ท่านชายเล็กและหนุ่มน้อยผู้ผิดหวัง
หลังจากที่รัชทายาทหนุ่มได้ออกเดินทางตามหาลูกชายของท่านรององครักษ์แห่งวังพงศ์เจริญ ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานกี่ชั่วโมงแล้วแต่กลับไร้วี่แววคนที่กำลังตามหาโดยสิ้นเชิง ส่งผลให้ชายเล็กเริ่มรู้สึกท้อกับการตามหาคนๆ หนึ่งโดยไร้จุดหมายในขณะที่เขากำลังนั่งพักที่ป้ายรถเมล์แห่งหนึ่งเพื่อรวบรวมกำลังตามหาคนๆ นั้นอีกครั้งตามความตั้งใจ สายตาของเขายังมองซ้ายแลขวาอยู่ตลอดเวลาเพื่อสอดส่องหาบุคคลที่เขาต้องการอย่างไม่ลดละ
จังหวะที่เขากำลังจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ป้ายรถเมล์ จู่ๆ ก็มีฝ่ามือของใครคนหนึ่งจับไหล่ด้านซ้ายของเขาให้นั่งลงกับเก้าอี้ตามเดิม ชายเล็กรู้สึกตกใจกับการกระทำนั้น ก่อนที่จะหันไปก็พบเข้ากับหนุ่มน้อยที่เขาทุ่มเทแรงกายเพื่อตามหาซึ่งในตอนนี้คนๆ นั้นได้นั่งอยู่ที่เก้าอี้ข้างกายเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้วด้วยสีหน้าที่แสดงถึงความผิดหวังเสียใจต่ออะไรหลายสิ่งที่เกิดขึ้นกับอีกฝ่
