คุณป๋าลุกขึ้นมาจากเก้าอี้เดินตรงดิ่งมาหาฉันที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาหน้าทีวี ก่อนจะฉกชิงรีโมทไปหน้าตาเฉย แถมยังกดเปลี่ยนช่องละครที่ฉันดูเป็นฟุตบอลอีกด้วย
“คุณป๋า !!”
“ขอดูจบก่อน อีก10แค่นาทีเอง”
ฉันถอนหายใจให้กับคุณป๋ายาวๆ ก่อนจะลุกขึ้นสะบัดก้นเดินเข้าไปในห้องอย่างน้อยอกน้อยใจ ถ้าไม่มาง้อนะฉันจะงอนข้ามวันข้ามคืนไปเลย
เมื่อเข้ามาในห้องแล้วฉันก็นั่งลงบนเตียงโดยหันหลังให้กับประตู พลางนับหนึ่งถึงสิบในใจ แต่นับไปสามรอบแล้วยังไม่มีวี่แววของคุณป๋ามาง้อ
“หรือไม่รู้ว่าเรางอนอยู่” ฉันนั่งคิดแล้วบ่นพึมพำเบาๆ นี่ต้องให้ตะโกนบอกหรือไงว่างอนน่ะ ถึงจะได้รีบมาง้อ!!
“ผู้ชายนี่นะทำไมไม่เข้าใจผู้หญิงเอาซะเลย!!”
แกร็ก!! สิ้นสุดคำพูดของฉันเสียงประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามา ฉันรีบนอนลงแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมโปงทันที
รับรู้ได้ว่าตอนนี้เตียงมันยวบยาบ ก่อนที่จะรู้สึกอีกว่าคุณป๋ากำลังมุดตัวเข้ามาในผ้าห่มผืนเดียวก
