สามวันต่อมา
“ฉันว่าคุณกลับไปก่อนเถอะค่ะ อย่าเสียเวลาเลย มารีนไม่อยากเจอคุณ”
เรแกนมองหน้าฟลินน์ด้วยสายเห็นใจ เธอส่ายหน้าให้เขาก่อนจะถอนหายใจช้าๆ แล้วพูดประโยคเดิมเป็นครั้งที่ห้าหรือหก เออ ช่างมันเถอะ แต่เธอพูดอย่างนี้มาสามวันติดกันแล้วนะ!
และเธอก็แทบจะไม่ต้องมองหน้าฟลินน์ด้วยซ้ำ เธอก็รู้ว่าเขาจะ
ต้องทำสีหน้าผิดหวัง และต้องพูดว่า...
“แต่ว่าเธอกำลังเข้าใจผมผิด...”
นั่นไง! ไม่ทันขาดคำ!
“ฉันรู้ๆ” เรแกนบอกอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเข้าอกเข้าใจ แต่ถึงอย่างนั้นฟลินน์ก็ต้องผิดหวังอยู่ดี เพราะ… “แต่มารีนกำลังพยายามทำใจเป็นกลาง มันฝากบอกว่าให้มันไม่มีอคติก่อน แล้วจะมารับฟังความ
จริงจากคุณ”
ขออ้างยายนี่ฟังแล้วแปลกๆ แต่เป็นเพื่อนกันมาหลายปีเรแแกนรู้ดีว่ามาริสาพูดจริง
เพื่อนของเธอไม่ใช่คนหูเบา มักจะฟังความทั้งสองข้างเสมอ แต่ทว่านั่นก็เป็นกรณีที่ตัวเองไม่ได้สะเทือนใจแบบนี้ และต้องยอมรับว่านี่
