ฉันพยายามโทรศัพท์ไปหาคุณป๋าตั้งแต่สองทุ่มยันตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว ก็ไร้วี่แววของคุณป๋ารับสาย
“โกรธมากขนาดนั้นเลยงั้นหรอเนี่ย...” ฉันมองดูหน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะบอกมายว่าขอตัวกลับไปที่ห้องก่อน “มายฉันกลับห้องแล้วนะ”
“อื้อๆ”
จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องมาย ห้องฉันกับมายก็อยู่ตรงข้ามกันนี่แหละ ระหว่างเดินเข้าห้องตัวเองฉันก็โทรหาคุณป๋าไปด้วย
และในที่สุดคุณป๋าก็กดรับสายสักที แต่กลับไม่ยอมเปิดกล้องให้ฉันได้เห็นหน้า
( ปิดกล้องทำไมคะ เปิดกล้องหน่อยสิ ) ฉันถามเสียงออดอ้อน
( ฝุ่นโทรไปหาตั้งกี่สายแล้ว ไม่รับสายฝุ่นเลย )
( ฉันกำลังจะเข้าไปบริษัท ) คุณป๋าไม่ได้ตอบคำถามของฉัน แต่กลับตอบแบบใส่อารมณ์ว่าจะเข้าไปที่บริษัท
( โกรธที่พี่ไนท์ลูบหัวฝุ่นหรอคะ ) จริงๆ ฉันรู้อยู่แล้วแหละว่าคุณป๋าต้องโกรธเรื่องนี้แน่ๆ ก็แค่แกล้งถามไปงั้น
( ทำไม! มันสมควรรึไงทำแบบนั้น ) พอฉันถามแบบนั้น คุณป๋าก็ตะ
