เกียร์รักศรัณย์

ตอนที่ 16 นามสกุลโคตรโหล

"พี่คนหื่น! : (" นมอีกแล้วนะ เขามีปัญหาอะไรกับนมเธอกันแน่ มองกันไม่หยุดเลย

"แล้วหน้ายั่วตลอดเวลาแบบนี้อีก ใครมันจะไปอดทนไหวกันวะ"

เขาเองก็ต้องใช้ความอดทนฉิบหาย ข่มใจจนไม่รู้จะข่มยังไงแล้ว แต่ไม่อยากซ้ำเธออีกในตอนนี้ กลัวเธอจะน็อกเพราะเสียเหงื่อเยอะนี่สิ

"พี่นั่นแหละที่คิดทะลึ่ง คนอื่นไม่มีใครคิดแบบนี้กันหรอก : ("

อืม... คิดแบบนั้นก็ไม่ผิด แต่ใช่ว่าเขาจะคิดคนเดียวสักหน่อย ใครเห็นแบบที่เขาเห็นสติกระเจิงหมดนั่นแหละ เขาความอดทนสูงขนาดนี้ยังโดนเธอกระชากลงมาเลีย...

"ผู้ชายก็จิตใจสกปรกกันทั้งนั้นแหละ ถ้าได้เห็นผู้หญิงสวยๆ โชว์เนื้อหนังน่ะ โดยเฉพาะเนื้อหนังตรงนี้..." ปลายนิ้วเขาจิ้มลงไปยังเนินเนื้อแท้ที่ดูโดดเด่นสุดในส่วนบนของผู้หญิง รอยที่เขาทำยังคงเด่นตัดกับผิวขาวสว่างของเธอ

"อย่ามาจิ้มตรงนี้สิ หึย!" คนตัวเล็กรีบปัดมือเขาออกเป็นพัลวัน ส่งสีหน้าไม่พอใจให้กันที่บังอาจมาจิ้มนมเธอ "ห้ามจิ้มนมหนู"

"ไม่ให้จิ้มตรงนี้ จะให้ฉันจิ้มตรง... หรือเมื่อกี้ยังไม่อิ่ม อยากโดนอีก?"

เขาเลิกคิ้วเป็นเชิงถามกัน แต่นี่เขาขู่เธอเหรอ

"พี่บ้า! : ("

"ถ้าไม่อยากโดนจิ้มก็อย่าออกไปสภาพนี้"

ไม่ให้ออกสภาพนี้ แล้วจะให้เธอทำยังไง เธอไม่ได้มีเสื้อที่หนาพอจะให้ปกปิดส่วนหน้าอกด้วยซ้ำ แต่เมื่อสายตาคู่สวยเผลอมองไปยังเสื้อแจ็กเก็ตหนังสีดำของเขานั้น...

"งั้นก็ขอเสื้อตัวนอกของพี่มาคลุมทับได้ไหม" ว่าแล้วก็เงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างอ้อนกัน

แต่อีกฝ่ายกลับ...

"บอกเหรอว่าพี่จะให้"

อ้าว... ทำไมเป็นงั้น จากที่หูกระดิกหางสะบัดในตอนนี้มันกลับลู่ลงเพราะคำพูดของเขาเสียอย่างนั้น

"งั้นไม่เอาก็ได้ค่ะ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงผะแผ่ว แค่ขอเขาไปก่อนเองไง ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เพราะเขาไม่ใช่แฟนเธอสักหน่อย จะมางอแงก็ไม่ได้ไง

แต่!!

"แล้วบอกเหรอว่าจะไม่ให้?"

"กวนตีน..." เขาก็ขยันมาเล่นกับใจเธอเสียจริง มันน่าโดนทุบเหมือนกันอ่า

ต่อให้เขาพูดจาเจ็บแสบ หรือกวนประสาทมากแค่ไหน แต่ก็ยังยอมเธออยู่ดี เพราะในตอนนี้เขากำลังถอดเสื้อแจ็กเก็ตหนังสีดำออกให้เธออยู่ และมันก็ทำให้เธออดส่งยิ้มกว้างอย่างดีใจไม่ได้เลย พร้อมกับมือที่เตรียมคว้าเสื้อเขาเอาไว้ แต่คนตัวสูงกลับชักมือหลบอีกแล้ว!!

"ผู้ใหญ่ให้ของต้องทำไง"

"ขอบคุณค่ะ" เธอเอ่ยออกไป หมายจะเอื้อมมือไปคว้าเสื้อนั้น แต่คนตัวโตยังคงไม่พอใจ...

เพราะเขาตั้งท่าจะดุเธออีกแล้วนี่สิ

"ยกมือไหว้สวยๆ ดิวะ อายุยี่สิบคืออยู่ปีสองแล้วไม่ใช่เหรอ มือไม้ห้ามแข็ง ต้องยกมือไหว้รุ่นพี่ด้วยเข้าใจไหม"

ได้ยินแบบนั้นคนตัวเล็กถึงกับกัดริมฝีปาก เพราะต่อให้อายุยี่สิบปีจริง เธอก็ไม่ได้อยู่ปีสองในปีนี้ แต่เธอซิ่วออกจากอีกมหา’ลัย เพราะรู้สึกว่าคณะที่เรียนมันไม่ใช่สำหรับเธอ

และตอนนี้เธอก็กำลังจะเป็นเด็กปีหนึ่งอีกครั้ง เริ่มต้นใหม่กับมหา’ลัยใหม่

"หนูรู้แล้ว แต่หนูไม่ได้อยู่ปีสองสักหน่อย..." เธอบ่นอุบอิบบอกเขาไป

"แล้ว?" เขาถึงกับขมวดคิ้ว ราวกับคิดว่าเธอจะไม่เรียนต่อยังไงอย่างนั้น

"ก็ซิ่วอ่า หนูสอบติดคณะใหม่ของมหา’ลัยใหม่แล้ว ตอนนี้เป็นเด็กซิ่ว..."

"ซิ่ว? แปลว่าอยู่ปีหนึ่งใหม่อะดิ แบบนี้ยิ่งต้องไหว้ แล้วเคารพรุ่นพี่ ไม่เคยได้ยินเหรอ มาก่อนเป็นพี่ มาหลังเป็นน้อง"

มาสอนกันแบบนี้คิดว่าเธอจะเชื่อฟังเหรอ!

"ขอบคุณค่ะ" โอเคยอมก็ได้ ว่าแล้วก็ยกมือไหว้เขาสวยๆ อย่างที่เขาอยากเห็นนั่นแหละ และนั่นก็ทำให้ใบหน้าหล่อๆ ของเขาดูพอใจมาก

ชอบเด็กดีแบบเชื่อฟังเขาสินะ

เราทั้งคู่เดินลงไปเช็กเอาต์ออกจากคอนโด ก่อนจะเดินผ่านลานจอดรถเพื่อที่เธอจะเดินไปขึ้นรถหน้าถนน คนตัวเล็กปฏิเสธที่จะให้เขาไปส่งที่ห้อง ทั้งที่อีกฝ่ายรบเร้าจะไปส่งเธอเสียให้ได้ แต่เธอไม่อยากให้พี่ชายรู้ว่าใครมาส่งเธอ พี่ชายไม่ได้อยู่คอนโดเดียวกันกับเธอ แต่เขาก็มักจะมาหาเธอบ้างบางครั้ง กลัวมันจะฟลุกนี่สิ

"ทำไมนามสกุลอย่างโหล คุ้นๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหน..."

คนตัวเล็กที่เดินนำหน้าเขาอยู่ไม่กี่ก้าว ก็ได้ยินคนตัวโตที่เดินกันอยู่ไม่ไกลพึมพำออกมาเสียงแผ่ว จนทำให้เธอต้องหยุดเดิน ส่วนเขาเดินต่อจนเดินนำเธอไปอีกหลายก้าว

"พี่ว่าไงนะคะ" เธออดที่จะถามเขาไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าเขาพูดถึงเรื่องอะไร

"ฉันบอกนามสกุลเธอโคตรโหลเลย"

ฮะ? โหลงั้นเหรอ นามสกุลเธอเนี่ยนะโหล ขอร้องละ ทั้งประเทศมีไม่กี่คนด้วยซ้ำ จะโหลได้ไงก่อน

"โหลแล้วทำไมคะ : (" เธอกระแทกเสียงใส่เขาอย่างไม่พอใจที่กล้ามากล่าวหานามสกุลกัน

"สนใจเปลี่ยนมาใช้นามสกุลพี่ปะ :) " เขาเอ่ยแซวอย่างไม่จริงจังมากนัก แค่อยากแกล้งเธอเล่น ชอบเห็นหน้าเขินๆ ของเธอ

แต่คนตัวเล็กกลับ...

"นามสกุลพี่มันวิเศษมากขนาดนั้นเลยเหรอ นามสกุลโหลแล้วไง หนูก็ภูมิใจของหนู พี่น่ะหลบไปเลย แก่แล้วยังสมองเลอะเลือนอีก"

"...." อ้าว กูอุตส่าห์เล่นมุก แต่เธอเสือกไม่เข้าใจ แล้วกูแก่? หรือแก่เพราะผมสีเทากันวะ?

แต่นามสกุลเธอแม่งคุ้นจริงนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนเลย หรือเขาคิดไปเองวะ?

เขาได้แต่มองตามแผ่นหลังแบบบางที่กำลังเดินสับขาไปตามทางเดิน ก่อนที่เขาจะเร่งปลายเท้าเดินตามเธอไป

"นี่ก็รีบเดินจัง ไม่คิดจะบอกลากันก่อนเหรอ จะไม่ได้เจอกันแล้วเนี่ย" คำพูดของเขาทำเธอหยุดชะงักก่อนจะหันมามองเขา

"งั้นลาแล้วนะคะ ไปดีมาดี" เธอส่งยิ้มแบบขอไปทีให้เขา เห็นแบบนั้นความดันเขาจะขึ้น

แม่งโคตรดื้อเลยเหอะ

"โห ลาแบบนี้กูท้อเลย" เขาถึงกับยกมือขึ้นเสยผม ผู้หญิงคนอื่นแทบจะอ้อนให้เขาไปส่งที่ห้อง แต่เธออยากกลับเอง อีกทั้งยังแทบไม่ไยดีต่อเขา นี่เขาไม่น่าสนใจขนาดนั้นเลยเหรอ

กูเริ่มตัดพ้อตัวเองแล้วเนี่ย

"แล้วอยากให้หนูลาแบบไหน" เธอเอ่ยถามกัน เมื่อเห็นว่าเขาทำสีหน้านิ่งเรียบ

"มานี่ดิ๊" เขากระดิกนิ้วเพื่อให้เธอเดินเข้าไปหา เธอเองก็ไม่ได้ดื้อรั้นอะไรมาก เดินเข้าไปหาเขาอย่างเชื่อฟังกัน

"...." จนปลายเท้าของเธอหยุดอยู่ตรงหน้าเขา

คนตัวโตหลุบตามองเธอ ก่อนจะยกมือขึ้นลูบเส้นผมของเธอเบา

"กลับไปตั้งใจเรียนรู้ไหม อายุแค่นี้อนาคตคือสิ่งสำคัญ..."

แต่ไม่ทันที่อีกฝ่ายจะเอ่ยจบประโยคดีด้วยซ้ำ คนตัวเล็กกลับสวนขึ้นทันทีทันใด

"พี่รู้ปะ ว่าตัวเองทำตัวแก่มากเลย พี่อวยพรหนูเหมือนลูกหลานอ่า" คำพูดของเธอทำมือที่ลูบเส้นผมของเธอถึงกับชะงักไป พร้อมกับเขาที่รีบชักมือกลับเมื่อได้ยินคำว่า 'แก่'

"งั้นแม่งไม่พูดละ" หมดอารมณ์เลยกู

อุตส่าห์ให้ดูเอ็น เลยอยากจะเอ็นดูด้วย แต่เธอทำเขาเสียอารมณ์อยากเอ็นดูละ เดี๋ยวก็พาไปดูเอ็นอีกรอบหรอก

ใบหน้าของเขาในตอนนี้ทำคนตัวเล็กถึงกับกลั้นขำเอาไว้ไม่อยู่

"คิก พี่ไม่ได้หน้าแก่สักหน่อย ช่วยทำอะไรที่มันวัยรุ่นได้ไหม" หน้าเขายังดูหล่อล่ำ และอยู่ในช่วงวัยรุ่นแต่ทำไมชอบทำตัวแก่ก็ไม่รู้

"อย่างเช่น?" เขาเลิกคิ้วถามกัน

นี่เขาเรียกเธอไปหาเพื่อลาด้วยคำพูดพวกนั้นจริงเหรอ ก็นึกว่าอยาก....

"พี่ไม่อยากจูบลาหน่อยเหรอ"

ที่เรียกให้เธอมาหาไม่ใช่ว่าเรียกเธอมาจูบลาหรอกเหรอ

เมื่อได้ยินเธอพูดแบบนั้น เขาถึงกับเบือนหน้าหนี พร้อมกับใบหน้าหล่อที่ขึ้นซับสีแดงนิดหน่อยตรงแก้มขาวๆ ของเขา

"ไม่ได้อยากจูบสักหน่อย" เขาพึมพำบอกกัน ทั้งที่ไม่ได้มองหน้าเธอด้วยซ้ำ

เดี๋ยวสิ นี่เขากำลังเขินเหรอ? ทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังทำตัวโรคจิตกับเธอด้วยซ้ำ ไม่คิดว่าจะมาเขินกับการที่เธอพูดคำว่า 'จูบ' นี่นะ

"จริงดิ แต่ไม่ได้เจอกันแล้วนะ ไม่อยากจูบจริงเหรอคะ" ยิ่งเห็นว่าเขาออกอาการ เธอก็ยิ่งอยากแกล้ง ว่าแล้วก็ขยับเข้าไปใกล้เขา ก่อนจะเงยหน้ามองเขาอย่างอ้อนๆ

อย่างน้อยก็ไม่ได้เจอกันแล้ว ขอเธอแกล้งเขาคืนบ้างเถอะ

"ที่สาธารณะแบบนี้ ใครอยากจูบโชว์คนอื่นวะ เอาหน้าออกไปดิ๊" เขาใช้ปลายนิ้วดันหน้าผากเธอออกอย่างไม่จริงจังมากนัก แต่แรงเขาแค่นั้นแทบจะไม่สะทกสะท้านเธอด้วยซ้ำ

ราวกับเขาเองก็ไม่ได้อยากให้เธอถอยห่างไปไหน ที่ทำแบบนั้นเพราะแก้เขินงี้

แต่เขายิ่งห้ามคนตัวเล็กก็ยิ่งเข้าไปใกล้มากขึ้น สายตาเหลือบมองลุงยามที่ยังคงอยู่ในป้อม และไม่ได้สนใจพวกเธอด้วยซ้ำ

"พี่นี่ป๊อดจัง เป็นแอคเค่อเสียเปล่า" เธอยู่ปากใส่ คนป๊อดแถวนี้ มาอายอะไรทั้งที่เขาน่ะชอบโชว์จะตายไป

"ว่าใครป๊อด?"

.

.

.

.

.

พูดคุย

ฝากคอมเมนต์ด้วยนะคะ