อยู่ดีๆ ก็ไม่ชอบ

1239 Words

แทบไม่อยากจะเชื่อสายตา ว่ากาลเวลาที่เปลี่ยนไป อย่างสิ่ง บางอย่าง บางสถานที่ กลับไม่ได้เปลี่ยนตาม เธอและเขา เราทั้งสองกลับมาที่ๆเคยมาด้วยกันอีกครั้ง แต่ทว่า เธอกลับเห็นทุกอย่างที่ยังเป็นแบบเดิม เหมือนเดิม แทบไม่มีสิ่งใดเพิ่มเติม และไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงไป เธอถูกเกี่ยวคอเอาไว้ จากคนที่อยู่ทางด้านหลัง เขาขยับริมฝีปากมาที่ใกล้ๆหูของเธออีกครั้ง จากนั้นก็ทำการกระซิบกระซาบบางอย่างลงมา "เวลากูพูดอะไรห้ามเถียงนะ เออออไป ย้ำห้ามเถียง!" จากนั้นคนที่ทำการกระซิบก็ขยับมาเดินเคียง เขาเผยรอยยิ้มที่โครตกว้าง จากนั้นก็กุมมือของเธอไปจับเอาไว้ ก่อนจะพาเดินไปนั่งโต๊ะตัวที่ว่างด้วยกัน "เอ้า พี่ตอง.." เสียงสดใส ทำให้เธอหันไปที่ต้นเสียงโดยไว จากนั้นเด็กสาวรุ่นน้องเจ้าของร้านก็ฉีกยิ้มกลับมา "ฮั่นแน่ วันนี้พาใครมาด้วยน๊า.." เธอว่า.. เธอยังจำเด็กผู้หญิงคนนี้ได้ เอ็มมี่ ผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเธอเคยสงสัย ว

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD