ซ่องทางรักเถื่อน

ตอนที่7 ดุดันดูดย้ำ (ยกซด) Nc+

คำพูดสั่นอ้อนวอนทั้งคู่ปะทะสายตากันโดยมีน้ำฝักบัวเปิดเบารดร่างกายเปียกชุ่ม

"ฉันจะเอาเธอวันนี้และเดี๋ยวนี้"

แกร๊ก

ประตูนอนเปิดออกภายในหรูหราเต็มไปด้วยของตกแต่งราคาหลายแสนบาท อีกทั้งบริเวณห้องล้อมกระจกใสเอาไว้สวยสะดุดตา

"กระจกพิเศษที่เราสามารถมองเห็นเพียงด้านนอกได้เท่านั้นแบบเห็นด้านเดียว" กันต์เดินมาหยุดยืนที่กระจก

"พี่อยู่คนเดียวเหรอเมียไปไหน"

"ปกติกะหรี่มักจะสนใจชีวิตครอบครัวของลูกค้าด้วยหรือไง"

"พี่ค่ะคือว่าหนูขอตัวออกไปซื้อ.."

ฟุ๊บ

"อักกก!!" เสียงร้องจุกของเปียเมื่อโดนเหวี่ยงจนกระเด็นใส่เตียงสปริงหนานุ่ม "คนนะพี่โยนเป็นลูกมะม่วงร่วงเลย!"

"เธอมันลีลานักเปียกปอน"

"ชีเปีย!!!"

สาวน้อยหยัดกายลุกขึ้นนั่งอย่างทุลักทุเลก่อนที่กันต์จะเดินไปล๊อคประตูห้อง

"น...นั่นพี่ทำอะไรคะ"

"ถ้าฉันล๊อคปกติใช้กุญเเจไขได้แต่ถ้าใช้นิ้วสแกนแบบนี้เป็นการรักษาความปลอดภัยแบบสองชั้นต้องใช้รหัสกับลายนิ้วมือเปิดไม่ว่าจะออกหรือเข้า"

"!!!!!!!"

"ตกใจอะไร..ตอนนี้ตาโตของเธอถลนออกมาแล้วนะรู้ตัวไหม"

รอยยิ้มร้ายกาจเเสยะให้อย่างยียวน กันต์เดินไปหน้าตู้เสื้อผ้าพร้อมถอดเชิ้ตที่สวมใส่ออก

"คืนนี้อยากมันส์ท่าไหนดีตัวเล็กอย่างเธอคงจะกระแทกได้สักสองพันสามร้อยท่า" กันต์ถือเนคไทเดินตรงมาก่อนจะใช้พันรอบมือตัวเองแล้วดึงเป็นเส้นตึง "ชอบไหมความรุนแรงไหม..ฉันโคตรจะชอบเลย"

"หนูขอยื่นคำขาดให้พี่ปิดไฟ!!ถ้าไม่อย่างนั้นหนูไม่ยอมและจะสู้ด้วย"

"เธอเป็นผู้หญิงที่ทำให้ประหลาดใจทุกครั้งที่เจอเลยนะเปียกปอน"

"ชีเปีย!!แล้วถ้าพี่เรียกชื่อหนูมั่วอีกหนูจะตบปากพี่จริงๆ ด้วย"

หลังจากโต้เถียงกันสักพักกันต์ยอมปิดไฟจนห้องมืด แต่ยังคงมีแสงจันทร์ลอดผ่านกระจกกระทบเล็กน้อย

พรึ่บ!

"คือวันนี้หนูไม่ค่อยสบาย ชะ ช่วยเบาหน่อย" เสียงอ้อนวอนดังขึ้นตามมาด้วยเสียงเเหลมสูง "อื้อออ"

"อดทนหน่อยสิเดี๋ยวจ่ายเพิ่มให้"

ชุดรัดรูปของเปียถูกถอดโยนทิ้งลงพื้นเธอร้องลั่นเมื่อริมฝีปากหนาตะปบกลางร่องแล้วดูดดึงเม็ดคริสตัลที่ซ่อนอยู่ให้โผล่ชูชัน

"ทำไมตัวเธอสั่นระริกอย่างกับจะโดนเปิดซิงแถมผิวเย็นเฉียบ" เสียงกันต์ถามดังในความมืด

"จะทำก็รีบทำสิพี่จะพูดมากทำไม"

"ใจร้อนเหมือนกันนะเเม่สาวน้อย"

สองขาถูกยกชันเข่าถ่างออกกว้างใบหน้าหล่อเหลาจ่อดูดเลียจนช่วงล่างของเปียเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย

"อื้อ~อ๊ะ~อิ๊~งือออ" ความรู้สึกเย็นวาบจนใจเต้นถี่ทำให้เสียงครางดังต่อเนื่อง

"เพราะกลิ่นนี้ฉันไม่เคยสัมผัส ถึงยังสงสัยว่าเคยได้กับเธอแล้วจริงเหรอ"

"ดะ ได้สิแต่พี่เมาแล้วล้มหัวฟาดพื้น"

"ความจำฉันเลยหายว่างั้น"

"อื้อ!!"

ติ๊ก ?

"อ๊าย์ พี่เปิดไฟทำไมเนี่ย!!" เปียตกใจเมื่อจู่ๆ ไฟสีส้มบนหัวเตียงนอนถูกเปิดให้สว่างไสว

"อยากเห็นว่ากลีบของเธอมันสวยแค่ไหนถ้าเธอยังดิ้นขัดขืนอย่าหาว่าฉันใจร้ายนะปกติไม่เคยบังคับข่มขืนใครแต่เว้นเธอสักคนแล้วกัน"

"พะ พี่~ไอ้พี่กันสาด"

"กันภัย!!!"

เปียไร้ทางหลีกเลี่ยงหัวศีรษะเธอเกยกำแพงติดเตียง ในขณะที่กันต์แทรกตัวเข้าหาโดยชกช้อนก้นเนียนขึ้นมาวางน่าขาตัวเองในท่ากำลังนั่งคุกเข่าอยู่

"ยะ อย่ามองนะคะ~อ๊ะ" เปียดิ้นโวยวายพร้อมใช้มือปัดป่าย "พี่มองไม่ได้นะ"

"มันสวยดีจังขนเธอสีดำเนียนกริบ เเถมเนื้อนูนสองฝั่งข้างสีชมพูอ่อนราวกับไม่เคย...ผ่านมือใครมาสักคน"

"พี่ค่ะหยุดนะ~~อื้อ"

ตอนนี้ร่างกายของเปียคดงอหัวศีรษะเธอวางแนบเตียงแต่ท่อนล่างตั้งแต่เอวถึงขายกตั้งจนกลีบร่องหงายแบะ ข้อเท้าเล็กวางพาดบ่าของกันต์และปลายนิ้วชี้ขึ้นฟ้า

"ซี๊ดส์ ทำไมมันแดงแจ๋ขนาดนี้ไม่มีร่องรอยอะไรเลย" แม้แขนล่ำจะยกต้นขาเปียไว้แต่ด้วยร่างกายที่กำยำตัวใหญ่กว่าจึงใช้แขนยาวขยับมาแหวกกลีบเนื้อด้านข้างออก "รูของเธอเหมือนของเด็กน้อยที่ยังบริสุทธิ์อยู่จริงๆ"

"!!!!!"

แผล็บ ซูด~?

"ยะ~หยุดนะ~อ๊าง์ ห้ามมอง!!" แม้เปียจะพยามดิ้นแต่ก็ไร้ผล เพราะท่อนล่างถูกล๊อคไว้เนืองแน่นจนกระทั่งเรียวลิ้นตวัดเลียดูดอีกครั้ง

"ครางดังขนาดนี้เชียว"

"วันนี้เราพอเถอะพี่ ฮึก~~ฮือ"

"ของฉันมันแข็งแล้ว อีกอย่างเพื่อนเธอเองเป็นบอกว่าเธอขาย แถมเพื่อนของฉันก็จ่ายมัดจำไปแล้วด้วยครึ่งหนึ่ง"

"หนูจะคืนเงินให้ก็ได้"

"ช้าเกินไป ลำเอ็นของฉันมันต้องการปลดปล่อยวันนี้และตอนนี้"

ทั้งคู่สาดสายตาแข็งกร้าวไม่มีใครยอมกัน แต่เหมือนว่าตอนนี้เปียจะพลาดท่าให้ชายหนุ่มผู้เจนโลกอย่างกันต์จนสิ้นเชิง

ปุ๊ ?

"ซี๊ดส์ ตอบสนองไวจัง" กันต์ใช้สองมือแหวกกลีบอูมด้านข้างออกจนเห็นทางร่องชัดเจนก่อนจะถ่มน้ำลายลงไป "รูของเธอมันกำลังอ้าหุบดูดน้ำลายฉันเข้าไปด้วยชีเปีย"

"คนโรคจิตหยุดมองนะคะไอ้คนบ้า!"

"ปกติฉันเน้นกระเเทกแบบบ้าคลั่งแต่กับเธอคงต้องเล่นลีลาสักหน่อยโทษฐานทำฉันเจ็บตัวหลายรอบมาก"

คลืบ

เขาไม่ฟังคำขอหรืออ้อนวอนใดๆ ลากเปียถอยลงมาเกยปลายเตียง แต่ยังคงอยู่ในท่าเดิมยกโหนกขึ้นชี้ฟ้าจนเปียคอพับคอเหวี่ยง

"ขมิบอีกสิตอนนี้ร่องเธอบ้วนน้ำลายที่ฉันถ่มใส่เมื่อกี้ไหลทะลักออกมาแล้วนะ ฮึ" แววตาเจ้าเล่ห์ดูเหมือนจะชอบใจมากนัก

"งื้อ~อ๊าย์~อ...ไอ้คนบ้า"

"เธอเป็นกะหรี่ที่ดูจะทำงานไม่ค่อยเต็มที่สักเท่าไหร่เลยไม่อยากได้เงินหรือว่าอยากติดคุกมากกว่า หืมมม"

ไร้คำตอบใดๆ เปียได้แต่พ่นลมหายใจเเรงฟึดฟัดแล้วกำหมัดแน่น ณ. ตอนนี้เธอหลับตาทุกอริยาบทเพราะใจที่เต้นแรงแทบทะลุซี่โครงออกมา