้า หน้าผมจนคิดว่าดี แต่ก็เผลอเห็นเนินอกของตัวเองที่สะท้อนอยู่ในกระจกก็แทบจะเบือนหน้าหนี รอยตรงนั้นมีเยอะกว่าส่วนอื่นของร่างกายเธอ อีกทั้งยังมีรอยเขี้ยวของเขาที่เป็นจ้ำสีแดงเข้มใกล้กับยอดอกเธออีกรอย ถ้าพี่ชายเธอเห็นคงคิดไม่ออกว่าเธอจะโดนตีกี่ครั้ง ที่น้องสาวทำตัวแบบนี้ เธอยักไหล่ให้ตัวเอง ถ้าพี่ชายเธอไม่มาหาที่ห้องคนอย่างพี่ชายเธอจะเห็นได้ไง พี่ชายเธอไม่ใช่ไอ้โรคจิตอย่างอิตาบ้าที่ทั้งหื่น และซาดิสม์แบบหมอนี่! : ( และตอนนี้เธอควรกลับได้แล้ว ถ้าขืนยังอยู่ที่นี่ต่ออีกคงได้โดนเขาจับกดอีกแน่ เธอยิ่งเดาอารมณ์ของอีกฝ่ายไม่ออกอยู่ด้วย แกร๊ก! แต่เมื่อเปิดประตูห้องน้ำออกมา สายตาของเธอกลับทอดมองไปยังเขาที่กำลังนั่งจ้องอะไรบางอย่างอยู่ในมือ คล้ายกับบัตรอะไรสักอย่าง และมันก็มาจากกระเป๋าของเธอ... "ทำไรน่ะ" เธออดที่จะถามออกไปไม่ได้ เพราะเห็นอยู่ว่าเขาเอาบัตรนั่นออกมาจากกระเป๋าของเธอ หัวใจเธอพลันกระตุกขึ้นทันที เมื่อเขาหันบัตรนั่นมาให้เธอมอง พร้อมกับใบหน้านิ่งจนน่าขนลุกของเขา "ก็ดูบัตรประชาชนเธอไง" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ในยามที่หันมามองกันตรงๆ ทำเธอแทบจะวิ่งเข้าไปหยิบบัตรนั่นออกจากมือเขาไม่ทัน "เฮ้ย! อย่ามาแอบดูกันสิ เอามานี่เลยนะ" ว่าแล้วก็รีบพุ่งหมายจะหยิบบัตรประชาชนของตัวเองออกจากมือเขา แต่ทว่าร่างสูงกลับชักมือหลบในเสี้ยววินาที พร้อมกับชูมันขึ้นเหนือหัว "ใครบอกแอบดู นี่ตั้งใจดูต่างหาก" เขารีบใช้ฝ่ามืออีกข้างดันหน้าผากของเธอที่กำลังคว้าอากาศอยู่ในตอนนี้ แต่เขาบอกว่าตั้งใจดู? "นิสัยไม่ดี ทำไมเป็นคนแบบนี้ ไหนบอกห้ามเปิดเผยเรื่องส่วนตัวกันไง" เธอหยุดดิ้นก่อนจะส่งสีหน้าไม่พอใจให้เขา แต่เขากลับสวนขึ้นต่อจากนั้น "แล้วใครที่มันแหกกฎอยากดูหน้า 'พี่' หืม?" เขาเอ่ยแทนตัวเองว่าพี่ในเวลาต่อมา แต่คนตัวเล็กไม่ได้สนใจคำพูดนั้นของเขาแม้แต่น้อย "ก็นายเห็นหน้าฉันก่อนนี่นา" จะมาโทษว่าเธอแหกกฎได้ไง ในเมื่อเขาเห็นหน้าเธอก่อน เธอก็ควรมีสิทธิ์ที่จะเห็นหน้าเขาสิ แต่ดูเหมือนว่าคนแถวนี้จะไม่ได้สนใจคำพูดของเธอเลย แต่กลับไปโฟกัสคำพูดอื่นเสียอย่างนั้น "เรียกใครนายวะ" เขาส่งจิปากอย่างไม่พอใจ พร้อมกับลดแขนของตัวเองไปเท้าสะเอวทั้งสองข้าง สายตาคู่คมนั้นมองเธอราวกับว่าเธอกำลังทำอะไรผิด "ก็ยืนอยู่แค่สองคนจะให้เรียกใครได้ล่ะคะ" เขามึนเหรอ ก็อยู่กันแค่นี้ไม่ได้มีบุคคลอื่นเสียหน่อย แต่เมื่อได้ยินคนตัวเล็กพูดแบบนั้นเขากลับเอื้อมมือมาบีบแก้มเธอเบาๆ อย่างมันเขี้ยวกัน พร้อมกับยึดหน้าเธอให้เข้ามาใกล้กัน "เรียกฉันว่าพี่ดิวะ เพราะฉันแก่กว่าเธอ ยัยเด็กปีนเกลียว แก่แดดฉิบหาย" นี่เขาดูปีเกิดเธอแล้วงั้นเหรอ? ถึงได้รู้ว่าเธออ่อนกว่าเขา "นี่แอบดูปีเกิดกันเหรอ : (" ไอ้คนนิสัยไม่ดี ว่าแล้วก็รีบปัดมือเขาออกจากใบหน้า ก่อนจะยู่ปากใส่อีกฝ่ายอย่างไม่พอใจกัน "หน้าเธอเด็กขนาดนี้ จะไม่ให้ฉันดูปีเกิดได้ไง ถ้าฉันพรากผู้เยาว์ขึ้นมาก็คุกดิวะ" เขาพูดพลางเสยผมสีเทาของตัวเองขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์เช่นเดียวกัน ถ้าเขากลัวติดคุกขนาดนั้น แล้วจะเอาเธอเพื่อ? ปฏิเสธไปก็จบละ แต่นี่เอาเธอไปหลายยกเพิ่งมาพูดเนี่ยนะ : ( "แต่พี่ก็ทำไปก่อนรู้ปีเกิดแล้วนี่นา" ยิ่งเธอพูดแบบนั้น ใบหน้าเขาก็ยิ่งตึงขึ้นไปอีก "ฉันเชื่อในสัญชาตญาณว่าเธอเกินสิบแปดแล้ว แต่ไม่เชื่อว่าอายุยี่สิบห้าต่างหาก ใครแม่งจะซิงจนอายุยี่สิบห้า ยิ่งหน้าแบบเธอคงเสียซิงตั้งแต่สิบแปดแล้วด้วยซ้ำ..." "...." อ้าว... ว่ากันนี่นา นี่เธอดูแรดในสายตาเขาขนาดนั้นเลยเหรอ "แล้วมาโกหกว่าอายุยี่สิบห้า โกหกไม่เนียนตั้งแต่หน้าละ ถ้านมน่ะเชื่อ..." เขาพูดพร้อมกับหลุบมองเนินอกที่โผล่พ้นขอบเสื้อของเธอ จนเธอต้องผลักอกแกร่งของเขาเบาๆ เพื่อข่มความเขินอาย "คนหื่น!" แปลว่าเธอโกหกไม่เนียนเลยสิท่า อุตส่าห์แต่งตัวเกินวัยขนาดนี้เพื่อปกปิดตัวตน แต่มันพังหมด เพราะเขาเห็นบัตรประชาชนเธอ ทั้งที่เธอแทบจะไม่รู้จักเขาเลย ทั้งชื่อหรืออายุ แต่จากที่เขาบอกว่าเธอเด็กกว่า แปลว่าเขาคงอายุมากกว่าเธอ "ห้ามทำตัวแบบนี้อีกเข้าใจไหม" เขาเอ่ยพลางจ้องหน้ากันราวกับผู้ใหญ่ที่กำลังสั่งสอนเด็กก็ไม่ปาน ทำตัวแบบนี้คือแบบไหนอีก ทำไมต้องทำหน้าเหมือนอยากตีเธอขนาดนั้นด้วย "แบบไหนคะ" เธอขมวดคิ้วถามอย่างสงสัยกัน "ทำตัวเกินวัยไง อายุแค่นี้ริอ่านนัดผู้ชายออกมาโซเดมาคอมเหรอ กลับไปตั้งใจเรียนก่อนไป โต กว่านี้ค่อยมาคิดเรื่องผู้ชาย" "...." แรงมากกกก!! ราวกับมีเข็มนับล้านมาทิ่มกลางอก นี่เขาหาว่าเธอแรดชัดๆ เลย ทำไมเป็นผู้ชายปากดีขนาดนี้ อุตส่าห์ให้เอาตั้งหลายยกยังมาด่ากันอีก ใช้ได้ที่ไหน เขาควรขอบคุณเธอสิ ได้ทั้งโดเนท ได้ทั้งเอาเธอน่ะ : ( "แต่งตัวก็ให้สมวัยหน่อย ล้างหน้าออกก็ยิ่งหน้าเด็กกว่าเดิมอีก โอ๊ย กูหน้ามืดเหรอ เกือบเข้าคุกไหมล่ะ" เขายังคงโอดครวญไม่หายราวกับตัวเองคิดผิดที่เอาเธอ แต่แล้วไงเธอไม่ใช่เด็กแล้วนะ "ไม่คุกสักหน่อย นี่ก็ยี่สิบแล้วไงคะ" ต่อให้เกินมาไม่กี่วันก็เถอะ เธอหันไปเถียงเขาหน้าตั้ง เธอน่ะเกินสิบแปดแล้ว ไม่อยู่ในวัยที่ต้องให้พ่อแม่ดูแลแล้ว เพราะเธอดูแลตัวเองได้ แต่เขากลับ... "ผู้ใหญ่พูดน่ะฟัง ไม่ใช่เถียง อยากโดนตีเหรอวะ" ไม่พูดเปล่าเขายังใช้ปลายนิ้วดีดลงมายังหน้าผากเกลี้ยงเกลาของเธออีกด้วย จนเธอได้แต่ร้องเสียงหลง "โอ๊ย! เจ็บนะ แล้วนี่ถอยออกไปเลยนะ ไอ้คนโรคจิต! : (" คนตัวเล็กเผลอเดินถอยหลัง เมื่อร่างสูงของเขาเดินเข้ามาใกล้ เขาเดินเข้าหาจนหน้าอกแกร่งชนเข้ากับร่างของเธอ พร้อมกับสายตาที่หลุบมองกันอย่างดุๆ ทำเธอชะงักตัวไปกับท่าทางเหมือนโดนขู่ของเขา "ต่อไปจะนัดอีกไหม? ไหนพูด!" เธอเผลอสะดุ้งตัวเมื่อเขาขู่กันด้วยท่าทาง และคำพูดขนาดนั้น ใครบ้างจะไม่กลัว... หน้าเขาก็ยังโหดอีกด้วย "มะ ไม่นัดแล้วค่ะ..." โอเคเธอหลาบจำแล้วค่ะ เจอคนขี้หื่นแบบเขา เอาเธอแบบไม่พักใครบ้างจะไม่หลาบจำ ทำเธอแสบไปทั้งส่วนล่างเลยด้วยซ้ำ เธอแทบจะก้าวขาไม่ออกแล้วเหอะ ในเวลาต่อมา หลังจากที่เขาพูดปรับทัศนคติ (?) เธอยกใหญ่ เธอก็ตกปากรับคำกับอีกฝ่ายเสียดิบดีว่าจะไม่นัดแอคเค่อคนไหนออกมาทำเรื่องอย่างว่า เขาให้เหตุผลว่าเธอยังเด็ก และควรไปตั้งใจเรียนหนังสือ : ( นี่คงด่าเธอว่าแรดในใจร้อยครั้งแล้วสิท่า หลังจากรู้อายุจริงของเธอ "พี่ถอยออกไปหน่อย หนูจะกลับแล้ว" เมื่อได้บัตรประชาชนจากเขา เธอก็หมายจะเดินออกไปยังประตูห้อง แต่ก็โดนร่างสูงของเขาเดินเข้ามาขวางเอาไว้ พร้อมกับเลิกคิ้วถาม "ด้วยสภาพนี้?" ไม่พูดเปล่าเขายังใช้สายตาสำรวจกันตั้งแต่หัวจรดเท้า... ว่าแต่ทำไมต้องมองกันขนาดนั้นด้วย หรือเธอหน้าตาแย่ขนาดนั้น "มันแย่เหรอคะ?" เธออดที่จะพึมพำถามเขาไม่ได้ ร่างแกร่งถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ราวกับขัดใจที่เธอไม่ดูตัวเอง "ออกไปสภาพนี้ คราวนี้โดนไอ้โรคจิตของแท้ลากเข้าห้องแน่" เขาเองก็แทบจะเบือนหน้าหนีคนตรงหน้า ยิ่งมองก็ยิ่งดึงดูด เขาไม่อยากมองเธอนานๆ เดี๋ยวเธอจะไม่ได้ออกจากห้องนี่สิ "ฮะ?" แต่คนซื่อๆ แต่ไม่ใสแบบเธอชักไม่รู้อะไร แบบนี้จะปล่อยกลับไปสภาพนี้ได้ไงก่อน ดูหน้าตอนนี้ดิ ยังไม่รู้ว่าตัวเองมันโคตรเซ็กซี่ "ไอ้พวกบ้ากามมันคงชอบใหญ่ ทั้งปากแดงๆ นี่" ไม่พูดเปล่ายังเอาปลายนิ้วมาขยี้กลีบปากที่เจ่อของเธออีก ก่อนจะหลับตามองไปยังส่วนที่ต่ำกว่า "แล้วยังนมใหญ่ๆ นี่อีก ไม่รู้เหรอว่าตอนนี้ตัวเองดูล่อเสือล่อตะกวดมากแค่ไหน" "พี่คนหื่น! : (" . . . . . ฝากคอมเมนต์ด้วยนะคะ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD