"พี่ชอบน้องชีเปียนะในฐานะที่ผู้ชายคนหนึ่งชอบผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่ใช่ฐานะลูกค้ากับผู้หญิงขายตัว"
"____"
"ไม่เป็นไรอย่าเพิ่งให้คำตอบก็ได้ เราเพิ่งรู้จักกันเอง เอาไว้เรียนรู้กันไปเรื่อยๆ ดีกว่าและพี่ไม่ติดนะถ้าน้องเปียจะขายตัว"
"คะ..?"
"แต่ถ้าเป็นพี่ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยหรอกอยากได้อะไรพี่จะหามาให้"
หมับ
กันต์เดินเข้ามาทิ้งน้ำหนักมือลงที่บ่าไหล่ของโอ้อย่างแรง
"มีคนถามหามึงตั้งเยอะทำไมมายืนตรงนี้ได้ วันนี้กูเหมาชีเปียแล้ว ฉะนั้น..มึงไม่ควรยุ่ง" น้ำเสียงกดทุ้มต่ำจ้องเขม็งเพื่อนทันที
"มึงจะหวงไปไหน กูแค่ทำตามมารยาทพาน้องมาหาอะไรกินแค่นั้น"
"แต่เปียมากับกู"
"เอ่อ รู้แล้วไอ้ห่ากันต์"
โอ้สะบัดแขนแรงจนมือกันต์หลุดออก ก่อนโอ้จะหันหน้ามาบอกเปีย
"ไว้เจอกันนะครับ"
ตึก ตึก ตึก
"ช่วยมีจรรยาบรรณของกะหรี่ด้วย เธอบอกว่าจะไม่ขายตัวให้เพื่อนฉันอีก" ใบหน้าหล่อเหลาขมวดคิ้วเข้ม
"หนูทราบแล้วแต่หนูหิวกิ
