ให้แล้วให้เลย

1158 Words
ความทรงจำบนเฟซบุ๊คที่เด้งเตือนขึ้นมา เกือบทำน้ำตาของฉันไหล 2ปีก่อน ฉันยอมให้ผู้ชายคนนั้นชิดใกล้ ยอมให้เขาทำในสิ่งที่ฉันไม่เคยยอมใคร แล้วผลตอบแทนของผู้หญิงใจง่าย ก็เป็นอย่างฉันในตอนนี้ไง ถูกคนที่รักหักหลัง ทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำผิดอะไร! ก่อนที่น้ำตามันจะไหล นิ้วของฉัน ก็ทำการลบโพสเมื่อสองปีนั้นออกในทันที ไม่เสียดาย และไม่รู้จะเก็บไว้เพื่ออะไร! ลบๆมันไป ชีวิตฉันต้องเริ่มใหม่ ไม่ใช่จมปลักกับสิ่งที่ทำให้เสียใจ! เปอร์ : จ้า... อดีตคนรักของฉันที่กำลังตรงดิ่งเข้ามา เรียกความสนใจจากใครต่อใครได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเพราะบุคลิกหรือหน้าตา เขาก็มีดีไม่น้อยหน้าใคร สายตาเขามองมาที่ฉัน ก่อนคิ้วเข้มจะนิ่วเข้าหากัน เมื่อเขาหันไปมองใครอีกคน เปอร์ : จ้าให้เพื่อนมาส่งหรอ ฉันรู้ว่าเขาหยั่งเชิงเพราะไม่รู้จะตั้งคำถามยังไง เมื่อเพื่อนชายของฉัน ใช้แขนของมันพาดพิงลงมาที่บ่าของฉัน ภาพมันเลยเหมือนว่า เรานั่งโอบกัน! ปั้น : หวัดดีครับพี่ คนที่ตามหลังเข้ามายกมือไหว้ ก่อนจะเบนสายตาไปหาไอ้ตองอีกคน ฉัน : พี่มาตามสัญญา แล้วพี่หวังว่า ปั้นจะทำตามคำขอที่พี่บอกเอาไว้ ปั้นไม่กล้าที่จะสบตาฉัน เขาเอาแต่หันไปมองพี่ชาย สลับกับคนข้างกายของฉันในตอนนี้ ฉัน : ปั้นไม่ควรให้ใครใช้ไลน์ปั้นเพื่อแชตมา ไม่งั้นพี่บล็อคปั้นเลยนะ! เปอร์ : เลิกโกรธได้ไหมจ้า เริ่มต้นใหม่ แล้วเราจะเลิกใช้นิสัยแบบนั้น เปอร์ทำท่าจะจับมือฉัน ถ้าไม่ติดที่ว่า ไอ้ตองคว้ามันไปจับซะก่อน เปอร์ : ทำบ้าอะไร คนถามแสดงความไม่พอใจ แล้วสายตาของเขาก็เกือบทำฉันอ่อนไหว เปอร์กำลังไม่พอใจ ซึ่งเหตุผลมันมีอยู่สองอย่าง ไม่อยากเสียหน้า หรือว่าเขายังหวงฉัน! ตอง : จะเคลียเอง หรือจะให้เคลียให้ ไอ้ตองจงใจโอบฉันไว้แน่นกว่าเก่า ซึ่งเขามีสิทธิ์กระทำ เพราะก่อนจะมา ฉันได้ตกปากรับคำเอาไว้! 'กูจะทำให้มันเลิกมาวุ่นวาย ส่วนมึงก็แค่นิ่งเฉยเอาไว้ ตามนั้นนะจ้า มึงเข้าใจไหม' มันถามซ้ำ ไม่รู้เป็นคำที่เท่าไหร่ ฉันเลยตัดความรำคาญ โดยการเออออรับคำมันไป แล้วฉันก็ได้รู้ ว่าการกระทำของมัน กำลังทำให้ตัวฉันหนักใจ ตอง : ว่าไงล่ะจ้า เราเสียเวลามามากพอล่ะนะ เปอร์ : เสียเวลาแล้วมึงมาทำไม ไล่มันกลับไปสิจ้า! คนพูดเน้นน้ำเสียงที่หนักแน่นจนรู้สึกได้ และน้ำเสียงของเขา ทำให้ใครต่อใครเริ่มหันมามองที่เรา ตอง : ถ้ากูไป กูเอาคนของกูไปด้วยนะ! เปอร์ : คนของมึง! เปอร์ทวนคำขึ้นมาใหม่ ก่อนจะลากสายตามามองที่ฉัน เปอร์ : เมื่อไหร่! ตอง : แล้วมึงคิดว่าเมื่อไหร่! เปอร์ : สงสัยมึงกับกู ต้องคุยกันตัวต่อตัวว่ะ! แล้วไอ้ตองก็รับคำท้า ก่อนสองคนนั้นจะพากันเดินออกไป ทิ้งแค่ความสงสัย ว่าสองคนนั้นจะคุยอะไรกัน ปั้น : พี่จ้าคงไม่ได้เอาคืนพี่เปอร์ โดยการไปคบกับเพื่อนตัวเองใช่ไหมครับ! คนเป็นน้องของอดีตแฟนยิงคำถามเข้าใส่ ส่วนฉันเลือกที่จะเงียบเอาไว้ ปั้น : ผมรู้นะครับ ว่าพี่เปอร์ผิด แต่พี่ไม่คิดว่าเขาจะอยากปรับตัวใหม่เพื่อพี่เลยหรอครับ ฉัน : ถ้าคนอย่างเปอร์จะรักพี่มากมายจนทำอะไรแบบนั้นเพื่อพี่ได้ มันคงไม่ปล่อยให้พี่ร้องไห้ซ้ำๆหรอกมั้ง ปั้นเลิกเข้าข้างพี่ตัวเองได้ล่ะ! ปั้น : แต่วันนี้พี่เปอร์ตั้งใจมาง้อนะครับ ฉันก็เห็นเขาตั้งใจทุกครั้ง เมื่อเห็นว่าฉันตั้งท่าที่จะไป เวลาผ่านไปราวครึ่งชั่วโมงเห็นจะได้ ร่างของผู้ชายที่เป็นอดีตคนรักของฉันก็เดินออกมา ใบหน้าเขามีรอยแตกเหมือนโดนหมัดของใครกระแทกมา แต่มันก็ไม่ได้น่าใจหาย เหมือนสายตาของเขาที่ใช้มองกัน เปอร์ : จะเลือกมันใช่ไหม! ฉันเลือกที่จะเงียบเอาไว้ แล้วมองไปที่ตอง ที่กำลังเดินมาพอดี เปอร์ : เพื่อนกัน กินกันเองแบบนี้ก็ได้หรอวะ! ตอง : เมื่อไหร่จะเลิกพูดมากวะ แมนๆหน่อยเป็นไร ผู้หญิงเขาไม่เอา เข้าใจไหม! เปอร์ทำท่าจะถลาเข้าใส่ แต่โชคดีที่ปั้นยังคว้าตัวเอาไว้ทัน เปอร์ : ของกู! เปอร์เน้นคำ ก่อนจะชี้นิ้วมาที่ร่างของฉัน ตอง : ของกูต่างหากล่ะ! ไอ้ตองตอบกลับไป ก่อนที่มันจะคว้าข้อมือของฉันไปจับเอาไว้ เปอร์ : กูจะเอาของกูคืน! ตอง : แต่กูไม่ให้! เปอร์ : มึงคิดว่าเขาจะลืมคนแรกของเขาได้หรอวะ! ทันทีที่เปอร์ลั่นคำพูดออกมา ตองก็ลั่นหมัดลงที่ใบหน้าของเปอร์ทันที ตอง : หน้าอย่างมึงก็ดีแต่พูดเรื่องเก่า เอาหน้ามารับหมัดใหม่ๆของกูดีกว่าไหม! ฉัน : ไม่นะตอง พอแล้ว! ฉันรีบคว้าร่างของเพื่อนชาย เมื่อเห็นว่ามันตั้งใจจะไปซ้ำ ไอ้ตองชี้หน้าอดีตคนรักของฉันใหม่ แล้วมันก็หันมาลากมือของฉันออกจากร้านไป ตอง : มึงจะร้องไห้ทำเชี่ยอะไร! ฉัน : แล้วมึงไปต่อยมันทำไม! ตอง : ก็แล้วมึงไม่ใช่หรอที่บอกว่าจะเลิกกับมัน! ไอ้ตองหันมาตวาดฉัน แล้วมันก็ปล่อยมือจากแขนของฉันทันที มันหันหน้าหนี ในขณะที่น้ำตาของฉันมันไหล ฉัน : กูบอกจะเลิก แต่กูไม่ได้ให้มึงไปทำมันไง! ตอง : ถ้าจะห่วงขนาดนั้น ก็ปิดหูปิดตายอมให้หลอกต่อไปดีไหม! ไอ้ตองหันหน้ามามองฉัน ก่อนที่มันจะใช้มือของมันเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าของฉันแรงๆ ตอง : ก็คงไม่ได้ เพราะกูพึ่งบอกมันไปว่ามึงเป็นของกู! ฉัน : กูเป็นของมึง! ฉันทวนคำอย่างไม่พอใจ จุดประสงค์ของมัน อาจจะทำให้อดีตคนรักของฉันเลิกวุ่นวาย แต่มันกำลังทำให้ฉันเสียหาย ตอง : อ้อ แล้วสถานะที่มึงให้กู ให้แล้วให้เลยนะ! ฉัน : ให้แล้วให้เลยได้ไง กูแค่ให้มึงมาหลอกมันนะ ตอง : ไม่รู้ล่ะ อยากได้ ยังไงกูก็ไม่เลิก!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD