เช้าวันต่อมา
“ไง ลูซ”
มุมปากของลูเซียสพลันกระตุกเมื่อได้ยินเสียงทักทายที่นุ่มทุ้มของกรรฐ์ดูเหมือนว่าเพื่อนสนิทที่แสนเย็นชาของเขาคนนี้จะเปลี่ยนไป
“ตั้งแต่มีแฟนดูเหมือนว่านายจะเปลี่ยนไปมากเลยนะลุกซ์”
คำพูดล้อเลียนของปลายสายไม่ได้ทำให้กรรฐ์รู้สึกโมโหหรือหงุดหงิดแต่อย่างใดเพราะเขาเองก็รับรู้ได้เช่นกันถึงการเปลี่ยนแปลงของตัวเองที่ดูเหมือนจะกลายเป็นผู้ชายคลั่งรักที่ชอบพูดจาเสียงหวานอ้อนแฟน คะ ขา นี่ถ้าหากว่าเพื่อนสนิทของเขามาได้ยินได้เห็นเวลาที่เขาอ้อนมินตราพวกนั้นต้องหัวเราะเยาะเขาแน่นอน
“หึ ไม่ว่าจะเรื่องไหนก็ไม่เคยปิดนายได้เลยสินะลูซ”
กรรฐ์แค่นเสียง หึ อย่างจนใจเมื่อถูกเพื่อนสนิทตามติดชีวิตยิ่งกว่าเงาซะอีก
“ช่วยไม่ได้ใครใช้ให้นายทำตัวเปิดเผยกันล่ะปกติชอบทำตัวลึกลับหาตัวแทบไม่เจอไม่ใช่หรือไง ?” ลูเซียสยังคงสนุกกับการล้อเลียนกรรฐ์ไม่เลิก
“ฉันทำตัวเปิดเผยหรือว่านายขี้เสือกเองกันแน่ ?”
